Jain_Satyaprakash 1952 08

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 19

અક : ૧૦-૧૧ ]
ગુજરાતના પ્રાચીન મત્રીવંશ શ્રીમલ્લિનાથ ચરિતના અંતે આપેલો જૈતમ ત્રિવશ-પ્રશસ્તિના અનુવાદ
તે મહાયશવાળા ગુરુનુ અને સહાસ્ય કરનારાઓનુ લેશમાત્ર [આકવન ] તમે સાવધાન મનવાળા થઈ સાંભળે. તે આ પ્રમાણે—
જિનચરિ
[ ૧૮૯
શ્રીવમાનના તીર્થમાં, કાટિકગણુનાં વર્ઝર (વ) શાખામાં, ચંદ્રકુલમાં, સ્વયંભૂભૂરમણુની જેમ બહુ ઉદય(સ્વ॰ પક્ષમાં ઉક=પાણી )વાળા, વડગચ્છમાં વિખ્યાત મુનીન્દ્ર જિનચંદ્રસૂરિ થયા; લક્ષ્મી (આંતરિક જ્ઞાન, દર્શન, ચારિત્ર), કલા-કલાપ અને અસમાન મેધા ( પવિત્ર બુદ્ધિ ) વડે પોતાના નામને સાચું કર્યું હતું. ૧–૨. શ્રીચ સૂરિ-હરિભદ્રસૂરિ
વાગતા યશઃપટહના ધ્વનિ વડે કીર્તિરૂપી તરુણીરત્નને નચાવનારા, મહાગુણુરૂપી રત્નાના નિધિ શ્રીચ`દ્રસૂરિગુરુના, બહુ પ્રશ્નો રચનાર હિરભદ્રસૂરિ એ નામના આ લઘુ શિ'ય થયા; જેણે ગુરુપદના સ્મરણુવડે શુભ લેસ્યા (અથવા સુખ–લેશ) ને પ્રાપ્ત કરી હતી. ૩-૪. નીના
અને આ તરક્–શ્રીપારવાડ વંશમાં મુક્તાણુ (મેાતી) સમાન, સુનેાના હૃદયમાં વાસ કરનાર નિન્નય (નીના) નામે ઠકકુર (પ્રધાન) વિક્ થઈ ગયા, તેને શ્રીદેવીએ પ્રકટ થઈ ને અસમ (અસાધારણ) અભ્યુદય સૂચિત કર્યાં, એથી તે શ્રીમાલપુરથી ગંભૂય નગરીએ પહોંચ્યા હતા. ૫–
ઋષભજિનમદિર
ત્યોં વિલસતી વિપુલ કમલા-લક્ષ્મી (સરાવર પક્ષમાં કમળ) વાળા, પ્રકટ થયેલ ( સ પક્ષમાં ખીલેલ) કુમુદ-પૃથ્વીને હ` આપનાર (સ॰ પક્ષમાં કુમુદ=રાત્રિવિકાસી કમળ) વનરાજના માંડલ–દેશ (સ॰ પક્ષમાં વનરાજપ્રદેશ) માં પુષ્ટ થયેલ પદ્મવિભવ-અધિકારવૈભવ (સ॰ પક્ષમાં પય-પાણીરૂપી વૈસવ ) વાળા તે (નીના) ના ધરરૂપી મહાસરાવરમાં પસરતા ગંધહસ્તીઓની ઘટા વડે અને ઊછળતા ઘેાડાઓના સમૂહવડે અનેક પ્રકારે થયેલો ઉઠ્ય (સ॰ પક્ષમાં ઉદ= પાણી, વિસ્તાર કે,ને વિસ્મય પમાડતા ન હતા? વનરાજ રાજાવડે અણુહિલ્લપુરમાં લઇ જવાયેલા વિનય વિશુદ્ધ નય( નીતિ )માં મતિવાળા તેણે વિદ્યાધરગુચ્છમાં ઋષમજિનગૃહ (જિનમદિર) કરાવ્યું હતું. ૭ ૯,
લહર
રત્નનિધિ ( સાગર)થી જેમ ધણા શ'ખા તથા છીપા વડે સુંદર લહર (તરંગ, ઉત્પન્ન થાય તેમ વિશુદ્ધ નય( નીતિ )થી કીર્તિ પ્રસરતે પ્રાપ્ત કરનારા તે (નીના ) થી ઘણી સંખ્યાવાળી મુક્તિ ( સુભાષિતા) વડે સુભગ (સૌભાગ્યશાલી) દંડપતિ લહર ઉત્પન્ન થયા. ઉછળતા ઘેાડાવાળા એ 'ડપતિ વિન્ધ્યગિરિ(વિન્ધ્યાચળ )ના પ્રદેશમાં પહોંચ્યા હતા. ત્યાંથી શ્રેષ્ઠ હાથીઓની ધટાને અણુ કરીને તે જ્યારે પેાતાના પુર (પાટણ) ની સંમુખ આવતા હતા, ત્યારે તે (દંડતિ લહર ) ના હાથીઓને ગ્રતુણુ કરવામાં ઉત્સુક થયેલા શત્રુઓ