Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 6

વી
ગુરૂકરૂણાનું વરસે વારિઘણું, ભૂમિ અન્તર કેરી ભીંજાણું, સરસ સહાણી; વ્હાલી વષૉઋતુ. ચમકે વિજળી સ્મરણરૂપ સર્વદા, હરખે સાત્વિકવૃત્તિ મયૂર, રટે છે મધુર, હાલી વર્ષાઋતુ.
(મધ્યાન વગg. ) નિચેની લીટીઓમાં પદલાલિત્ય પણ સારૂ છે –
પગલાં ભરે કુંકુમ ભર્યા, તું હેત સાથે બહેન જ્યાં; તેનેજ નૌતમ નરભવે, મળતું સદૈવ સચેન ત્યાં...
(રાન્તિવેનને ગામ.) ઘણાં ખરાં કાવ્ય-પદોમાં વર્ણાનુપ્રાસન (alliteration) પણ ઉપગ થયેલો જોવામાં આવે છે. આવો ઉપયોગ જે જે પંક્તિઓમાં થયું છે તે તે પંક્તિઓ વાંચકના કર્ણને વધુ આલ્હાદ અર્પે છે.
મહારાજશ્રીનો ખાસ આશય વૈરાગ્ય, ભક્તિ, દયા, સત્ય, ભ્રાતૃભાવ, શીલસેવા, જ્ઞાન વગેરે ગુણોને લાભ મેળવવા માટેનો છે અને તે આશય કાવ્યો વાંચતાં જણાઈ આવે છે. મનુષ્ય ભૂલને પાત્ર છે એટલે કદાપિ કોઈ જગ્યાએ ભૂલ તો હશે પણ તેને બાજુ પર મૂકી એમાં જે ગ્રહણ કરવા યોગ્ય છે તે બુદ્ધિપૂર્વક વાંચી, વિચારી, વતનમાં મૂકવા થોડા પણ વાંચકે પ્રયત્ન કરશે તો લેખક ત્યા પ્રકાશકનો પ્રયાસ સફળ થયો છે એમ અમે માનીશું.
અંતિમમાં આ પુસ્તકમાં છાપકામને લઈને ત્યા મુફ સંશોધનાદિ કાર્ય માં જે જે ભૂલો રહી ગઈ હોય તેના માટે વાંચક વર્ગ દરગુજર કરશે એમ ઇચછી અત્રે વિરમીએ છીએ.
ૐ શાન્તિ. પ્રાંતીજ (એ. પી. રેલવે.) )
લી. વિક્રમા, ૧૯૭૭. ( श्री जैन श्वेताम्बर मूर्तिपूजक આષાઢ-શુકલપક્ષ એકાદશી. )