________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
૨૩૨
ઓ જૈન ધર્મ પ્રકાશ
[ ભાદ્રપદ
કરવાનુ છે એ લેાકરંજન માટે નથી જ. તેમ આ ભવના પૌદ્ગલિક સુખ અર્થે પશુ નથી જ. કેવળ આત્મધ્યેયને નજરમાં રાખી કરવું ઘટે છે. ધાન્યના પાક સાથે જેમ બ્રાસનું ઉત્પાદન જોડાયેલુ છે તેમ આત્મકલ્યાણ સાથે દુન્યવી સુખને સંબધ તેા છે જ. અણુમાંગ્યા એ દોડ્યા આવે છે.'
દીકરી! એ સતની વાત સંભળાવતા.
બા ! એક વાર વ્યાખ્યાનમાં ગુરુમહારાજે કહ્યું કે ન્યાયની ના પંથે પળે છે એટલું જ નહીં પણ અન્યના ઉદ્ધારક પણ ટંકશાળી છે. અખતરા કરી જોવાથી એ અંગે પ્રતીતિ થાય તેમ છે.
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
કમાણીથી આત્મા પ્રગતિ
બની જાય છે. આ વચન
શ્રોતાવર્ગમાંના એક ગૃહસ્થે બીજા દિત્રસે ખરા પરસેવાથી મેળવેલા પાંચ રૂપીઆ,
બક્ષીસ તરીકે મૂકયા. મચ્છીમાર એ રકમના આપવાની આજ્ઞા કરી.
વહેલી સવારે સમુદ્રતટે પહાંચી જઇ એક મચ્છીમારના હાથમાં પોતે ત્યાંથી પાછા કર્યાં અને પેાતાના એક વિશ્વાસુ નાકરને પેલે વ્યય કેવી રીતે કરે છે તેની તપાસ રાખવાની તેમજ રાતે ખબર
મછીમારના હાથમાં દિવસના અંતે, મચ્છીનેા ટાપલા વેચતાં માંડ આઠ આના આવતાં એના બદલે પાંચ રૂપિઆ બેટ મળ્યા, એટલે પ્રથમ તે એણે મચ્છી મારવાનુ કામ બંધ રાખ્યુ'. રસ્તે ચાલતાં એને વિચાર આવ્યા કે—પેટ ભરવા માટે રાજ શા સારુ આટલા બધા જીવાતે મારવા? હજારા જ્યારે બીજા ધંધાથી પાતાની આજીવકા ચલાવે છે ત્યારે હું મારા કુટુંબના ચાર માથાનું પૂરું નહીં કરી શકું? મારા મિત્ર વીરજી વજ્ર વણીને નિરાંતથી ાજી મેળવે જ છે ને ! બૈરી કરાંને આજે તે મીઠું મ્હાં કરાવુ અને સારા વસ્ત્રો પણ પહેરાવું. પછી સલાહ કરી આ વ્યવસાયથી તેા હાથ ધોઇ નાંખવા જ. ખીજો કાઇ ધંધા જરૂર શોધી લેવો. જે વિચાયુ તે એણે અમલી બનાખ્યું. પાંચમથી ત્રણ રૂપી વાપરી નાંખ્યા ઘેર પહેાંચી સર્વ વાત પત્નીને કહી. તેણીએ પણ વણુકર થવાની સલાહ આપી. બીજી સવારે શનમાં સવા રૂપી તે શ્રીફળ લઇ. વીરા સાલવીને ત્યાં જવાતી વાત નક્કી થઈ. કાયમને માટે જાળ નાંખવાનું બંધ થયું. શેઠના ગુપ્તચરે આ સ વ્યતિકર જાણી લીધા અને રાત્રે શેઠને કહ્યો.
For Private And Personal Use Only
ત્રીજે દિવસે પૂજાપાઠથી પરવારી શેઠળ સાધુ-સતાના અખાડામાં પહેાંચ્યા. તપસ્વી અને ક્રિયાપાત્ર દેખાતા એક બાવાજીને પસંદ કરી, આગળના દિને ઠગીને મેળવેલી રકમમાંથી રૂપી પાંચ લાવી, તેમના હાથમાં દાનરૂપે મૂકયા. એની ક્રેવી વ્યવસ્થા થાય છે, એ જાણવા સારું પૂર્વવત્ ગેાઠવણુ કરી શેઠે પાછા ફર્યાં, ઇશ્વર-ભજનમાં લીન રહેનાર અને પ્રાપ્ત થતાં ભોજનથી તેષ માનનાર બાવાજી ચાંદીના ચળકાટમાં મેહાયા, આત્માને ભૂલી દેહની મમતામાં ખેંચાયા. ભાંગ પીવાનાં તે ગાંજો ઝુકવામાં અર્પી રકમ તા ખર્ચી નાંખી. ‘ ભિક્ષા તે શિક્ષા ' બન્નેને ભૂલી, પહેચ્યા દારૂના પીઠા તરફ ! પોતે ક્રાણુ છે અને પેાતાનું શું કર્ત્તવ્ય હતું? એ વાત પણ વીસરી ગયા |
