________________
ભિખારીને રૂપિયો અપાય છે, દીકરાઓને ભાગ અપાય છે, શરીરને ભોજન અપાય છે, પરિવારને પોષણ અપાય છે. સદ્ગુરુને શું આપવાનું? સરુને સર્વસ્વ કરતાં થોડું પણ ઓછું આપવું, એ સદ્ગુરુની અવગણના છે, એ સદ્ગુરુનું અવમૂલ્યાંકન છે. એનો અર્થ એ છે કે આપણે સદ્ગુરુને સમજ્યા જ નથી.
का भक्तिस्तस्य येनात्मा, सर्वथा न नियुज्यते ?।
अभक्तेः फलमेवाऽऽहु-रंशेनाप्यनियोजनम् ॥ સદ્ગુરુને આપવામાં અંશ પણ બાકી રાખવો એ સદ્ગુરુની અભક્તિ છે. જ્યાં સુધી આત્મસમર્પણ નથી ત્યાં સુધી ભક્તિ નથી. સદ્ગુરુને પાંચપચ્ચીશ મિનિટ નહીં, તમારું જીવન આપો. સદ્ગુરુને તમારો અહમ્ આપો, સદ્ગુરુને આપવામાં જે બાકી રહી જશે, એ ઝેર બની જશે. એ આપણને મારી નાંખશે. બચવું હોય, તો સમર્પણ સિવાય કોઈ વિકલ્પ જ નથી. - જ્યારે હું જ સદ્ગુરુમાં વિલીન થઈ જશે, ત્યારે બાકી શું રહેશે? “હું'નો અર્થ છે સંસાર અને સદ્ગુરુનો અર્થ છે મોક્ષ. અષ્ટાવક્ર ગીતા કહે છે -
यदा नाहं तदा मोक्षो यदाऽहं बन्धनं तदा । જ્યારે હું નથી ત્યારે મોક્ષ છે. જ્યારે હું છું ત્યારે બંધન છે.
મોક્ષ માટે કર્મક્ષય જરૂરી છે, કર્મક્ષય માટે મોક્ષય જરૂરી છે, મોહક્ષય માટે અહંક્ષય જરૂરી છે. અહંક્ષય માટે સદ્ગુરુમાં પૂર્ણપણે સમર્પિત થઈ જવું જરૂરી છે. અષ્ટકપ્રકરણમાં પૂ. હરિભદ્રસૂરિ મહારાજા કહે છે -
गुणवत्पारतन्त्र्यं हि तदनुत्कर्षसाधनम् સદ્ગુરુ પ્રત્યે સમર્પણ સિવાય મોહક્ષયનો બીજો કોઈ જ ઉપાય નથી.
જે રાખી મુકશું એ રાખ થશે, જે રાખી મુકશું એ આપણને રાખ કરશે, જે રાખી મુકશું એ આપણને સંસારમાં રાખશે. મહો. યશોવિજયજી મહારાજા શ્રીઅનંતનાથ ભગવાનના સ્તવનમાં કહે છે -
ઉદક બિન્દુ સાગર ભળ્યો જિમ હોય અક્ષય અભંગ
૪૧
ઈમોશન્સ
