________________
૨૦૪
જૈનધર્મ વિકાસ
ગુરૂ લેપંક્તિમાં પડી લેકની આશાઓ લપસણું જ વાતે છે. માટે તે માર્ગે ન સફળ કરવા ચાહે અને તેમાં પ્રાથમિક ” જવામાં જ જૈનત્વની રક્ષા અને હિત છે. ફાવટ પણ આવે તેથી લાભ શે ? ઘર આજે કાંઈ લખાઈ રહ્યું છે તે વ્યબાળીને તીરથ કરવાના કરતાં યે આ ક્તિગત કે સમદષ્ટિગત કટાક્ષ નથી, પણ ખરાબ વાત છે. આ જ કારણથી પવિત્ર ઢગ અને દંભથી રમનારા ગૃહસ્થ અને ત્યાગીઓને માટે એવી પરંપકાર વૃત્તિમાં ત્યાગીઓ જગતમાં જે ઠગબાજી ચલાવી પડવાની ઉત્સર્ગ માગે સર્વથા ના જ રહ્યા છે તેમાં અજ્ઞ શ્રદ્ધાળુ ભેળા લોકે ભણું છે. શાસ્ત્રકારોએ એવા ચમત્કારો ન ફસાય એટલા જ માટે છે. ઉપરાંત, દર્શાવવામાં અને જનતાના લાભ વિચા- ગણવાર મંત્રતંત્રાદિના ચમત્કારના કે રવામાં બહુ બહુ દેનું નિરૂપણ કર્યું છે. જ્યોતિષાદિની આગાહીઓના આશ્રય મોક્ષાભિલાષીઓને એવા બાહ્ય આડે- નીચે આશાવાદી આળસુઓ પ્રયત્ન ન બરમાં અને પૌગલિક લાભના વિતર કરતાં વધારે ખુવાર થાય છે અને વધુના શુમાં કદિ પણ રસ ન હોય. એ વિરા- વધુ સીદાય છે તેથી અટકે એ પણ હેતુ ગીઓને અલબત્ત, દાક્ષિણ્યતા હોય પણ છે. કાગનું બેસવું અને તાડને પડવું જગતને તારવાની વાતમાં જ, નહિ એ ન્યાય પણ ભૂલી જવાય છે તે આ કે ઉપરોક્ત તુચ્છ વાતામાં આજ લખાણથી સને-વિચારશીલને યાદ કારણથી “મહાવી' અને તેમના અનુન આવે એ રીતે પણ આ લેખની થાયી મહાપુરૂષોએ નિર્દોષ જપ તપાદિનાં સાર્થકતા છે. જ વિધાન કરેલાં છે તેમાં ધાર્મિક લાભ કઈ એક જ્યોતિષી પાંચને મંદી સિવાય બીજો કોઈ લાભ સાધવાની વાત કહે, બીજા પાંચને તેજી કહે અને વળી જ હેતી નથી.
ત્રીજા પાંચને ભાવના પડ્યા રહેવાની માસમાં એક દહાડો કઈ પણ વાત કરે, આવાના રમત પંજામાંથી ગુરૂનું મુખ ન જેનાર ‘વ ’ ના કે બચવાને માર્ગ સૌએ શીખી લેવો વર્ષમાનવિજાદિના કલ્પને માટે પુરો ભક્ત જોઈએ. અધશ્રદ્ધા કાંઈ ઓછું નુકશાન બની જાય કે દાનશૂર થઈ જાય અથવા કરતી નથી. આવી અંધશ્રદ્ધા નાશ કરતે ધમીષ્ઠ બની જવાની વાત કરતે વાને આવાં લખાણની જરૂરિયાત કેમ ન થઈ જાય અને આવા ઐહિક લાલચને હોય? કઈ શપ્સ જૈન સાધુને ગમે તે તે બનાવવા માટે જે ગુરૂ પિતાની લૌકિક લાભની આશાથી વળગે ને તે, જાતને વિશિષ્ઠ માનવા લાગી જાય તેને મહત્તાની ખાતર કે અન્ય કેઈ કારણે જેનશાશનમાં કઈ અર્થ જ નથી. એ ખોટે ડહોળ કરી ગુરૂગમ સિવાય ગુરૂ, એ ભક્ત અને એ સિદ્ધાસિદ્ધની લખેલાં ગમે ત્યાંથી હાથ લાગેલાં પાનાં વાતેમાં પરિણામ શુન્ય જ આવવાનું. પરથી કાંઈ કહી દે. પરિણામ એ આવે છેક નીચે ગબડી પાડનારી એ બધી કે એથી સામાને દહાડે વળે નહિ. અને
