________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જો શ્રી પ્રશ્નોત્તરસાર્ધશતક પર
પ્ર--(૯૨) દેરાસરમાં જિનપ્રતિમાની ઉપર મુર પ્રાયશ્ચિત આવે, અને દૂર કરે તો ચાલવું ભમરીનું ઘર હોય છે તેવા પ્રકારના ઉપયોગી શ્રાવકના પ્રાયશ્ચિત આવે. આ પ્રમાણે જિનપ્રતિમાના ઉપર અભાવે સુવિદિત સાધુ પોતે તેને દૂર કરે કે નહિ ? આશાતનાના કારણભૂત વૃક્ષાદિકને આશ્રયી પણ
ઉ૦-એમાં અ૫ દેવ હોવાથી સાધુએ પિતે “ l૯૨at કાઢવું જોઈએ. જે ન કાઢે તે ગુરુ પ્રાયશ્ચિત અને પ્ર—(૯૩) સાધુઓએ વસ્ત્રો કયારે છેવા અને જેને માટે બુક૯૫ભાષ્યમાં કર્યું છે કે–સૂબા
- ને ધાવે તે શું દેવું લાગે
આ ઉ– કાલ પહેલાં જ વસે છેવા જોઈએ, ન कोलिग जालिग कोत्थलहारी अ उवरिगेहे अ॥
છે તે આ પ્રમાણે દવ લાગે. અમર કુળ साडितमसाडिते लहुगा गुरुगा य भत्तीए ॥१॥ ભાવાર્થ-કેઈક મહાત્મા કેઈક ગામને વિશે જિન. પUIT સચઢાવUISનીર . બાવળ મંદિર જઈને ચિત્યને નમસ્કાર કરવા માટે ગયા હોય, વાચવ વાસાસુ બધાને સાસા ll અને ત્યાં કથંચિત દેરાસરમાં સાફસુફી ન થતી હોય ભાવાર્થ- કાલની પહેલા વસ્ત્રો ન ધે તે અને ભાગવાનની પ્રતિમા ઉપર કળીયાની નન્ન, ના, ગેલથી ભારી થાય, જીળું થાય, લીલ કુલ લાગે, ઠંડું ભમરીના ઘર વિગેરે જેને જે ઉપેક્ષા કરે એટલે વસ્ત્ર પહેરવાથી અજી થાય, બીમારી આવે, પરાભવ
તે તેને દૂર ન કરે તે ગુરુ પ્રાયશ્ચિત એટલે ચતુ- થાય, અપૂકાયની વિરાધના થાય, આ પ્રમાણે દાવ કયારની છોડી દીધી છે. આવી વ્યવસ્થામાં પગુ હું જાગી ઉઠે છે, એવા વરણી આત્માના મુખથી જે જે કીંમતી કબિલી, સુંદર ભારે વસ્ત્રો, મોટા સુઘડ શબ્દ નિકળે તે અમૃત ઝરતા હોય, પણ હૃદયને મકાને. ભારે કીંમતના લેખન સાધનો, ઊંચા કાગળે વેધ લેતા હેય, આપણા મનને સંતેય અને સમાઅને ભારે કીંમતી પેનની આશા રાખું અને મારી
ધાન થાય, એવી વાણી વારંવાર સાંભળવા મન પ્રસિદ્ધિ અને બેલબાલા થાય, મારા નામના જયનાદ
લલચાય સાંભળનારા આત્માઓમાં સુખસમૃદ્ધિ વધે થાય, મારું નામ છા પામી છપાય અને મારો કાતિ ત્યાં અશાંતિ, ક્રોધ કે દ્વેષ જેવા અવગુણોનું દાન
ત્ર એ ખુબ વધે એવી એવી ને આશા છે પણ કયાંથી થાય? તેવા સંત કઈ આજ્ઞા કરે તો તે મારામાં અને સંસારી સુખોની ભીખ માગનારા
તે ઉંચકી લેવા પડાપડી ચાલે, તેમની સેવા કરવા 'ભીખારીઓમાં શું ફેર માટે હું નિરાલંબ થઈ મળે એ દરેક જણુ પિતાનું અહોભાગ્ય છે. તેમનો રસ્તામાં બેસી રહ્યો છું. મારે કોઈ જાતની ઈચ્છા વૈરાગ્ય, તેમની સુધાવાણી અને તેમની વૈરાગ્યમય અને લાલચ રહી નથી, માટે જ હું સુખી અને
આચરણાથી તેમની કીર્તિની સુવાસ જગતમાં ફેલાતાં આનંદ છું. એટલું બેલી બાવાજી પિતાની વિચાર. વાર ન લાગે. તેમના દર્શન અને તેમની વાણી તંદ્રામાં મગ્ન થઈ ગયા.
. સાંભળવાની તાલાવેથી જાગે. અર્થાત જમના લોકો
તેમના દાસ થાય, માત્ર શરત એટલી જ છે કે, - જેતે આશા જ રહી ન હોય, આ મારું અને
તેમનામાં વૈરાગ્યની ભાવના પર્ણતયા જાગે અને
ને આ પારકું એવી ભાવના જ ન જાગે તેના મૂખ
“ આશાને એમણે પિતાની દાસી કરી લીધેલી હોય!
પણ મલ ઉપર વરાગ્યનું તેજ સ્વાભાવિક રીતે ચળકવા માટે જ આ પગે આશાને બની શકે તેટલી કામા મડિ છે, એને જોતાની સાથે નતમસ્તક થઈ જવાય રાખવી જોઈએ, બધાઓને એવી સદ્દભાવનાને લાભ છે અને સમતા, એનંદ, શાંતિ વિગેરે સદ્ભાવના મળે એ જ સદિછો
(૧૨૩)વ.
For Private And Personal Use Only
