________________
અંક ૭ મ ]
જગપિતા જગડુશાહ અને અનુકંપાદાન.
૧૬૫
અંશે પણ થતું હોય તેમ જણાતું નથી; માટે જ ત્યાગી મહાત્માઓ પણ હાલ શ્રમણપાસકાદિક ભવ્ય જીવોને સાધર્મિક ભક્તિને લાભ લેવા સચોટ સવિશેષ ઉપદેશ આપવાનું ઉચિત માને છે. તેમ કરવામાં સાત ક્ષેત્રોમાંથી એક પણ ક્ષેત્રને પિષણ કરાવવાનું કામ બાકી રહેતું જ નથી, કારણ કે નિશ્ચયે કરીને સમજવું કે સાધર્મિક બંધને ટકાવવાથી સાતે ક્ષેત્રે ટકશે. સાધુ-સાધ્વી-શ્રાવક-શ્રાવિકા-જિનમંદિર-જ્ઞાનભંડારની પણ તે સાધમાં બંધુ ખબર રાખશે, ટકાવશે, મદદ કરશે. તે જ સીદાતા હશે, તો એ ક્ષેત્રોને ધક્કો પહોંચશે. આવા અનેક મુદ્દાઓને લક્ષ્યમાં રાખીને પ્રભુ શ્રી તીર્થકર દેવે ફરમાવ્યું છે કે
સાત્વિક ભાવે જ્ઞાન અને વિધિપૂર્વક સાધર્મિક ભક્તિને કરનારા ભવ્ય જી નિકાચિત તીર્થંકરનામકર્મ બાંધી ભવિષ્યમાં તીર્થકર પદવીને ભેગવી, મુક્તિના અવ્યાબાધ સુખ જરૂર પામે છે.' આમ કહેવાનું ખરું રહસ્ય એ છે કે-સાતે ક્ષેત્રોમાંના કોઈ ક્ષેત્રની આરાધના કરવામાં ગાડરિયા પ્રવાહ જેવી પ્રવૃત્તિ ન જ કરવી જોઈએ. કયા ટાઈમ કયા ક્ષેત્ર તરફ વધારે ધ્યાન આપવાની જરૂર છે ? આ વિચાર કાયમ જરૂર કરવો જ જોઈએ. આ નિયમ પ્રમાણે જેને એક રૂપિયો સાતે ક્ષેત્રમાં વાપરવાની ઈચ્છા હોય, તે ભવ્ય જીવ જે હાલના વખત પ્રમાણે દશ આના સાધર્મિક ભક્તિમાં, ને ૬ આના બાકીના ક્ષેત્રમાં વાપરે, તે તેમાં લગાર પણ અનુચિતપણું છે જ નહિ, એમ કરવામાં શ્રી જિનશાસનની અવિચ્છિન્ન મર્યાદાનું પાલન પણ થાય છે, ને એક પણ ક્ષેત્રને આંચ પણ આવતી નથી. સાધર્મિક વાત્સલ્યના આવા સૂક્ષ્મ રહસ્યને જાણનારા ભવ્ય જીવો શ્રી જેન્દ્ર શાસનમાં પૂર્વ ઘણું થઈ ગયાં. તેમાંના આ જગડૂશાહ હતા. તે સમયે વર્તમાન આચાર્યાદિ મહાપુરુષોએ તેના દાનાદિ ગુણે ઉપર રહેલા અનુરાગથી ‘ જગડૂ ચરિત્ર' વગેરે નામથી તેના ચરિત્રની રચના કરી હતી. તેમાંના કેટલાએક ચરિત્રે હાલ પણ મળી શકે છે. તેમાં જણાવેલી બીનાને સાર એ છે કે-જગડૂશાહ પિતાની પૂવાંવસ્થામાં સામાન્ય સ્થિતિના એક શ્રાવક હતા. તે વખતે દુઃખના પ્રસંગે મુઝાતા ન હતા, કારણ કે તે સમજતા હતા કે આ દરખનો પ્રસંગ પાપરૂપી કચરાને દૂર કરનાર છે, માટે સમતાભાવે સહનશીલતા વાપરી મનથી ને કાયાથી વધારે ધર્મારાધન કરવામાં જ લાભ છે. ઢાંકેલા કર્મની કેઈપણ છાણ્ય આત્માને પ્રાયે ખબર હોતી નથી, માટે જ કર્યું કમ ( પુણ્ય કે પાપ ) કથા ક્ષેત્રમાં કથા નિમિત્તે કષા ટાઈમે ઉદયમાં આવી ચાલુ સ્થિતિમાં કેવો ફેરફાર કરશે ? તે વસ્તુને જાણી શકતો નથી. જગડુશાહની બાબતમાં તે જ બનાવ બને છે. લક્ષ્મી માગી મળતી નથી પણ ભાગ્યોદય અચાનક થઈ જાય, તો વગર માગી ઘરને આંગણે પગમાં પડતી આવે છે. આયતનની સેવા, સપુરુષોની સોબત, ખરા દિલથી દાનાદિ ધર્મની સાવી આરાધના વગેરે કારણોથી ભાગ્યોદય થાય છે. તેવા સાધનોની સેવનાથી બાંધેલ પુણ્યાનુબંધી પુણ્યનો ઉદય થાય છે, ત્યારે જગડુશાહને અનાયાસે લક્ષ્મી મળે છે. તે બીના ટૂંકામાં આ પ્રમાણે જાણવી.
એક વખત જગડુશાહ સાંજનું પ્રતિક્રમણ કરી રાતે અંધારામાં નવકાર ગણુતા હતા. તે કોઈપણ જાણતું નથી. સાધુઓએ એક પહોર રાત ગયા બાદ આકાશમાં જોયું,
