Dharmvidhiprakaranam

Author(s): Shreeprabhsuri
Publisher: Bhadrankar Prakashan

Page 401

३६६
श्रीधर्मविधिप्रकरणम्
निषेधे गमयत - त्यजत, किं कृत्वा ? इत्याह- अवलम्ब्य - आश्रित्य कान् ? दुःषमातुच्छबलत्वादीन्, [ दोषान् ], तत्र दुःषमा - जघन्यकालः, तुच्छबलंअल्पप्राणत्वम्, आदिशब्दात् हुण्डावसप्पिणीहुण्डसंस्थानदक्षिणभरतवासादीनां सङ्ग्रहः, अमीभिरालम्बनैः पूर्वोद्दिष्टार्थसार्थकरणे न प्रमादः समाचरणीयो भव्यैरिति 5 भावा ( गाथा ) र्थः ॥५६॥
साम्प्रतं ग्रन्थकारो धर्म्मविधिविधायिनां शाश्वतफलावाप्त्या ग्रन्थसमाप्ति कुर्वन्नाह
एवं सिरिधम्मविहिं, सिरिसिरिपहसूरिणा समाइटुं ।
जे आयरंति सम्मं, लहंति ते सासयसुहाई ॥५७॥
10
15
20
25
व्याख्या - एनं (तं ) श्रीधर्म्मविधिं ' श्री श्रीप्रभसूरि नाम्ना आचार्येण समुपदिष्टं ये भव्या आचरन्ति सम्यक् ते लभन्ते शाश्वतसुखानीति गाथार्थः ॥५७॥
इति विवृतं धर्म्मविधेः, श्री श्रीप्रभसूरिभिः कृतं सूत्रम् । अथ चास्य वृत्तिकारः, स्वगुरुक्रममाह सङ्क्षेपात् ॥१॥
अथ प्रशस्तिः
श्रीचन्द्रगच्छकमला-कण्ठालङ्कारतारहारनिभः । श्रीसर्वदेवसूरि-भूरिगुणोऽभूद् भुवि ख्यातः ॥१॥ तत्पट्टनभसि युगप-लब्धोदयतः परोपकृतिकुशलौ । नव्यौ रविचन्द्राविव विदितौ शिष्यावजनिषाताम् ॥२॥ तत्रैकोऽभिनवरविः, श्री श्रीप्रभसूरिरहतगुरुतेजाः । कुवलयविबोधहेतुः सदाऽप्यनस्तमितमहिमा च ॥३॥ विमलः सदा सुवृत्तो, द्योतितपक्षद्वयस्त्यक्तदोषः । श्रीसोमप्रभसूरि-नवीनसोमप्रभश्चान्यः ॥४॥
१. द्योतितपक्षद्वयोऽकलितदोषः इति तु पाठश्छन्दोऽदूषितः ।