Jain Dharm Prakash 1909 Pustak 025 Ank 03

Author(s): Jain Dharm Prasarak Sabha
Publisher: Jain Dharm Prasarak Sabha

Page 9

૭૫
શ્રીપાળરાજાના રાસ ઉપરથી નીકળતા સારા સ્થિતિ મેહમૂઢ માનવીઓને તે શું પણ હવશવતી દેવતાદિકને પણ અનુભવ વીજ પડે છે. આવી દેરંગી દુનિયામાં ફક્ત તવદ્ર જી જ સુખી છે. ગમે તેવા સમ વિષમ સંગમાં સમભાવે વર્તવાથી તેમને દુઃખનું કારણ રહેતું નથી. જે મૂઢ પ્રા સાંસારિક માયામાં મુંઝાઈ જઈ તેમાં “ હતા અને મમતા ” માની બેસે છે તેમનેજ દુઃખના અવકાશ રહે છે. જે તત્ત્વજ્ઞાની તેવા મિથ્યાભિમાનથી મુક્ત થયા છે તેઓ તે સદા સુખીજ છે. સંસારવ્યવહારમાં રહ્યા છતાં પણ તેઓ તેમાં લપાતાજ નથી. જીવ જ્યારે મેહવશ થઈ પરવસ્તુમાં અહંતા અને મમતા માને છે ત્યારે જ તેને તેના સંગે રાગ રતિ કે હર્ષ થાય છે, અને તેનેજ વિગ થતાં ઢષ અરતિ કે ખેદ થાય છે; પણ જે મહાશય પ્રથમથી જ વિવેકવડે પરવસ્તુમાં મિચ્યા હતા અને મમતા ” માનતા નથી તે શુભાશયને સમતા પરિણામથી રાગ છેષ, રતિ અરતિ કે હર્ષ ખેદને પ્રસંગજ નહીં હોવાથી દુઃખ કયાંથી હોય ?
અપૂર્ણ.
श्रीपाळराजाना रास उपरथी नीकळतो सार.
[ અનુસંધાન પુ. ૨૪ માના પૃષ્ઠ ૨૫૦ થી. ] અજિતસેન મુનિ દેશના આપે છે અને શ્રીપાળરાજ પ્રમુખ સાંભળે છે
હે ભવ્ય પ્રાણીઓ ! તમે જિનરાજી વાણી સાંભળે અને ચિત્તને વિષે ધારણ કરે. ચિત્તમાં ધારણ કરીને મહિને તજી દે. મેહથી મુંઝાએ નહીં. કારણકે મેહને તન્યા સિવાય સુખ પ્રાપ્ત થવાનું નથી. જે જે પ્રાણીઓ મેહમાં મુંઝાય છે તેમણે ભવમાં બ્રમણ કર્યું છે. જ્યારે તેમની મેહદશા મંદ પડી છે ત્યારે તેઓ ઉચા આવ્યા છે.
આ સંસારમાં દશ દwતે દુર્લભ એ મનુષ્યભવ પ્રાણી અનતી પુણ્યની રાશી એકઠી થાય છે ત્યારે જ પામે છે. તે મનુષ્યભવ પામ્યા છતાં પણ જ્યાં ધમનું નામ પણ શ્રવણગત થતું નથી એવા અનાર્ય દેશમાં ઉત્પન્ન થાય તે મનુષ્યજન્મ નિરર્થક લય છે એટલું જ નહીં પણ ઉલટે વધારે પાપકર્મમાં પ્રવૃત્ત થઈ આખી જીંદગી સંસારમાં આસક્તપણે નિર્ગમન કરી પાછે તિર્યંચ નરકાદિ અધેગતિમાં ઉતરી જાય છે. ત્યાંથી પાછા ઉંચા આવવું મુશ્કેલ થઈ પડે છે. તેથી પૂ. વેનાં વિશેષ સુકૃતને એગ હોય છે તે આર્ય દેશમાં ઉત્પન્ન થાય છે. આર્ય દેશમાં મનુષ્યજને પામ્યા છતાં પણ ઉત્તમ કુળની પ્રાપ્તિ થવી દુર્લભ છે, જે પારવી, માછી, મલેચ્છ વિગેરે હિંસક કુળમાં ઉત્પન્ન થાય તે મનુષ્યજન્મ ને આર્ય ક્ષેત્રની પ્રાપ્તિ નિષ્ફળ થાય છે અને હિંસાદિ પાપકર્મ કરી અગતિમાં ચાલ્યા જાય છે,