________________
જ લાભ છે, જેટલો લાભ સદ્ગુરુને પોતાને છે. સાધના અઘરી છે એ આપણી બહુ મોટી ગેરસમજ છે. દુનિયાની સહેલામાં સહેલી વસ્તુ સાધના છે, શરત એટલી જ કે એ કરવાની આપણી ઈચ્છા હોવી જોઈએ.
અતિમુક્તકુમાર ગૌતમસ્વામી સાથે પોતાના ઘરે પહોંચી જાય છે. સદ્ગુરુની સાથે ચાલીને આપણે ત્યાં પહોંચશું, જે આપણું પોતાનું ઘર હશે. એ છે આપણું શુદ્ધ આત્મસ્વરૂપ. ઘરે પહોંચવાનો આની સિવાય બીજો કોઈ જ ઉપાય નથી. ઘર એ ઘર બીજા બધા દર. સ્વરૂપ સિવાય ક્યાંય સુખ-શાંતિ મળવી શક્ય નથી. ભારતમાં જો ઓસ્ટ્રેલિયા મળી શકે, તો સ્વરૂપની બહાર સુખ મળી શકે. જ્ઞાનસારમાં મહોપાધ્યાયજી કહે છે.
वत्स किं चञ्चलस्वान्तो भ्रान्त्वा भ्रान्त्वा विषीदसि । निधिं स्वसन्निधावेव स्थिरता दर्शयिष्यति ॥
વત્સ ! શા માટે તું ચંચળ મનથી દોડી દોડીને દુઃખી થાય છે ? તું સ્થિર થા, ભીતરમાં જા, તારી પાસે જ તને ખજાનો દેખાઈ જશે.
અતિમુક્તકુમાર ગૌતમસ્વામીના પાત્રમાં ગોચરી વહોરાવે છે. વાસણ ઊંધું વાળી દે છે. જે હતું એ ગૌતમસ્વામીને સમર્પિત કરી દે છે. સાધનાનું પાંચમું અને અંતિમ પગથિયું આ છે – સદ્ગુરુને સર્વસ્વ અર્પી દેવું. ગુરુત્વના પાત્રમાં શિષ્યત્વની ભિક્ષા એનું નામ દીક્ષા. ગુરુત્વનો અર્થ છે પાત્રતા. શિષ્યત્વનો અર્થ છે સમર્પિતતા. ગુરુત્વ વગરના ગુરુ અને શિષ્યત્વ વગરના શિષ્ય આ બંને પોતાની જ મશ્કરી છે. પૂર્ણ સમર્પણ એટલે શિષ્યત્વ. વિસર્જિત વ્યક્તિત્વ એટલે શિષ્યત્વ.
ઓગળેલી અસ્મિતા એટલે શિષ્યત્વ. ગુરુત્વના પાત્રમાં શિષ્યત્વ સમર્પિત થઈ જાય એ સર્વોત્કૃષ્ટ સુપાત્રદાન છે. હું બે સિસ્સમિવું તેયામિ પડિછ૩ મયવં શિસ્તમä ! વ્યવહારથી માતા વગેરે શિષ્યભિક્ષા આપે છે. નિશ્ચયથી શિષ્ય ભિક્ષા આપવાનું સામર્થ્ય શિષ્ય સિવાય બીજા કોઈમાં નથી. આ રહ્યો મોક્ષ
४०
