________________
કરતા તો થોડું ઓછું ફાવે, એટલે હું એમના દોષાનુવાદ કરીશ.
ગુરુદેવના મુખે વરસોવરસ એમની એક ફરિયાદ સાંભળી છે – ‘કૃપારત્ન બધાં કામ એના માથે લઈ લે છે.’
ગુરુ મ.નો કાપ સંભાળવાનો હોય એમાં ય કૃપારત્ન મ. આવી જાય. ગુરુ મ.ની ગોચરી લાવવાની હોય એમાં ય કૃપારત્ન મ. આવી જાય. ગુરુ મ.ની ઉપધિની વ્યવસ્થા કરવાની હોય એમાં ય કૃપારત્ન મ. આવી જાય, ગુરુ મ.ની દવા/ડોકટર અંગેનું કામ હોય એમાં ય કૃપારત્ન મ. આવી જાય, જોગના કાલગ્રહણ લેવાના હોય એમાં ય કૃપારત્ન મ. આવી જાય, સૂરિમંત્રના વિધાનનું માર્ગદર્શન કરવાનું હોય એમાં ય કૃપારત્ન મ. આવી જાય. શ્રુતોદ્વારના જે કાર્યની એમણે જવાબદારી લીધી હોય, એમાં ય એ આવી જાય, ને જે કાર્યની જવાબદારી ન લીધી હોય, એમાં ય એ આવી જાય.
આ છે એમનો દોષ. મારા જેવાના કહેવાતા ગુણોને ક્યાંય ટપી જાય એવો દોષ. દેવોને પણ સ્પૃહણીય એવો દોષ. દોષોના દરિયાને સૂકવી નાખે તેવો દોષ. કલિકુંડની અંદર વીશ વર્ષ પૂર્વે એમની દીક્ષામાં ગુરુદેવે જે શબ્દો કહ્યા હતાં, તે આજે પણ મારા કાનમાં ગુંજી રહ્યા છે – દીક્ષા કઈ રીતે પાળવી એની પ્રેરણા આ નામમાંથી મળશે - કૃપારત્ન. દેવ-ગુરુની જેટલી કૃપા ઝીલશું એટલું દીક્ષા પાળવાનું બળ મળશે.
ને ગુરુદેવના આ શબ્દોને ખરેભકર સાર્થક કરી દે એવું એમનું જીવન બન્યુ. એમના આ દોષથી એમણે ગુરુદેવની ખૂબ ખૂબ કૃપા ઝીલી. ગુરુને પોતાના હૃદયમાં વસાવ્યા. ગુરુની પ્રશન્નતાને પોતાની પ્રસન્નતા માની. ગુરુની શાતાને પોતાની શાતા માની. ગુરુના કામને પોતાનું કામ માન્યું. ને એના દ્વારા એ ગુરુના હૃદયમાં વસ્યા. ગુરુદેવે એમના વિકાસને પોતાનો વિકાસ માન્યો. એમના સ્વાધ્યાયમાં પોતાનો સ્વાધ્યાય માન્યો. એમના તપમાં પોતાનો તપ માન્યો. પિંડવાડામાં એક મહાત્મા ગુરુદેવ પાસે ગયા ‘સાહેબ એણને હમણા ઓળી નહીં કરાવતા. આ રીતે પારણું આવે એમ કરાવજો.’ ને ગુરુદેવ બોલ્યા, ના, કૃપારત્નને હમણા ઓળી નથી કરાવવાની, એને
ઈમોશન્સ
૬૧
—
