Jain Dharm Prakash 1960 Pustak 076 Ank 05

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 5

મહાયાત્રાના અનુભવા
એની ભૂમિમાં નથી, જો કે દેવાલયો તેમજ ચમત્કારિક ધામેા અને ઉજળાપણુની નજરે તેમજ અદ્ગિલપુર પાટણ, ભૃગુકચ્છ, સ્થંભતીય આદિ પ્રાચીન જૈનપુરી એની મહત્તાના કારણે એની ગૌરવગાયા પશુ નેધિપાત્ર છેજ. આજે જ્યારે મહાગુજરાતનું રાજ્ય અસ્તિત્વમાં આવે છે ત્યારે ગુજરાત કે સૌરાષ્ટ્રને ભિન્ન દષ્ટિએ જોવાની જરૂર પણ નથી, અંતે આ લેખમાં મુદ્દાની વાત તા જે કહેવાની છે તે સાવ જૂદી છે. વમાન ચેવીશીમાંના ભાવીશમા જિનપતિ શ્રી અષ્ટિનેમીના ત્રણ કલ્યાણક-દીક્ષા, કૈવલ્ય અને નિર્વાણુ-બાદ કરીએ તે બાકીના એક પશુ તી પતિની નથી તેા અહીં જન્મભોમ કે નથી તેા પાંચ કલ્યાણકામાંનુ એક પશુ કલ્યાણક ! શાશ્વત તીય શ્રી શત્રુંજયની મહત્તા
શ્રી યુજિનેરા એ ભૂમિ પર વારંવાર પધાર્યાં, તેમજ તેનના મુખ્ય ગણધર શ્રી પુંડરીકસ્વામી, તેમજ દ્વારા 'તા-સાધુ તેમજ સાધ્વી નર અને નારી-આ પવિત્ર ગિરિનું અવલંબન ગ્રહણ કરી કાયમને માટે આ સંસારમાંથી છૂટકારો મેળવી ગયા એ. પ્રસગાને આભારી છે.
લેખક : મેાહનલાલ દીપચંદ ચાકસી
૧. ભૂમિકા
ગૂજરાત, સૌરાષ્ટ્ર જેટલું નશીબદાર નથી કેમકે સૌરાષ્ટ્રના આંગણૅ શ્રી શત્રુંજય અને શ્રી ગિરનાર
ગમે તે હા, બાકી એટલુ' તે દીવા જેવુ' સ્પષ્ટ છે કે ચોવીશ તીર્થં કર પ્રભુના વન, જન્મ, દીક્ષા, દૈવશ્ય અને મેક્ષરૂપ પાંચ કલ્યા|કાની કુલ સંખ્યા ૧૨૦ જેવા એ મહાન તીર્થો આવેલ છે. તેવા મેાટા તીર્થોંધાય. એમાં ૧૧૭ જે પ્રદેશમાં થયા છે તે ઉપર
વર્ણવેલ સ્થાનથી દૂર આવેલ અને આગ્રાથી આરંભી ટ્રેડ કલકત્તા સુધીના વચન્ના ગાળામાં પથરાયેલ જૂદી જૂદી નગરીએ છે. એમાંની કેટલીક તેા આજે નામ શેષ થઈ ચૂકી છે, કેટલીકતા નામેા બદલાયા છે અને ખાજી ધણીખરી હજુ પણુ વર્ષોના વહાણા વાયા તાં-યુગપલ્ટાની આંધીમાં અટવાયા છતાં મૂળ નામે જોવા મળે છે, ભલે એની મહત્તામાં કે શાસ્ત્રોક્ત ત્રનમાં ભરતી-ઓટના વાયરા વાયા હોય, તાજેતરમાં પુનઃ એક વાર મહાપુરુષોની એ જ રિત દશાને ધારણ કરી રહેલી છતાં અતિ પવિત્ર ભૂમિએમાં પસંચાર કરવાના સુયોગ પ્રાપ્ત થયા એ ઉપરથી મનેપ્રદેશમાં જે સ્ફુરણા થઇ, અને એ ઉપરાંત સામુદાયિક યાત્રાના જે અનુભવેા પ્રાપ્ત થયા એ સબંધમાં શક્તિ અનુસાર વાનકી પીરસવી મને દૃષ્ટ જણાઈ છે,
·
સૌપ્રથમ ભાર મૂકીને કહેવાનુ એક જ કુ જીવનમાં વધુ ન બને તે એક વાર તે અવશ્ય એ ભૂમિના દર્શન પ્રત્યેક જેને કરવા જોઇએ. દિવસે દિવસે સાધનાની સગવડ વધી રહી છે અને પ્રતિવર્ષ એ કલ્યાણક ભૂમિના દર્શન માટે ખાસ ટ્રેને કિંવા છૂટક ડબ્બામાં દાડે છે એટલે હરકાઇ વ્યક્તિને નથી તે એમાં એકલવાયાપણાના પ્રશ્ન નાતે કે
આ જાણ્યા પછી સહજે પ્રશ્ન ઉદ્ભવે જ કે જ્યાં આજે જૈનધમ ફાલ્યાફૂહ્યા જાય છે, જ્યાં આજે શેખરે સ્થળે વ ભરમાં એક કરતાં અધિક ઉત્સવેદનથી તેા જમણુ વરુની ચિંતાના મેમો ઉપાડવા પાતે, થાય છે, જ્યાં કેટલાક દેવાલયામાં તો રાજ ગીએ! અલબત્ત, સામાન્ય રીતે મહિના કે દોઢ મહિનાના રચાય છે અને જ્યાં ઉપાસકેાને સમૂહ વિશાળ પ્રવાસ અને તે પણ ખાસ કરી ગૂજરાત-સૌરાષ્ટ્ર કે સંખ્યામાં દષ્ટિગાચર થાય છે એટલે સાધુમહારાજા મહારાષ્ટ્રથી દૂર ગણાય એવા, એટલે વ્યક્તિ દીડ પણ સારી સંખ્યામાં જોવા મળે છે એ પ્રદેશમાં ઓછામાં ઓછા રૂપી પાંચસેાની સગવડ તેા કરવાની તીથકર જેવી વિભૂતિના સંભવ જ નહીં ! કારણ રહે જ. એમાં જરૂરી વસે, રેલભાડુ' તે ભેાજનખર્ચ ( ૧ )સ્ફૂર