________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
જળમંદિરમાં સાત્વિક કલોલ. , કરાવવાં લાગ્યાં, એ જીવનમાં અદ્દભુત વિશિષ્ટતા છે, ઍમહા પ્રયાસે કરી પ્રાપ્ત કરવા એગ્ય છે એમ વિચાર થતાં શાંતિના સામ્રાજ્યમાં સ્થિર થયેલ જળ અને તેના ઉપર પ્રસરી રહેલી ચંદ્રિકા તરફ જઈ રહેલી આંખો શરીર તરફ વળી બંધ થઈ ગઈ અને આંતરદષ્ટિ વધારે ખુલી. એકાંત સ્થાન, વ્યવહારની ધમાધમથી અગમ્ય સ્થાન અને મહા પુરૂષના અવશેષને ધારણ કરેલ પવિત્ર સ્થાનને પ્રદેશ આત્માપર સીધી અસર કરવા લાગ્યો, સ્વરૂપનું ભાન થયું, વિશાળ આંકાશમાં અનેક તારાઓ અને ચંદ્રની નીચે આવી રહેલ વિશાળ સૃષ્ટિમાં, નિન પ્રદેશમાં સ્વસ્થાન શોધવા ભાવના થઈ. મનુષ્યની ખોટી આશાઓ, નકામાં પ્રયાસો અને ખોટાં વલખાંઓની તુછતા સ્પષ્ટ જણાઈ, શાંત જીવન સંગ્રડવા એગ્ય છે, જીવવા યોગ્ય છે, અનુભવવા યોગ્ય છે અને મળેલ સામગ્રીને આ પ્રાણ ઉપગ કરી શક્તો નથી, અનુકૂળતાને લાભ લઈ શકતો નથી, સમયને પિતાને કરી શકતા નથી એ વિચારણાને લઈને વીરજીવન અને સ્વજીવન વચ્ચે ઝોલાં ખાતું મન આખરે બન્નેની તુલના કરવા લાગ્યું, જાણે વીર પરમાત્માનું સાત હાથનું શરીર સરખા પ્રમાણમાં વધતું જાય છે, મેટું થતું જાય છે, વિકાસ પામતું જાય છે, એમ થતાં થતાં આખરે તે આ કાશ સુધી પહોંચી ગયું. શુદ્ધ કંચનમય પરમ પવિત્ર શાંત દેખાવા લાગ્યું, તેના જમણું પગ આગળ વશરીર એક કીડી જેટલું નાનું હોય એમ લાગવા માંડયું અને તે પવિત્ર મહાપુરૂષના પગ પાસે પડી જાણે યાચના કરતું હોય એમ દશા અનુભવતાં નીચેનું ગાન સ્વતઃ નીકળી પડયું. “તાર હે તાર પ્રભુ મુજ સેવકભણું, જગતમાં એટલું સુજસ લીજે.”
આ વાક્ય ઘણીવાર બેલાયું, એના રાગમાં લીનતા થઈ ગઈ, પ્રભાતનો રાગ હોવા છતાં અત્યારે શાંત સૃષ્ટિમાં જાણે પ્રભાતની શાંતિ પસરી રહી હોય તેમ બરાબર રાગને લય ગાયે, પદની પુનરાવૃત્તિ વારંવાર થવા લાગી અને જાણે પરમાત્માના શાંત મહા શરીર તરફ જોઈ પિતાની અપતાને અનુભવતાં પ્રભુ પાસે માગણી કરતું હોય, પ્રભુમય થવા યત્ન કરતું હેય, પ્રભુ દ્વારા યાચના કરતું હોય અને પ્રભુને વિનવતું હોય તેમ વારંવાર “તાર હે તાર પ્રભુ”ની આંતર ગર્જના કરવા લાગ્યું, પ્રભુને વિનવવા લાગ્યું, પ્રભુને સમજાવવા લાગ્યું અને પ્રભુને પગે પડવા લાગ્યું. એ ગાન શરૂ થયા પછી અનેકવાર બોલાયું, વિચારાયું અને પ્રભુને ઉદેશાયું. ગાનના સામાન્ય નિયમ પ્રમાણે પછી તેમાં લીનતા થતી ચાલી, તેમાં એકાગ્રતા વધી અને સન્મુખ સ્થિત વીપરમાત્માને અને અ૫ જીવનને જાણે કોઈ એકતા, કે સામાન્ય ભાવ, કેઈ અપૂર્વ સંબંધ હોય એમ અનુભવાતાં એ લય બંધ થઈ ગયે અને ગિરૂઆ રે! ગુણ તુમ તણું, શ્રી વધમાનજિનરાયા રે
For Private And Personal Use Only
