Jain Satyaprakash 1936 04 SrNo 10

Author(s): Jaindharm Satyaprakash Samiti - Ahmedabad
Publisher: Jaindharm Satyaprakash Samiti Ahmedabad

Page 27

લેખક છે દિગંબરની ઉત્પત્તિ થઈ છે. આચાર્ય મહારાજ છે
છે - છે શ્રીમત્ સાગરાનન્દસૂરિજી છે
(ગતાંકથી ચાલુ) કાંબલીના અભાવે દયાને હાસ અભાવે જેમ ભાષાસમિતિ અને જીવની
રરતામાં જતાં આકસ્મિક વૃષ્ટિ ન દયા પાળી શકાય નહિ, તેવી જ રીતે થાય એવું કેઈથી પણ કહી શકાય એષણસમિતિને અંગે ઉપકરણ નહિ નહિ, તે ઈંડિલ, ગોચરી વિગેરેને રાખનારને જીવની વિરાધના અને માટે ચોમાસામાં બહાર ગયા પછી સાધુપણાની ખામી કબુલ કરવી જ આકસ્મિક વૃષ્ટિના સંચગે કામળી આદિ પડે. પ્રથમ તે ઉપકરણ નહિ ઉપકરણ નહિ રાખનારને જરુર અપ- રાખનારને એષણ એટલે ગષણા કાયની હિંસા વેઠવી જ પડે.
કરવાનો સંભવ જ નથી, કેમકે ઉપપાત્રના અભાવે એષણસમિતિને કરણ ન રાખે તેવાઓને અજ્ઞાતપણે અભાવ
ભિક્ષાવૃત્તિ કરવાનું બને જ નહિ, કારણ મુહપત્તિ અને કામળી આદિના કે એક પણ સાધુની આખી ભિક્ષા
ક
..
.
ત
ક
ક
ક
ન
ત
ન
-
1 -
-
-
-
-
-
-
[“સરસ્વતી પૂજા અને જેને "નું અનુસંધાન] વાણી વર માગું વરદાઈ, તું આવડિયાં તું વર્લ્ડ માઈ; તું દેવલ તું ભલી આઈ, વિછડિયાં તુંહી સખાઈ દેવી તું પરતિખ મેં દીઠી, હું જાણું તે મુજને તુઠી; પતિઓ વાત કરે તું બેઠી, તું મુઝ મુખ ભીંતર પિઠી. છલ વિંતર તુઝ નામઈ નાસઈ, ભૈરવ ડાઈ અલગ નાઈ વિષય રોગ યક્ષ ગણિ ભાઈ, તું સબલી સબલાસું ગાજઈ. કવિતા કોડિ ગમઈ [ કરે] જે કઈ, તાહરો પાર ન પામે કઈ આદિ બઈઠી સંભુ સેહઈ, તું દીઠી સારવું જગિ હઈ.
સલલિત સર સાકરસમી, અધિક અને પમ જાણિ વિનયકુશલ પંડિત તણી, કરિ સેવ મ લાધી વાણ. કવિ શાંતિકુશલ ઊલટધરી, નિજ હીયર્ડ આણી, કચી છંદ મન ઉગતિ, ૩ઝકાર સમરી સારદા વખાણું. તવ બેલી સારદારો છંદ કીધે, ભલી ભગતિ વાચા માહરી વર કીધે તે તુઠી વર દીધે તું લિલ કરી છે, આસા ફલસ્વઈ તાહરી વાચા ફલસેં માહરી.
(અપૂર્ણ)