Jain Dharm Prakash 1960 Pustak 076 Ank 02

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 7

શ્રી ઉત્તરાધ્યયન( સુસ)નો ઉપમાઓ
જ્ઞાની ન તે જ્ઞાનની આચારરૂપ સુવાસ લઈ શકવાને મૂળની દઢતામાં જ રસને વિકાસ સાધ્ય હોઈ શકે. કે ન તે તેનું સાચું મૂલ્યાંકન અ9િી શકવાને ! જાદુળી q#wrી નિઋતૈિયારું સવ- હડે! અલબત્ત એના જ્ઞાન અન્ય પ્રકાશ મેળવી શકો, કુતરી જેમ સર્વ સ્થળેથી અપમાન પામે છે તેમ બીજાએ કયાણ સાધી શકો, પણ પેલા જ્ઞાનીના વાચાળ અને દુરાચારી અવિનયી શિષ્ય પણ સર્વઆત્માને છે લાભ! એને તે ગદ ની દુર્દશા જ સ્થળેથી તિરસ્કૃત બને છે, ચુ. ૧ કાં ૪. વેઠવાની રહી. આખરે ગમે ત્યારે પણ પુરુષાર્થ કરવા જી રાજ' વિવું શરૂ રે-જેમ વરાહ સંદર એને જ બાકી રહેશે. આવી વેઃ આજે સમાજમાં
ધાન્યના કુંડાઓને ત્યજી વિદ્યાને પસંદ કરે છે તેમ ઘણાં ખરાં વહે છે. તેમને શાસ્ત્રની આ ઉપમા
અવિનયી, ગુરૂ હિતેથીના અમૃત તુલ્ય વચનને અવગણી લીલની ધરે છે,
કુછ વિચારમાં જ આનંદ માણે છે. સં. ૧, ૫ અસંયમી વિદ્વાન આંધળો મશાલચી છે.
આગળ જતાં વિનવધર્મની પરાકાષ્ટાએ પહેલા (3) નિરસા વિવાદ[સમાન- વિનીત કે હોય તે બતાવે છે. આ રાશિવ શિga] પ્રત્યક્ષામથી, વાંકનીનિદાનુસાવત્ જય વસમિઇ પુળો - ગળિમે અશ્વ કે અમૌદ) સ્વાતચUT તિવિતિ વિવટી.] જેમ ચાબુકની વારંવાર અપેક્ષા રાખે છે તેમ વિનીતે
મજકુર રથળે ઉપમાનો ઉોગ, એક નવા ગુરુની શિક્ષા ન માગવી. પણ જવ છું- ચાક – સિદ્ધાંતને સુગમતાર્થો સમજી શકાય એ હેતુથી જોતા વેત જ ચાલાક થોડે ઠેકાણે આવી જ કરવામાં રાવ્યા છે. અહીં કહેવું એ છે કે કેઈ છે. તેમ મુમુક્ષએ પશુ (મુદિની આકૃતિ દ્વારા) વ્યક્તિને અનુમાન કરવાની ઈચ્છા નથી. અને સમાન પાપકર્મનું ફાન થતાં વેંત જ તેને પરિત્યાગ કરશે. વિષયવાળી પ્રત્યક્ષ જ્ઞાનેગી સામગ્રી સામે પડી સ. ૧, ૧૨, તે પછી કહ્યું છે કે આવા સુવિનીત છે, તે તે વ્યક્તિને અનુમિતિ થશે કે પ્રત્યક્ષ સાધકને હિતશિક્ષા આપતાં ગુસે પણ આનંદ એમ બે પ્રશ્ન છે, તે તેના જવાબમાં કેટલાંકેનું એવું અનુભવે છે-દિક જયશ્વને ચાવતાં સારથિ આનંદ કથન છે કે સર્વાનુમતે અનુમિતિ તે નહિં જ થાય, અનુભવે તેમ. કારણ અનુમિત્સા નથી, પણ સાથે એ પ્રશ્ન સામગ્રી ઉપરાંત વાચક ઉમાસ્વાતિ ભગવાને પણ અનુમિતિને બધ-નિષેક કરી પ્રત્યક્ષ કરાવી દેશે. “પ્રશમરતિ પ્રકરણ” ગત ક. ૦૨ થી ૪ માં
ત્યારે એવું નહિ સ્વીકારનારા કહે છે કે- એમ “ તાત્કાબન સપા માગ' વિનયઃ” એમ નહિ, પણ પરવતી' પ્રત્યક્ષ સામગ્રી જ અનમિતિનો બર્તાવી વિનયરૂપ ભૂમિકાથી મોક્ષ-શહેરા સુધી પહેરસ્વતંત્ર રીતે નિધ કરી પ્રત્યક્ષ કરાવે છે, જેમ . ચવી પર્યંતની નિસરણીનું નિદર્શન કર્યું છે તે કામિની-જિજ્ઞાસા (સ્ત્રો સુખેશ ) જ્ઞાન થવો યથાર્થે જ છે. માત્રમાં સ્વત: વિરોધી છે તેમ અહીં પણ વિશેષણ કર્મના કર્તાને કર્મનું શુભાશુભ પરિણામ ભોગવિશિષ્ટ પ્રત્યક્ષ સામગ્રી સ્વયમેવ પ્રત્યક્ષ કરાવી શકે વવું જ પડે છે. એ સમજાવતાં કહે છે કે-ૉને છે. “અનુમિતિને બાધ કર્યા પછી જ પ્રત્યક્ષ થાય ના મુદ્દે રાજ્પુ-ચોરીમાં ખાતર પાડતાં પક છે.” એમ માનવું નકામું છે.
- ડાયેલ ચેર જેમ વધ-બંધનાદિથી પીડાય છે તેમ આ પછી ઉત્તરધ્યયન સ્ત્રના પ્રથમ અધ્યયનમાં જીવો પણ પોતાના પાપકર્મ દ્વારા અહીં અથવા પરસૌથી મોખરે વિનય-ધમની વિશેષતા વર્ણવવામાં લેકમાં પીડા-દુ:ખ પામે છે. અહીં ‘ST HIS આવી છે. કારણ વિનય એ અહંન પ્રવચનરૂપી જ મુq ગથિ’ને સિદ્ધાંત ખૂબીથી રજૂ કરાયો છે. મારે ક૫ક્ષનું મૂળ ( Foundation ) છે,
મારે ના ફિલમ વેમધાર-જેમ શિક્ષિત વચ