________________
મુંબઈના આંગણે ઉજવાયેલો દીક્ષા મહોત્સવ મુંબઈ શહેરના સુપ્રસિદ્ધ અગ્રગણ્ય રાવબહાદુર સત્કારાર્થે સમારંભે શેઠશ્રી જીવતલાલ પ્રતાપશીભાઈને ભત્રીજા ભાગવતિ પ્રત્રજ્યા અંગીકાર કરવા પહેલાં ભાઈ ભાઈ ઈન્દ્રવદને ૧૯ વર્ષની નાની વયે સંસારના રંગ- ઇન્દ્રવદન વગેરે દીક્ષાર્થી મુમુક્ષ મંડળ સમેતશીખર, રાગને, સુખ સાધનેને ત્યજી વૈશાખ વદિ ૬ ના શુભ પાવાપુરી, કલ્યાણકભૂમિઓ મારવાડની પંચતીર્થી, શ્રી દીને મહા મંગલકારી ભાગવતિ પ્રવજ્યાને ભાયખાલા સિદ્ધગિરિજી વગેરે તીર્થોની યાત્રાએ બે મહીના અગાઉ ખાતે અંગીકાર કરી છે, તે આ પ્રસંગ સૌ કોઈને નિકળ્યા હતા. આટલી નાની વયમાં દીક્ષા ગ્રહણ અનુમોદનાને કારણરૂપ હોવાથી અમારા માનનીય કરવાના હોઈ કલકત્તા-પાલીતાણા વગેરેના જેન સંધાએ વાંચક મહાશયો માટે અત્રે ટૂંકમાં સંકલિત કરી રજુ સત્કાર-સમારંભો યોજી અંતરનાં અભિનંદન અને કરવામાં આવે છે.
આશીર્વાદ પાઠવ્યા હતા. છેલ્લે છેલ્લે મુંબઈ શહેરમાં ભાઈ ઈન્દ્રવદનનું સંસ્કારી જીવન શુભ કાર્યના સકારાર્થે એક મેળાવડો મુંબઈ ગોડીજી
મુમુક્ષ ભાઈ ઇન્દ્રવદનનો જન્મ સં. ૧૯૯૦ ના જૈન ઉપાશ્રયમાં શેઠ રમણલાલ દલસુખભાઈના પ્રમુખફાગણ શુદિ પાંચમને રવિવારના પવિત્ર દિને અંધેરી સ્થાને, બીજો મેળાવડો બુલીયન એક્ષચેન્જ હોલમાં (મુંબઈ) મુકામે થયો હતો. તેઓના પૂ. વડીલ શેઠ અમૃતલાલ કાળીદાસ દોશી બી. એ ના પ્રમુખબાપા શેઠ શ્રી જીવતલાલ પ્રતાપશીભાઈ, પિતાના સ્થાને, ત્રીજો મેળાવડે શેર બજારના માનનીય પ્રમુખ પિતાશ્રી સ્વ. શેઠશ્રી કાંતિલાલ પ્રતાપશીભાઈ તથા શ્રી કે. આર. પી. શ્રોફના પ્રમુખસ્થાને, અને તેમનાં સંસ્કારી માતુશ્રી સુભદ્રાબેનના ધર્મ સંસ્કારો એથે મેળાવડે રાધનપુર નિવાસી ભાઈઓ તરફથી બાલવયથી તેમને મળતા રહ્યા હતા, એથી ભાઈ શેઠ કાંતિલાલ ઈશ્વરલાલના પ્રમુખસ્થાને યોજવામાં ઇન્દ્રવદનમાં વિનય, નમ્રતા, સદાચાર, ધાર્મિક લાગણી આવ્યો હતે. સભામાં સેંકડો ભાવુક ભાઈ-બ્લેને વગેરે ગુણે વિકાસ પામ્યા હતા. વ્યવહારિક તેમજ હાજર હતાં. સૌ કોઇના મુખ પર આનંદની છાયા ધાર્મિક શિક્ષણ મેળવવામાં ખુબજ રૂચીવાળા અને તરવરતી હતી અને દરેક જણ ભાઈ ઇન્દ્રવદનને ધન્યહોંશીયાર હતા. મેટ્રીક પાસ થયા પછી સેન્ટ ઝેવીયર્સ વાદન પુથી વધાવી રહ્યા હતા. કોલેજમાં જોડાયા પણ છેડે વખત કોલેજનું શિક્ષણ વૈશાખ શુદિ ૬ નો ધન્ય દિવસ અને વાતાવરણ જોયા પછી પિતાને જણાવ્યું કે આ આજનો દિવસ ધન્ય હતે. જૈન-જૈનેતર જનતા શિક્ષણ આત્માને કશું લાભદાયી નથી, એથી કોલેજને લક્ષાધિપતિના લાડકવાયા ભાઈ ઇન્દ્રવદનના મુખારછેડી લગભગ ચારેક વર્ષ જૈન-જૈનેતર પંડિત, વિંદને જોવા દેડાડી અને પડાપડી કરી રહી હતી. પ્રોફેસર અને પૂ. સાધુ મહારાજ સાહેબે પાસે જૈન સવારના નવ વાગે પિતાનું નિવાસસ્થાને રીફાયનરી સિદ્ધાંતનો અભ્યાસ કરવા લાગ્યા. એક બાજુ બિલ્ડીંગથી દીક્ષાનો ભવ્ય વરઘોડે ચઢયે હતે. હજાઅભ્યાસ અને નિદિધ્યાસન અને બીજી બાજુ પૂ. રોની સંખ્યામાં માનવમેદની ઉભરાઈ હતી. વિશાળ મુનિરાજશ્રી ભાનુવિજ્યજી મહારાજશ્રીને રસ્તાઓ પર હારબંધ માણસોના ટોળેટોળાં જમા સમાગમ વધતે ગયો તેમ ભાઈ ઇન્દ્રવદનના આત્માને હતાં, વધેડે ઝવેરી બજાર, પ્રીન્સેસ સ્ટ્રીટ, કાલબાવૈભવ-વિલાસે, સુખ-સંપત્તિ અને સંસાર રાગનાં દેવી, વિઠ્ઠલવાડી, પાયધુની વગેરે સ્થળોએ ફરી શ્રી સાધનો અકારાં લાગવા માંડ્યા. આ રીતે ભાઈ શાંતિનાથના જિનાલયે ઉતર્યો હતો. ત્યાંથી દીક્ષા ઇન્દ્રવદન પોતાના ભાવી સાધુ જીવન માટે પૂર્વ તૈયારી ભાઈ ઇન્દ્રવદનની સાથે સેંકડો ભાઈ–બહેને ભાયકરવા લાગ્યા. ભૂમિશયન, તપશ્ચર્યા, ધાર્મિક અધ્યયન, ખાલા ખાતે પધાર્યા હતાં અને પૂ. આચાર્યદેવ ધાર્મિક અનુષ્ઠાન વગેરેથી પિતાના આત્માને સાધુ શ્રીમદ્ વિજયપ્રેમસૂરીશ્વરજી મહારાજશ્રીના વરદ હસ્તે જીવનની નજીક લાવતા ગયા. આહાર, વિહાર, અને દીક્ષાની શુભ ક્રિયાની શરૂઆત થઈ હતી. ભાયખાલા વિચાર ઉપર પણ કાબુ મેળવ્યું.
ખાતે ૧૫ થી ૨૦ હજાર માનવમેદની એકઠી થઈ
