Jain Dharm Prakash 1911 Pustak 027 Ank 06

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 2

××[ [ '!!
પ્રીતિ અનંતી પરથકી, જે તાડે હા તે જોડે એહ; પરમ પુરૂષથી રાગતા, એકત્વતા હો દાખી ગુણગેહ,
કર
મતલબ કે માટી તૃષ્ણાને તજી ખરી તૃપ્તિ સતેય વૃત્તિ ધારવાથીજ સ્વશ્રેષ ધાય તેમ છે તેથીજ શાસ્ત્રકાર સતીષ વૃત્તિ ધારવા ઉપર્દિશે ારણ કરી કયારે કહેવાય ? તેનેા હવે ગ્રંથકાર ખુલાસા કરે છે.
છે. તે ખરી તૃપ્તિ
पीत्या ज्ञानामृतं भुक्त्वा, क्रियागुरलता फलम् || साम्यताम्बूलपास्वाद्य, नृसिं याति परां मुनिः ॥ १ ॥ ભાષા-જ્ઞાનામૃતનું પાન કરીને, ક્રિયાકલ્પલતાનાં ફળ ખાઇને તથા સમતારૂપી સ્કૂલ ચાવીને યુનિશ્ચેષ્ટ શિને પામે છે, સમતાયુક્ત જ્ઞાન અને ક્રિયા વડે ખરી કિ સાધી શકાય છે તે વિનાની પોલિક દ્રષિ ષિત જ છે,
વિવેચન-અનુપમ અમૃત કે રસાયણ જેવું તત્ત્વજ્ઞાન-આત્મજ્ઞાન જે હાનિશ માવાદ્યા કરે છે, તેથી જેને પર પુગલિક પ્રીતિ છૂટી ગઇ છે અને તત્ત્વ રૂચિ અત્યંત જાગી કે જેથી શાસ્ત્રાકત સત્ ક્રિયા કરવા રૂપ કલ્પવૃક્ષનાં ઉત્તમ ફળજ આરેાગ્યા કરે છે તેમજ ના પ્રભાવથી રાગ દ્વેષ-કષાય રૂપ અ’તરના દુષ્ટ વિકારે જેના નષ્ટ થઈ ગયા છે મેટલે જે સમતા રૂપ અદ્ભૂત તમાળનું આસ્વાદન કરે છેતે મદ્ગાનુભાવ મુનિવરજ પરમ તૃપ્તિને પ્રાપ્ત થાય છે. મતલખ કે અતિ અનુપમ આત્મજ્ઞાન રૂપ અમૃત ાન કર્યા વગર અને ઉત્તમ કરણી રૂપ દેવી ફળ ખાધા વગર તેમજ રાગ દ્વેષ વર્જિત સતા રૂપ ” તાંબુલનું સેવન કર્યા વગર ખરી તૃપ્તિ-ખરી શાંતિ (સુખ-સમાધિ) પ્રાપ્ત થવી દુર્ઘટ છે, જે મહાનુભાવ પુરૂષો મહાભાગ્ય ગેગે તેવાં ઉત્તમ સાધનથી 1પન્ન થઇ પ્રસાદ રહિત તેના લાભ લીધા કરે છે તેજ સાચા નિયથ મુનિજનાની રઘુનામાં ગણાય છે. એવા ઉત્તમ મુનિજનેાજ ખરી તૃપ્તિ-સતીષ વૃત્તિને ધારણ કરનારા હોવાથી પરમ સુખી છે. તેમના સુખની આગળ દુનિયાનુ ગણાતું' સમસ્ત સુખ કઈ ભમાતમાં નથી. તેથીજ સત્ય સ્વભાવિક સુખની ખરી કાળનયન જામે ઉપર જણાવેલી ઉત્તમ દિશામાંજ અધિક પ્રયત્ન સેવવા જરૂરી છે. ક્ષેલા પ્રયત્ન વડેજ જ્યારે ત્યારે ખરી શાંતિ પ્રગટવાની છે, તે વગરમાં ભીજાં બધાં કાંકાં જ છે. પર વસ્તુમાં જીવને અનાદ્રિ કાળથી લાગેલી પ્રીતિ તડવી એજ જ્ઞાનીનું રૂ કર્તવ્ય છે. કેમકે એમ કરવાથી જ ગામા સ્વ સ્વાતિક ગુણુના અભ્યાસ કરી શકે છે અને તેથીજ અનુક્રમે ખરી શાંતિ પ્રગટે છે એમ શાસ્ત્રકાર યુતિથી સમજાવે છે.
स्वगुणैरेव तृप्ति-दाकालमविनश्वरी ॥
झानिनो दिपयैः किं तैर्जवेरिव ॥ २ ॥