Jain Dharm Prakash 1913 Pustak 029 Ank 07

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 6

૧૮નમ પ્રકા શ.
માં વાળને કિં ર–
મનમાન | ના મયાતં જ્ઞાને, યુવાવ વિધ્યતે || 'ભાવા–ભારે ભયથી ભરેલા સંસારસુખથી શું? તેથી સર્યું. ભય ભરેલું સુખ તે દુ:ખરૂપજ છે. સર્વથા ભય રહિત હજ આત્મિક સુબજ સુખરૂપ ગણવા
ખ્ય છે. આધિ વ્યાધિ અને ઉપાધિજન્ય દુઃખથી ભરેલા સંસારમાં સુખ માત્ર નામનું જ છે. જન્મમરણથી મુક્ત કરે એવું સ્વાભાવિક જ્ઞાનસુખજ સાચું છે. ર
વિવેક અનેક પ્રકારના સંતાપ ઉપજાવે એવા ભયથી ભરેલા “મધુ બિંદુ જેવા-નહિ જેવા ક્ષણિક અને કલ્પિત સંસારિક સુખ મેળવવા નકામે કલેશ ઉઠાવ શા કામને છે ? “મધુ બિંદુ” જેવા વિષય સુખ મેળવવા જતાં જીવને કેવાં કેવાં અને કેટલાં કેટલાં કષ્ટ સહેવા પડે છે અને તે તેને પ્રસંગે કેટલાં કેટલાં કડવા અનુભવ કરવા પડે છે, તને અગ્ર સવિસ્તર ઉલ્લેખ કરવાની જરૂર નથી કેમકે એ સહુને પ્રત્યક્ષ જેવું જ છે. તેમ છતાં તે સુખ ક્ષણમાત્રામાં હતું ન હતું થઇ જનારું અને બદલામાં ભારે અંકલેશ ઉપકાવનારૂં થઇ પડે છે.
મધુ બિંદુ” ની પરે તેમાં એકવાર ફાભર પણ જીવ લેભાયે તે પછી તેમાંથી તે કેમ ટી શકતું નથી. જો કે જીવ ના પડ સુખબુદ્ધિથી તેમાં પ્રવર્તે છે પણ ઉલટ તેમ કરતાં અનેક જાતનાં કઇજ અગણિત વાર અનુભવ્યા કરે છે, એટલા માટે એક હિતબુદ્ધિથી ઉપગારી મહાત્માઓ જીવને શિખામણ આપે છે કે જે તને બહું સુખ જ પ્રિય હોય તે જેમાં કશે ભયજ રહ્યા નથી એવા સમ્યગજ્ઞાનને જ તારે આશ્રય કરે એ સુખને કે ચાર ચારી શકે એમ નથી. અગ્નિ બાળી શકે એમ નથી. જો ડબાડી શકે એમ નથી, તેમ રાજા લુંટી શકે કે સંબંધીઓ ભાગ પડાવી શકે એમ નથી. એ ગાનજનિત સુખ સદાય આપણી સાથે જ રહે એવું સ્વાભાવિક છે. વળી જ્ઞાનીઓએ કહ્યું છે કે એવું જ્ઞાને. સમુદ્રમાંથી નહિ ઉત્પન્ન થયેલું એવું અપૂર્વ અમૃત છે. આષધવગરનું રસાયણ છે અને હદવગરનું ધર્યા છે. તેથી જ તેને કશે ભય રહેતા નથી એટલે નિર્ભય છે, અને મેથી અને એ અવશ્ય આદવા ગ્ય છે. એવા ઉત્તમ જ્ઞાનની સહાયથી જેમને વવરૂપ યથાર્થ સમજાય છે તેવા મુનિજનને કશે જ્ય રહેતા જ નથી એમ શાસ્ત્રકાર બતાવે છે. જે
न गोऽयं कापि नारोप्यं, हयं देयं च न कचिन् ।
क भयन मुनः स्थेयं, जयं ज्ञानेन पश्यतः ॥ ३ ॥ સાવા–સમ્યગ જ્ઞાનવ રોય --પદાર્થને યથાર્થ જેનાર મુનિને ભય રોગ