Jain Dharm Prakash 1912 Pustak 028 Ank 12

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 4

જૈનધર્મ પ્રકાર.
ખીલી હવે પણ રે લલિતાં જ, મારા મને શુચિ વિવેક કાનું તેજ.
રે પ્રત્યક્ષજ નારકી જમાં સ્વછંદતા જ્યાં નવ, એ સર્વ સમે પુકાર કરતાં વિદ્વાન સર્વે પણ તે નારી વશવતી એજ વિશે કતિ જેવાં અહિં, રોમાંચ થકી વિકસિત વપુએ તે ભાગતા કે નહિ?
દાકાંતા––તે આ સ્ત્રીઓ ! કુવલયો તેજ જતુ વસંત,
ને આ મધ્ય શચિવન ભૂમિનું ને અમે એજ મિત્ર; કિંતુ નિ દુદયમહિં થઈ તત્ત્વ દીવાની જ્યોત, જેથી હસી હૃદય કરતું યવનોન્માદની જ.
આકે દે? ગાંધકાર, કેણ ગુરૂ? શુદ્ધ માર્ગને ભાષી;
શું ઉત્તમ વિજ્ઞાન નિજના ગુણદોષનું જ્ઞાન.
જે કારૂણ્ય સુવર્ણથી નાહ થયું––સન્માર્ગ તાબે નહિ, ને મેં સંયમ લેહથી નહિ અને સંતોષ માટી થકી, જેને ગ્ય તપવિલાન દહન વાલાવલિ જ ને, સિદ્ધિ કેમ થશે નુવાન્ય નિકી કુપાત્રના આયે ?
હે મહાત કવ ! વચન છે કદિ તે કહે, પાયે તું ફળ આ ભવ અટવીમાં એર કંઈ ફાટકને; ભાઈ! તેવું ને કાંઈ માતા જે દેનાર તે શું અરે ! શું લુલા જ્યમ તું જુએ ? કઈ નહિ તું યત્નને આદરે.
૭
વેળા ગુણથી તુલ્ય હંસ-બગલું તે ચાલમાં અંતર, કાળા ગુણથી કાગ-કોયલ મા ને બેલીમાં અંતર પીળા ગુણથી મહાદરામાં તે મૂલ્યમાં અંતર, માનુએ સરખાંજ આર્થ-ખલ તે ગુણાવિ અંતર.