________________
શ્રી જૈન ધર્મ પ્રકાશ,
[ શાખ
૧૨. વરાહમિહિરે સં. ૫૯૪માં પંચસિદ્ધાંતિકા નામના ગ્રંથ ઓ.
૧૩. કાલિદાસ નામના કવિ-બે થઈ ગયા. એક, વિક્રમ રાજાના રાજયકાલે ને બીજે ભોજ રાજાના રાજ્યસમયે થયો.
૧૪. સિદ્ધગિરિ, સમુદ્રની સપાટીથી ૧૯૭૭ ફુટ ઊંચે છે.
૧૫. પૂર્વે હરિવંશ કુલના યદુરાજા મથુરા નગરીમાં રાજય કરતા હતા. તેને સૂરકુમાર' નામે પુત્ર હતો, તેના બે પુત્ર ૧ શરિકુમાર. ૨ સુવીરકુમાર. સૂરરાજાના મરણ પામ્યા બાદ શોરિકુમાર મથુરાના રાજા થયો. તેણે આ રાજ્ય નાના ભાઈ સુવીરકુમારને દઈને કુશાવર્ત દેશમાં જઈ શૌર્ય( સૌરિ )પુર વસાવી, રાજય કર્યું. રાજા શૌરિને અંધકવૃષ્ણુિ નામે, ને સુવીર રાજાને ભોજવૃણિ નામે કુંવર હતો. અંધકવૃષ્ણિને સમુદ્રવિજય વગેરે દશ કુંવરે હતાં, તેમાં મેટા સમુદ્રવિજય, તે, શ્રી નેમિનાથના પિતા થાય. ને નાના વસુદેવના બે પુત્ર. ૧. કણ વાસુદેવ ૨. બલરામ ( બલદેવ) તથા ભેજવૃદ્ધિને ઉગ્રસેન નામે પુત્ર હતા, તે મથુરાને રાજા હતા. તેને કંસકુમાર નામે પુત્ર હતો.
૧૬. જગડુશાહ પરમોપકારી શ્રી ગુરુ મહારાજના દર્શન કરીને બહુ જ ખુશી ખુશી થઈ જતા હતા. તેના ચરિત્રમાં આ બીના દષ્ટાંત દઇને સરસ રીતે સમજાવી છે. તે આ પ્રમાણે–
-- જેમ મોર મેને જોઈને, ચક્રવાક પક્ષી સૂર્યને જોઈને, ચાર પક્ષી ચંદ્રને જોઈને રાજી રાજી થઈ જાય, તેમ જગડુશાહ શ્રી ગુરુમહારાજને જોઈને રાજી રાજી થઈ ગયા.
૧૭. અષ્ટાપદ પર્વતને અંગે જગદ્ગ ચરિત્રની ટિપણુમાં જણાવ્યું છે કે અયોધ્યાથી ૧૯૨૦૦ કેસ ઉપર ઈશાન ખૂણામાં હિમાલય પર્વતની પેલી મેર રહેલ ઉત્તરાખંડમાં અષ્ટાપદ પર્વતની ઉપર ભરતચકોએ જિનાલય બંધાવ્યા. તે પર્વત ઊંચાઈમાં ૩૨ ગાઉ છે ને ચાર ચાર ગાઉને આંતરે એકેક પગથિયું હોવાથી તે અષ્ટાપદ કહેવાય છે.
આ રીતે બહુ જ સંક્ષેપે ( ટૂંકમાં ) આ જગહૂ શેઠની બીના જણાવવાને ખરે મુદ્દો એ છે કે–પરમ પુણ્યોદયે શ્રી જેન્દ્ર શાસનને પામેલા શ્રદ્ધાળુ ધનવંત શ્રમણોપાસક વગેરે ભવ્ય જીવો પરમ પૂજ્ય પરમોપકારી શ્રી આચાર્ય ભગવંત વગેરે મહાપુરુષોના ઉપદેશથી કે પોતાની ક્ષાપશમિક બુદ્ધિબલથી દ્રવ્ય ક્ષેત્ર કાલ ભાવ તરફ લક્ષ્ય રાખીને હાલ સાધર્મિક ભક્તિ તરફ તીવ્ર ઉકંઠા ધરાવે, એ શ્રી જિનશાસનની અપૂર્વ છાયાને જ પ્રભાવ. વ્યાજબી જ છે કે હાલને ટાઈમ, બીજા તે એક બાજુ રહ્યા, પણ બુદ્ધિશાલી વિચારક મધ્યસ્થ પુરુષોને ખરી ચેતવણી આપનારો છે તેમજ અનિત્યતાને સત્ય બાધ દેનારા, શાંતિનો તથા સંપનો સત્ય પાઠ શીખવનારો, તેમજ આત્મદષ્ટિને સતેજ કરનારો, વળી જાના વેર-ઝેરને ભૂલાવનાર, નવા વેર-ઝેરના કારણે પ્રત્યે તિરસ્કાર ઉપજાવનારે, તથા માનસિક વાચિક કાયિક પ્રવૃત્તિને નિયમિત બનાવનાર, તેમજ મેક્ષના પથે વધારે પ્રયાણ કરાવનારે છે એમ સે કોઈ જરૂર કબૂલ કરશે જ.
એ વાત ધ્યાન બહાર નથી જ કે-હાલ પણ સમયને સમદષ્ટિથી તપાસીને જેને સાધર્મિક ભક્તિ પ્રત્યે જેટલી લાગણી દર્શાવે છે, ને તેને અમલમાં મૂકી શક્તિ ને ભાવ પ્રમાણે સાધર્મિક ભક્તિને જે લાભ લે છે લેવાની પ્રેરણું કરે છે, તેવું કામ અન્યત્ર
