________________
: ૧૪ર : ભારતના વર્તમાન રાજપુરૂને; ઘડતા, તેને તે મહાપુરુષે અભ્યાસી જતા અને વાસ્તવિક દષ્ટિબિન્દુ વિહોણું પ્રતીત થાય અને પછી તેને કાયદાનું સ્વરૂપ મળતું. છે. અપૂર્ણતા ચલાવી લેવાય, કારણ કે છેવટે
આર્ષદ્રષ્ટાઓ અને સંતજનોના અંકુશથી તે અપૂર્ણ માનવને જ લાગુ પાડવાની છે. સર્વથા મુક્ત ભારતના હાલના રાજપુરુષ- પરંતુ યોગ્ય દષ્ટિબિન્દુને અભાવ કેમ ચલાવી દીર્ઘદ્રષ્ટિવિહેણા કાયદાઓ ઘડી પ્રજાના પરં લેવાય? એટલે કે તેનું જે દષ્ટિબિન્દુપૂર્વક પરાગત સાંસ્કૃતિક જીવનને જે રીતે ચુથી ઘડતર થયું છે, અને થતું જાય છે, તેમાં રહ્યા છે, તેવું પૂર્વકાળમાં કોઈપણ રાજવીના મોટે ભાગે ભારતીય પ્રજાઓના જીવનને અનુરાજ્યઅમલ દરમ્યાન બન્યું હોય તેવું કયાંય રૂપ તો અભાવ હોવા ઉપરાંત, પરદેશી વાંચવામાં આવ્યું નથી. વ્યક્તિગત ભૂલને કાયદો શિક્ષણે સિંચેલા સંસ્કારોની વિશેષ અસર ગણી શકાય નહીં.
દાખલ થતી જાય છે, અને પરદેશી રીતોને નિજનિજના વ્યકિતગત આદશને પ્રજાને વેગ આપનારી એજન્સી રૂપે હય, તે સમસ્તને આદ બનાવવા માટે પાર્લામેન્ટમાં ભારત વધુ સ્પષ્ટ થતો જાય છે. તે અંગે ભાષણ કરતા, ઠરાવ ઘડતા, બહુ- - આ ઉપરથી એટલું જ કળી શકાય મતિના ધોરણે તેને પસાર કરાવતા અને પછી છે, કે ભારતમાં રહી ભારતની પ્રજાનીવતી કાયદાનું સ્વરૂપ આપતા. આપણા દેશના શાસન ચલાવતા ભારતીય રાજપુરુષે ભારતનાજ સુશિક્ષિત સ્ત્રી-પુરુષને મારી વિનંતિ છે, કે બગીચામાં ઉછરેલા હોવા છતાં, તેમના માનસ “કઈ પણ દિશામાં નવું પગલું ભરતાં પહેલાં મોટે ભાગે પરદેશી સંસ્કારોથી ભરપૂર છે. તમે પોતે ભારતિય સંસ્કૃતિને વરેલાં ભારતીય જે તેમ ન હોત, તો તેમના ચાર વર્ષના પ્રજાજને છે, એ કદી ન ભૂલશે. અને જે રાજ્યઅમલ દરમ્યાન પ્રજાના દુઃખમાં જરૂર નવું પગલું ભરો, તે ભારતમાં ભારતીય ઢબે બે ટકા જેટલો પણ ઘટાડો થાત. ઘટાડાની જીવન વ્યતીત કરતી પ્રજાને અનુકૂળ થશે વાત તે દુર રહી, પરંતુ અંગ્રેજો જે વખતે કે કેમ? તેનો પૂરેપૂરો વિચાર કરો. અહીંથી ગયા, તે વખતની આ દેશની પ્રજા
હેશિયાર વૈદ્ય તે ગણાય, કે જેની દવાથી એની સ્થિતિ વચ્ચે પણ મોટું અંતર પડી દર્દીને વ્યાધિ નાબૂદ થવા ઉપરાંત, તેને લાંબી ગયું છે. જે પૂરવા માટે સાચા કે' સંસ્કૃમુદત સુધી કેઈ ન વ્યાધિ લાગુ ન પડે. તિપ્રેમી રાજપુરુષને ઓછામાં ઓછા દશ વર્ષ જ્યારે આપણુ મનાતા રાજ્યપુરુષોએ ઘડેલી સુધી સતત પ્રયાસ કરવા પડે. કેમ કે દર્દીની અને કાયદાદ્વારા આપણને લાગુ પડેલી નાડ પારખ્યા સિવાય તેને અપાતી દવા જેમ રાજનીતિથી આપણે રાષ્ટ્રમય વધુ બન્યા કે લાગુ પડતી નથી, પણ ઉલટો તેના દર્દમાં રાષ્ટ્રમાંજ વસતા હોવા છતાં જાણે આપણે વધારે કરે છે, તેમ તે તે રાષ્ટ્રની પ્રજા અને અને રાષ્ટ્રને કશીજ લેવાદેવા ન હોય તેવા તેની પ્રાચીન સંસ્કૃતિનું હાદ બરાબર પારખ્યા કેરા માનસના બન્યા ?
સિવાય કરવામાં આવતા કાયદા તે પ્રજાને કાયદાની અતિશયતાવાળી હવા ઉપરાંત સુખી કરવાને બદલે વધુ દુઃખી બનાવી દે છે, ભારતની વર્તમાન રાજનીતિ ઘણા અંશે અપૂર્ણ અને આજના ભારતીય પ્રજાજનોની તેજ સ્થિતિ
