Dohro

Author(s): Unknown
Publisher: ZZZ Unknown

Page 115

૧૭૯
પસડા કુગુરાં ને ગુરૂ કર માને,
ત્યારે અભિન્તર મેં અન્ધકારજી દે ગુરૂ મેં બેટ પાય અજ્ઞાની,
તે ચાલ્યા જનમ બિગારજી સા. એ ૬૭ : અશુભ કમ જ્યારે ઉદય હવા જબ,
ઇસડા ગુરૂ મિલિયા આયજી દગ્ધબીજ હેય જાક બૂડા,
પછે ચિહંગત ગોતાં ખાયજી | સા. એ ૬૮ છે. ઈમ સાભલ ઉત્તમ નર નારી,
છેડો કુગુરૂને સંગજી સતગુરુ સે સુધ આચારી,
દિન દિન ચઢતે રંગજી છે સા. જે ૬૯ છે આ સજઝાય કરી કુગુરૂ એલખાણ,
શહર પીપાડ મઝારજી સંવત અઢારે ને વરસ ચૌંતીસ આસો જ સુદી સાતમ બુધવારજી સા. ૭૦ છે.
છે દેહ છે કેઇ ભેખધારી ભૂલા થકા, કર રહ્યા કુડી તાણ છે અત્રત બતાવૈ સાધુ રે, તે સૂતર અરથ અજાણ ૧ ત્યાં સાધપણે નહીં એલખે, ભુલા ભ્રમ શિંવાર ! સર્વસાવદ્ય ત્યાગે મુખ કહ, વલે પાપરે કહ આગાર ૨ એહવાલેષધારીને અત્રત ખરી, પણ સાધુને ઇવત નકાયાવા આહાર પાણી કપડાદિક ઉપચૈ, ઉવે સદા રહ્યા મુરઝાય