Jain Dharm Prakash 1917 Pustak 033 Ank 09

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 7

સ - પસં હું કર
ઇ, તેના ગેરઉપયેગ અથના દુરૂપયેજ કરે તે તેથી સ્વર અન્કનું હિન થવાને બદલે અહિતજ થવા પામે છે.
આપણે ઉપરના એકજ દ્રષ્ટાંતથી શ્વેઇ શકયા કે માનવ જાતિનું તે શું પશુ જગતમાત્રનું હિત સાધવા માટે વિચાર, વાણી અને આચારની પવૅત્રા સાચવી રાખવાની તેમજ તેમની કેાઇ રાતે મલીના થવા દીધા વગર પવિત્રા વધારતા જવાની અનિવાર્ય જરૂર છે. પ્રત્યેક અત્યામાં પત્રિતા પેદા કરવાની અને થયેલી પવિત્રતા કેઇ પણ પ્રકારની મલીનતાથી અગડવા ન દેતાં સાચવી રાખી વધારવાની છુપી શકિત રહેલી છે, તેના તેણે ધીમે ધીમે પણ મક્કમ પણે ઉપયેગ કરવેાજ જોઈએ. જો તેમ કરવામાં આવે તે એકજ આભ–વ્યકિત પોતાનામાં છુપી રહેલી અનંત શકિતને પ્રશ્નલ પુરૂષાર્થ વડે પ્રગટ કરીને આખા જગતમાં સુખ શાન્તિ પાથરી શકે છે અને છેવટે પેાતે પરમશાન્તિમાંજ વિરમે છે, પરમશાન્તિરૂપ-મેટ્ટ પામે છે, સઘળા તીથ કરો એજ પ્રમાણે જગતનુ અનંત હિત કરી અનંત સુખમાં છે, એ પરમાત્માના અણુમેાલ ઉપદેશ વારંવાર સાંભળનારા વીર-સત્તાને ચિત છે કે તેમણે પોતાના પ્રત્યેક આત્મામાં છુપી રહેલી સાચી શિતની યથાર્થ સમજ મેળવી, તેમાં સંપૂર્ણ શ્રદ્ધ-વિશ્વાસ રાખી તેને આવિષ્કાર કરવા, તીર્થંકર દેવે આ ચરેલા અને બતાવેલા એવા ખરા માર્ગને યથાર્થ અનુસરવા પ્રબળ પુષાથ ફેારવવા જોઇએ પણ એધી વિપરીત દિશામાં અયા માર્ગે ગમન કરવું નહુિજ જોઇએ શાશ્વતસુખ મેક્ષ મેળવવાના એજ અંકિત માર્ગ છે, રાગદ્વેષ-કાય-મેાહના સ’પૂર્ણ પરાજય કરવાથો અને સંપૂર્ણ જ્ઞાતં, દન, ચારિત્ર, આનંદ અને વીર્ય – શક્તિને પ્રગટ કરવાથોજ જિન અરિડુન-બી :રાગ પરમાત્મસ્વરૂપ યાત્ તીર્થંકર પટ્ટી પણ પ્રાપ્ત થઇ શકે છે. તે પછી બીજી પ્રાસગિક સંપદાનુ' તે હેવુજ શું? સત્ જ્ઞાનપ્રકાશવડે આપી અનાદે વે! અને અંતરાયે સ્પષ્ટ સમજાય છે, તેમજ આપણી સત્તામાં છુપી રડેલી અનંત ગુણસોંપદા પશુ સમજાય છે. સમ્યગ્દર્શન--શ્રવાન રૂપ આરસી વડે તે તે વસ્તુતુ ખાખર, પ્રતિષ્ઠિ નિષ આત્મામાં પડવાથી આપણા શ્વાસ દ્રઢ થવા પામે છે, અને તે તે ભૂલેને સુધારવા અને શુભેને આદઃવા માટે આપણામાં જે અપૂર્વ બળ-ચૈનન્ય-શક્તિ આવે છે તે ચારિત્ર કહેવાય છે. જે વડે સ્વારને, ગુણદોષને, હિતાહિતને, ભાવાભને અને કૃત વ્યાક બ્યને ખરાખર સમન્વય તેજ જ્ઞાન-સમજણ આપણને ઉપયોગી થઇ શકે છે. તેજ વસ્તુની જે વડે દ્રઢ પ્રતીતિ-આસ્થા અધાય, જેથી કશી મુઝવણ વગર ઉચિત માર્ગ આચરવાનું ન આવે તેજ શ્રદ્દા-સમ્યકત્વ છે, અને જે સુવિહિત માર્ગે ચાલવામાં દ્રઢ નિશ્ચય પૂર્વક નિવીય
-
હિત કરી શકે શક્તિના સદ્ગુ