Jain Dharm Prakash 1959 Pustak 075 Ank 10

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

(
ભગવંતના એ અભિગ્રહે છે
લેખક શ્રી મોહનલાલ દીપચંદ ચેકસી ધાર્મિક પર્વોમાં મુગટરૂપ ગણાતું મહાપર્વ જુદા જુદા ભવેમાં જે સંગ્રામ ખેલ્યો છે. અને એ પર્યુષણ આવી રહ્યું છે. એની વિશિષ્ટતા ઘણી ઘણી દ્વારા તેઓશ્રીના જીવનમાં ઉથાન તેમજ પતનના રીતે છે, એમાં આઠ વ્યાખ્યાન દ્વારા શ્રી ક૯પસૂત્ર જે પ્રસંગે આવ્યા છે એમાંથી ઘણા પ્રકારનું ન9નામાં પવિત્ર ગ્રંથનું વાંચન એ અગ્રપદે હાઈ, વર્તા. વાનું અને શિખવાનું પ્રાપ્ત થાય છે. અહીં તે માન જૈન સમાજને ખાસ પ્રેરણાદાયી છે. એના ચરમતીર્થપતિના જીવનમાંથી બે પ્રસંગે લેવાયેલા મૂળ રચયિતા ચૌદપૂર્વધર સૂરિમહારાજ ભદ્રબાહુ- અભિગ્રહ સંબંધી વિચારણા કરવાની છે. તીર્થંકર સ્વામી છે. એ મૂળ રચના બારસાસૂત્ર તરીકે દેને જ મથા જ ત્રણ જ્ઞાન હોય છે છતાં એનો ઓળખાય છે અને વાર્ષિક પર્વ સંવત્સરીના દિને ઉપયોગ તેઓ વારંવાર કરે છે એવું માનવાનું નથી. અક્ષરશઃ વાંચી સંભળાવવામાં આવે છે. આ પવિત્ર ખીસામાં ઘડીઆળ હોય અથવા એ કાંડા ઉપર સૂત્રમાં શાસનનાયક શ્રી વર્ધમાનસ્વામી ઉફે શેભતું હોય, પણ એમાં દષ્ટિ કર્યા વિના સમય ભગવંત મહાવીર દેવનું ચરિત્ર વિસ્તારથી વર્ણ જાણી શકાતું નથી. જો કે એમાને કાંટે એ સૂચવતો વેલ છે. એક રીતે કહીયે તે આપણા જેવા પંચમ ગતિ કરી જ રહ્યો હોય છે તેવી જ સ્થિતિ ઉપર આરામાં જીવન વિતાવતાં માન માટે એ ભેમાની સૂચિત કરેલ અવધિજ્ઞાનની છે. ઉપગ મૂકવામાં આવે મુરજ સારે છે, કેમકે એમાં કર્મરાજ સામે ભગવંતે તે એની જે મર્યાદા સૂચવાઈ છે તે પ્રમાણે સ્વરૂપ
ત્યારે બહાથી ઉત્સાહી-ઊમ ગી દેખાતાં મહારાજનાં અને પ્રજાપતિની આખી પ્રજને સંતતિ) પર અને હૃદયમાં વેદના થવા માંડી હતી અને પટેલ પણ ખાસ કરીને બચ્ચા ત્રિપૂક પર વૈર મનમાં વસાવી વાતમાં ભારે કુશળ હતો. એ નાતે હાજર ન દીધું. અત્યારે તો મનપતિ ઉપર કાંઈ ગુન્હ કે છતાં એણે વાત એવી પટાવી બનાવોને કહી, અને આરોપ લાવી શકાય તેવું કાંઈ તૈયાર નહેતું, પણ એરો પ્રત્યેક બનાવ એટલી ઝવટથી વર્ણવ્યો કે ગમે તેમ કરીને તેના આખા કુટુંબનો કટિ કાઢી જારો એ પોતે સિંહના વિદ્યારણ વખતે હાજર જ નાખવા માટે એણે મનમાં પણ પ્રતિજ્ઞા) લઈ લીધું, 'હાય. આ સર્વ હકીકત રાત્રે મહારાજા અશ્વગ્રીવને અને એનો ઈરછા પ્રમાણે ત્યાર પછી તુરતમાં જ એક એક પછી એક યાદ આવી, આખા બનાવને ચિત્રપટ એ બનાવ બની ગયો કે એની ઇચ્છા પ્રમાણે એ આંખ બંધ કરી કરપી ગયે, એને આવા ઊગતા એને પ્રજાપતિ સામે અને ખાસ કરીને ત્રિપૃ૪ સામે યુવાનનો ધૂછતા, ધાઠતા અને ઉદ્ધતાઈ પર તિરસ્કાર કામ લેવાની તક મળી ગઈ એ હકીકતને સમછુટયો, એના દિલમાં તે વખતે બાળકની હિંમત, જવા માટે થેડી પૂર્વભૂમિકા બતાવવાની જરૂર છે, ચાલાકી કે બહાદુરી માટે વિચાર સરખે ન આવ્યું. એ ધ્યાનમાં આવી જશે એટલે પછી, અશ્વગ્રીવ અને એ બચ્ચાને, એના ભાઈન, રાજા પ્રજાપતિને અને ત્રિપૃષ્ઠનો ભેટો. અને આ પ્રસંગ બરાબર સ્પષ્ટ એના આખા કુટુંબને કેમ ફનાફાતિયા કરવું તેની થઇ જશે. એની પૂર્વભૂમિકા પ્રથમ વિચારી જઈએ. પિતાના મનમાં એ જાળ ગૂંથવા લાગે, એણે બે . .. ', " . ચાર વખત તે પિતાની મુઠ્ઠી જમીન સાથે અફાળી સ્વ માનીચંદ ગિરધરલાલ કાપડિયા (મૌક્તિક)
( ૧૧૯ )રૂ
'
!
(ચાલુ)