________________
શ્રીપાળ રાજાના રામ ઉપરથી નીકળતા સાર ૧૯૩ પ્રપચને પણ સરલપણુંજ માને છે. શ્રીપાળકુમારે તેનું દુઃખ ટાળવા હા પાડી ને લાખ દ્રવ્ય લઇ તેનું કામ કરી આપ્યું.
અહીં ધર્મના પ્રભાવ પ્રત્યક્ષ જણાઇ આવે છે. શ્રીપાળકુમારના સિંહનાદ કરતાં તેના અંતઃકરણમાં રહેલું સિદ્ધચક્રનું ધ્યાનજ દેવીને ભગાડવામાં પ્રબળ સાધનરૂપ છે. કારણ કે માત્ર સિંહનાદથી કાંઈ દેવી ડરી જાય નહીં.
ત્યારપછી શ્રીપાળકુમારને નાકર તરિકે રાખવાના વિચાર બતાવતાં માંમાગ્યું દ્રવ્ય આપવાનુ કહીને પાછો ધવળશે ફ્રી જાય છે અને વાણીઆપણું બતાવે છે. શ્રીપાળકુમારને તા નાકર તિરકે રહેવું પણ નહેાતુ; માત્ર આનંદની વાત હતી. પાછું વહાણમાં બેસવાનું ભાડું ઠરાવતાં પણ પુષ્કળ દ્રવ્યવાળા કાડાધિપતિ ધવળશે એટલી ઉદારતા બતાવી શકતા નથી કે આપનુ* ભાડું શું લેવું? આપ મારી સાથે પધારા તેજ મોટી કૃપા છે. જો અહી આટલા ઉપર હાથ તેણે રાખ્યા હોત તે! તે આગળ કેટલેા કામ આવત તે હું વાંચક સજ્જનો! તમેજ વિચારો, અને ઉપર હાથ રાખતાં શિખો. વગર ભાડે સાથે આવેલા કુમાર મુખ્મરકુળના રાજાના માર ધવળશેઠને ખાવા દેત નહી પણ લાભા માણસ એટલી અક્કલ ક્યાંથી લાવે?
સમુદ્રમાં અનેક પ્રકારના મત્સ્યા હેાય છે. તેની ક્રીડાએ તેમજ સમુદ્રના તરંગા સમુદ્ર શાંત હાય છે ત્યારે જોનારને બહુ આનંદ આપે છે. રાસમાં તેનું સારૂં વર્ણન આપેલું છે. અનુક્રમે તે વહાણુ ખખ્ખરકુળ પાસે આવે છે અને ૫જરીના કહેવાથી સા જળ ઇંધણાદિ લેવા કનારે ઉતરે છે. વહાણુ બંદરમાં લંગરકરે એટલે કિનારાના રાજાનું અમુક દાણ તેનાપર લાગુ પડેછે, આવે સાધારણ નિયમ છે. આ નિયમથી ધવળશેઠ કાંઈ અણુજા ન હાતા, કારણ કે તે માટેા વેપારી હતે; વળી પ્રથમ પણ જળમાર્ગે ઘણી મુસાફરી કરી હતી. પરંતુ પેાતાના સુભટાના બળના અભિમાનથી વ્યાજબી દાણ આપવાની પણ તેણે આનાકાની કરી અને તેને પરિણામે અમ્બરકુળના રાજાએ તેનાં વહાણેા જસ કયા અને તેને ઝાડ સાથે ઉંધે માથે બાંધ્યા. દાણચારી કરનારના
