Jain_Satyaprakash 1952 08

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 16

શ્રી જૈન સત્ય પ્રકાશ
૧૮૬ ] [ વર્ષ : ૧૭ પુર-સમુખ આવતા હતા, ત્યારે તેને હાથીઓ ગ્રહણ કરવા ઉત્સુક થયેલા શત્રુએ (રાજાએ ) સાથે યુદ્ધ થયું હતું. તેમાં તે ( લહર )ના ધનુષ્ય પર વિધ્યવાસિની ઊતરી, તેથી તેણે શત્રુ પર વિજય મેળવ્યા. પ્રભુત જતાની આશા પૂરનારી તે વિંઝવાસિણી દેવીતે તેણે ( લહરે) સડથલ ગામમાં સ્થાપી હતી. તેના સમ અને ગુણાથી અનુરક્ત થયેલી હોય તેમ લક્ષ્મી અને સરસ્વતી ઇર્ષ્યાના ત્યાગ કરી તેના સાંનિધ્યને મૂકતી ન હતી. લક્ષ્મીના વર ( પ્રસાદી )થી પ્રાપ્ત કરેલ વિત્તપ૪, જેણે ટંકશાળામાં સ્થાપ્યા હતા અને લક્ષ્મીને સફળ મુદ્રામાં સ્થાપી હતી.
મૂલરાજથી દુર્લભરાજ સુધીના રાજ્યામાં મંત્રી વીર.
મૂલરાજ રાજાની રાજ્ય લતાના અંકુર જેવા વીર, ચૌલુકય મૂલરાજના, અને ચામુંડરાજના રાજ્યામાં તથા વલ્લભરાજ અને દુલભરાજપ રાજાના કાળમાં પણ વિદ્યમાન અદ્રિતીય મંત્રી થયા, જેણે અંતમાં ચારિત્ર આચયું" હતું કે,
તે મત્રીને, લક્ષ્મીદેવી અને સરસ્વતી દેવીના જૂદા જૂદા નિવાસ જેવા, વસુધામાં વિખ્યાત એવા એ [ પુત્ર ] ઉત્તમ પુરુષો થયા.
ભીમદેવના રાજ્યમાં મહામાત્ય તેઢ અને નાયક લહર
તેમાં પ્રથમ, દોષોને નષ્ટ કરનાર, કમલા( લક્ષ્મી )ના ઉદયને પ્રકટ કરનાર, સુ જેવા નેટ, ભીમદેવના રાજ્યમાં મહામતિ( મહામાત્ય) થયા.
અને ખીજો, શરદ્ (ઋતુ)ના ચંદ્ર જેવા નિલ ગુણુ-રત્નના ઉદાર મંદિર જેવા અને પેાતાની પ્રભા વડે 'તે પણુ ઝાંખા પાડનાર વિમલ નામના દંડપતિ થયા. ભીમદેવ રાન્તના વચન વડે સકળ શત્રુઓના વૈભવને ગ્રતુણુ કરનાર તે, પ્રભુ( રાજા–વામી )થી ઉપલબ્ધ થયેલા ચડ્ડાવલી ચંદ્રાવતી ) વિષય( દેશ )તે ભેગવતે હતા. દેવ-ભવનમાં ચડતા પ્રશસ્ત પ્રાણીઓને નીસરણી જેવા તાંદિવર્ધન એવા ખીજા નામવાળ, આ આખ્, ગિરીન્દ્રને જોઈ તે તેણે વિચાર કર્યાં કે ખરેખર વિવિધ સવિધાને( ઘટનાએ )તા ધરરૂપ, ઉત્તમ તીથ એવા આ પર્યંત છે; એથી જો આ( પર્યંત )ના ઉપર ઋષભ જિનનુ જાવન મદિર) કરાવાય; તે હું પેાતાના વિતત્મ્યને, બલને અને લક્ષ્મીને કૃતકૃત્ય માતુ.” એવી રીતે ચિંતા ( વિચાર ) કરતા તે(વિમા)ને અબાદેવીએ સ્વપ્નમાં કર્યું કે— ભદ્રે ! આ સુંદર વિચાર કર્યો છે, એ પ્રમાણે હૃદયનું ઇચ્છિત તું કર હું પણ તને ખી(સહાયક) થઈ ને સાહાય્ય કરીશ . દેવીએ ભીમદેવ રાજાને અને તેને પણ તત્ક્ષણ પ્રસ્તુત અનેા ઉપદેશ આપ્યો, એથી તે
૨. આ દેવી લહરના આપેલા ધણુહાવી નામવડે પ્રસિદ્ધ થઈ હતી-એમ ને, પ્ર.થી જણાય છે. ૩. આ ગામ, વનરાજ રાજાએ, સુપ્રસન્ન ચિત્તવાળા થઈ લહરને આપ્યું હતું–એમ ને, પ્ર.થી સ્પષ્ટ સમજાય છે.
૪. ડૅા, હન ચાકેાખીએ ને, પ્ર.માં ચિત્રપટ અ અને એવા પાઠ લાગતા નથી.
દર્શાયેા છે, તે યુક્ત
પ, ડો. હન ચાકેાખીએ ને. પ્રના પાઠ પરથી કંઈ નૂદ્દો શંકિત અ જણાવી વીરને માત્ર દુર્લોભરાજના મંત્રી જણાવેલ છે, તે યુક્ત નથી, તથા ‘ પુન્નુ' પાઠને બદલે ‘પત્તુ’જણાવી પુત્ર અ દર્શોન્યા છે, તે ત્યાં ઉચિત નથી.
૬. વિ. સ. ૧૦૮૫માં વીર મત્રીના સ્વર્ગવાસ થયા-એમ ને, પ્ર.માં સ્પષ્ટ જણાવ્યું છે,