________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
હર્તાશ્ચે રાસનું સ્થ
સખિ હેત કેમ વિસરે, જે સનખડે પ હિયડાથી તે ઉતરે, તે સુપત્તાંનર દીઠ,
આ પ્રમાણે હોવાથી હે સ્વામી ! જો તમે જતા હા તે મને સાથે લઇ જાણે. કેમકે તમારા વિના દિવસ તો કઇ રીતે પણ વ્યતીત થાય પરંતુ રાત્રિ તે વરસ જેવી થઇ પડે. આ પ્રમાણેના સ્ત્રીનાં રચના સાંભળીને બ્રાહ્મણુ ખેળ્યે કે “ હું શ્રી ! તું સાથે આવવાના હક છોડી દે, મને એકા જવાદે, હું પુષ્કળ દ્રવ્ય લાંને આવીશ, એટલે પછી આપણે સારી રીતે આનદમાં ને સુખમાં રહેશુ, ”
ܕܕ
6
બ્રાહ્મણી બોલી કે—હે સ્વામી! આપની ગેરહુાજરીમાં મારે આશરે કોના ?” ત્યારે બ્રાહ્મણે એક ગાવિંદ નામના યુવાન છાત્રને અતાવીને કહ્યું કે આ વિદ તારી બધી સ ંભાળ રાખશે, તારે ચિંતા કરવી નહી. ' આ પ્રમાણે ખીલાડીને દુધ ભળાવવા જેવુ કરીને બ્રાહ્મણુ તા વિદાય થયેા. પાછળ એકલી ચ'ચળ સ્ત્રી રડી.
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
હવે એકલી પડેલી નવયાવના સ્ત્રીનું ચિત્ત શી રીતે સ્થિર રહે ? તેમાં વળી નિર્ભયપણું મળ્યું, એટલુ જ નહી પણ બીજે કાંઇ ગાતવા જવુ પડે તેમ પણ ન રહ્યું, એટલે તે ગાવિંદ સાથે લપટાણી,
કહ્યું છે કે—સ્રો વિષ્ણુ અ’કુશ નઈ તરૂ, મ`ત્રીવિષ્ણુ રાજ: એ બહુ કાળ રહે નહી, ઋષભ કહે મહારાજ
ઋષભદાસ કવિ કહે છે કે-હે મહારાજ ! અંકુશ વિના સ્ત્રી, નદીના કાંડાનું વૃક્ષ અને ચેાગ્ય મ ંત્રી વિનાનું રાજય ખડુ કાળ ટકી શકે નહીં.
-
અહીં ગાવિંદ અને બ્રાહ્મણી આનંદ કરવા લાગ્યા અને બહુ સાદેશ સયેગ મળ્યે છે એમ માનવા લાગ્યા. આવા કામી પુરૂષો પરસ્પર એવા લીન થઇ જાય છે કે પછી તેએ એકબીજાને છેડી શકતા નથી.
કહ્યું છે કે—રૂડાં માણસ કાણે, તે જગ વૈરી હોય; ભભર ન છડે કેતકી, જે શિર કાપે કાય, વિષધર વાડી ને વિષમઘર, પચાયણ મતિ; તે જમ બેસે બારણે, રત્તા તે હું મિલત,
· રૂડા માણુસના મેળાપમાં જે આખું જગત વેરી થાય તે પણ તેએ છુટા પડે નહીં. જે કાઈ માથું કાપી નાખે તેપણ ભમરે કેતકીને છેડે નહીં, વળી જેમ વિષધર ( સર્પ ) વાડને ūાડૅ નહીં અને પ ંચાયણ (સિંહ) વિષમઘર ( ગુા ) ને ટ!? નહીં-તેમાં પેસેજ તેમ જે જમ બારણા પાસે બેઠા હોય તાપણુ રકત મનુષ્ય મળે-મળ્યા શિવાય રહે નહીં. યમના ભયની પણ દરકાર કરે નહીં.
આ પ્રમાણે ગારાણી ને છાત્ર આનંદમાં દિવ્સો વ્યતીત કરે છે અને પરસ્પર
For Private And Personal Use Only
