Geet Ratnawali

Author(s): Ajitsagarsuri
Publisher: Shwetambar Murtipoojak Mandal Prantij

Page 5

અધ્યામિક ભાવોને પુષ્ટિમળે એવા વિચારોનું જ કથન કરવામાં આવ્યું છે. શ્રીમદ્ આનંદઘનજી, ચિદાનંદજી અને યશોવિજયજી ઉપાધ્યાય આદિ મહાત્માઓનાં લખેલાં આવાં ઘણું પદ આપણું વાંચવામાં આવ્યાં છે. ઉકત મહાત્માઓએ એ પદોની અંદર આત્માને પતિની ઉપમા અને સમતાને પત્નિની ઉપમા આપી અધ્યાત્મિક પ્રેમેગારો તેને પાત્રો દ્વારા બહાર કાઢયા છે. મહારાજશ્રીએ પણ આ પદો લખવામાં ઉપરોક્ત મહાત્માઓની પદે લખવાની રીતિનું અનુકરણ કર્યું છે.
નિશદિન જે તારી વાટડી, ઘેરે આવોરે ઢોલા; મુજ સરિખા તુજ લાખ હૈ, મેરે તુંહી અમેલા. નિશ૦ ૧ જવાહરી મોલ કરે લાલકા, મેરા લાલ અમોલા; જય કે પટંતર કે નહીં, ઉસકા કયા મોલા. નિશ ૨
મિત્ત વિવેક વાતે કહે, સુમતા સુનિ બોલા; આનંદઘન પ્રભુ આવશે, સેજ રંગરોલા. નિશ. ૫
(ગાયનની.).
તથા
વારોરે કઈ પરઘર રમવાને ઢાલ,
ન્યાની વહુને પરધર રમવાનો ઢાલ. પરઘર રમતાં થઈ જૂઠાબોલી, દે છે ધણજીને આલ. વારે- ૧
બાઈરે પડેસણ જુઓને ગારેક, ફોકટ ખાશે ગાલ; આનંદઘન પ્રભુ રંગે રમતાં, ગોરે ગાલ ઝબૂકેઝાલ. વારો. ૩
(માનંધનની.) વળી કેટલીક જગ્યાએ પદોમાં અલંકાર અને ઉપમા બરાબર આબેહુબ હેઈ વિષયનો ચિતાર આપણી સમક્ષ ખડે થાય છે.
ફૂર ભયંકર રોધ ભોમીએ, છીનવ્યો શાન્તિદેશ; વસ કસવતી કથ્વી છે જેની, તેના તમો નરેશ. જ્ઞાન ખર્શ લઈ કર મધ્યે, કરો શત્રુના બોગ; સ્વાત્મજ્ઞાનની સાહેશે, અછત દુઃખ સિધુનેતરે.
(નવા પાનાને પ્રો.)