________________
તે માતાના ચરણે વંદન, તે પિતાના ચરણે વંદન, મહાત્યાગ કરીને જેણે, શાસનને સોંપ્યો નંદન.
મોક્ષેશભાઈને કદાચ એમના સમગ્ર ભવચક્રમાં જે મા નહીં મળે હોય, એ મા આ ભવમાં મળી છે. જે માએ ફક્ત એમના શરીરની જ ચિંતા નથી કરી, એમના આત્માની પણ ચિંતા કરી છે. જે ‘મા’એ જમાનાવાદના ઝેરીલા ઝંઝાવાતોમાં દીકરાને સુરક્ષાકવચ પૂરું પાડ્યું છે. ને જે માએ એક સપનું જોયું છે કે મારો દીકરો આત્મકલ્યાણ ક્યારે કરે.
=
આ એક એવી મા છે, જે દીકરાને સંદેશો મોકલે છે, ‘બેટા, તારા વિના મને ગમતું નથી, મને રડવું પણ આવે છે, પણ તું મારી ચિંતા નહીં કરતો. તું ત્યાં બરાબર રહેજે, બરાબર ભણજે.'
આ એક એવી મા છે, જેણે એક સ્વપ્ન જોયું છે, કે મને પુત્રમુનિના હાથે રજોહરણની પ્રાપ્તિ થાય.
આ એક એવી મા છે, જેને આ કાળની ‘પાહિણી' કહેવામાં કોઈ જ અતિશયોક્તિ નથી.
આ એક એવી મા છે, જે આજની જિન્સી મમ્મીઓને સાચા માતૃત્વનો પરિચય આપી રહી છે. એ કહી રહી છે કે સંતાનોનું પાલન તો કૂતરી પણ કરે છે, દીકરાઓનું પોષણ તો કાગડી પણ કરે છે, એમના શરીરની દેખરેખ તો એક ભૂંડણ પણ રાખતી હોય છે, એમના આ ભવની જ ચિંતા તો શિયાળણી પણ કરતી હોય છે. શું માનવ બનીને પણ આપણે એ જ કરશું ? શું જિનશાસનને પામીને પણ આપણે એના આત્મા અને પરલોકની ચિંતા નહીં કરીએ ? શું આપણી નજરની સામે જ આપણું સંતાન દુર્ગતિઓની અનંત યાત્રાનું પ્રસ્થાન કરી દેશે ? જો હા, તો આપણી જાતને જેટલા ધિક્કારો આપીએ એટલા ઓછા છે, એમના મા-બાપ તરીકે આપણું માથું શરમથી ઝુકી જવું જોઈએ.
આજે મુમુક્ષુની જેટલી અનુમોદના કરીએ, એના કરતા સોગણી અનુમોદના એમના માતા-પિતાની કરવાનું મન થાય. મુમુક્ષુ એમના પરિવારનું
ઈમોશન્સ
૪૯
