Jain_Satyaprakash 1952 08

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 17

અંક : ૧૦-૧૧ ]
ગુજરાતના પ્રાચીન મત્રી શ
[ ૧૮૭ તેએ પણ વિમલને અનુજ્ઞા આપી. ત્યાર પછી આખુ ગિરિ ઉપર, અંબાદેવીએ પ્રકટ થઈ ને ઉપષ્ટિ કરેલા પ્રદેશમાં તેણે આ જિનાવન કરાશ્રુ', જેનેા મધ્ય ભાગ શ્રીઋષભ[દેવ ]ના બિંબરૂપી સૂયૅ ઉદ્યોતિત કર્યાં હતા, જેના પર પતાકા ફરકતી હતી. જિન-શાસનમાં કથન કરેલી નીતિ પ્રમાણે જેમાં ચિત્રશાલા સુવિભક્ત કરવામાં આવી હતી. ક' દેવના રાજ્યમાં ચિત્ર ધવલ.
કર્ણદેવના રાજ્યમાં, તે મહામંત મહામાત્ય)ના પુત્ર ધવલ નામના સંચવેન્દ્ર થયા, જેણે પેાતાના જશ વડે જીવનને ધલિત (ઉજ્જવલ ) કર્યુ હતું. જયસિંહના રાજ્યમાં સચિવ આનંદ
ત્યાર પછી જયસિહદેવના રાજ્યમાં ભુવનને આનંદ આપનાર આનદ નામના સચિત્રેદ્ર થયા, રૈવતેર કરેલા પ્રસાદથી જેણે ઉત્તમ સમૃદ્ધિ પ્રાપ્ત કરી હતી અને ધણુહાવી દેવતાએ કરેલા સનિધાનથી જેના ઉપસર્વાં નષ્ટ થયા હતા. ગુરુ( મેટા ) ગુણેના વશથી જેનુ` માહાત્મ્ય ઉલ્લસિત થતું હતું.
તે આનદ સચિવેન્દ્રની પ્રિયતમા પદ્માવતી નામથી પ્રખ્યાત થઈ હતી; જે ચંદ્ર જેવા વિમલ( ઉજ્જવલ ) શીલરુપી અલંકાર વડે શેલતાં સર્વ અંગોવાળી હતી, ગુરુ પ્રત્યે વિનય, પ્રભુત( પ્રણામ કરતા ને ) પ્રત્યે વાત્સલ્ય અને ધર્માં-કર્મીમાં અનુરક્ત મનવાળી હતી; અથવા સમગ્ર-જગત્ વિસ્મય કરનાર ગુણરૂપી રત્નાની પરમ શ્રેષ્ઠ ) મંજૂષા( પેટી )
જેવી હતી.
સિદ્ધરાજ અને કુમારપાલના રાજ્યમાં મત્રી પૃથ્વીપાલ.
સિદ્ધરાજ અને કુમારપાલદેવ એ અને અવનીન્દ્રતિલક( શ્રેષ્ઠ રાન્ત )ના પૃથ્વીપીને પુત્રરૂપી ભર્તારથી વિરિત જોઇ ને જાણે, જગતા સુકૃતાના સંચયવડે વ્યયકરણુ, શ્રીકરણ આરંભ સંબંધના મહાભારવાળી રાતે વહન કરવામાં ધવલ (ઉત્તમ કૃષભ) જેવા, આદુ મહામતિ(મહામાત્ય)ના તનય આ પૃથ્વીપાલ મંત્રીને જયસિહદેવ અને કુમારપાલ રાજાના રાજ્યમાં સત્યનામવાળા ( પૃથ્વીને પાળનાર ) કર્યાં છે,
જેણે ( પૃથ્વીપાલે )નિત્રયના કરાવેલા ૩ લિહરગચ્છના ઋષભજિન ભવનમાં પિતા માટે, અને પચાસરા પાર્શ્વનાથના મદિરમાં માતા માટે, ચડ્ડવી (ચદ્રાવતી) માં, ગચ્છમાં,
૧. આ જિનમદિરની પ્રતિષ્ઠા વિ. સ. ૧૦૮૮માં થઈ હતી-એમ અન્ય સાધનાથી જણાય છે. ૨. ડૉ. હ`ન ચાકાખીએ રેવા + અન્ત નદાના અંત પ્રદેશમાં આવે આશય દર્શાવ્યેા છે, યોગ્ય નથી. રેવતદેવ સૂર્યપુત્ર એવા નામથી પુરાણે!માં પ્રસિદ્ધ છે, તે અહીં સમજવા જોઇએ, વડોદરાના મ્યૂઝિયમમાં હાલમાં ઘેાડા વખત પર રાખેલી દુમાડ (વડોદરા રાજ્ય)માંથી મળેલી પાષાણ પની વિ. સં. ૧૩૩૪ની અશ્વારૂઢ મૂર્તિને ડા. વિનયતેાષ ભટ્ટાચાર્ય મહારાયે તેનાં લક્ષણા પરથી રૈવતની મૂર્તિ તરીકે ઓળખાવી છે.
૩. ડૉ. હન ચાકોબી, આવા એક જૈન ગચ્છ હોવાનુ ાણતા નહિ હોય, એથી આ શબ્દને વિચિત્ર અથ કરવા બહુ પશ્ચિમ લીધો જણાય છે. પ્રબંધચિંતામણિમાં સૂચવેલ જાલિક્ષ પાસેનુ રાજગૃહ અને ગચ્છ પાઠને બદલે કચ્છ પાઠનુ સ', કન્ન સૂચવી અ કર્યા છે; પરંતુ ખરી રીતે વિદ્યાધરગચ્છની એક શાખા તરીકે જેનામાં જાલિહરગચ્છ હતા, જેમાં થયેલા દેવસૂરિએ વિ. સ. ૧૨૫૪