________________
વેશને વફાદાર રહે તે જ સાચેા સાધુ
[ ૧૨૯ ]
થવાની જ નહિ. એટલે તેમણે મેતીને વાટીને ફેકી દીધાં. બીજે દિવસે હૃદયની વિશુદ્ધિથી સુદર ઉપદેશ આપ્યા ત્યારે શ્રાવક કહે કે, · સાહેબ હવે સમજ્યા.
"
,
અમારા મનમાંથી પરિગ્રહ નીકળ્યે, સંસારની વસ્તુને વાસી નાખી, હવે મનમાં અને તનમાં પરિગ્રહની મમતા શી! આવતી કાલના વિચાર અમારે શા માટે કરવાના હૈાય ? અઢાર પાપસ્થાનક ખમાવી ‘એગેાહ નથિં મે કેાઈ, નાહુમન્નસ્સ કસ્સઈ”નું ચિંતન કરનારા તેઓ હમેશ એમ વિચારે કે, જગતના આ બધા પૌલિક સબધા પરના છે, આત્માના નથી. તે માટે જ કહ્યું છે: કુક્ષીસ ખલ મુનિવર ભાખ્યા !
સિકંદર હિંદુ ઉપર વિજય મેળવી પાછા ફરતાં પેાતાના માણસાને સાચા સાધુની શેાધ માટે મેાકલે છે. સિકંદરના માણસા એક સાધુ પાસે આવે છે અને કહે છે કે, આપને સિકંદર ખાલાવે છે.
સાધુ કહે છે: સિકંદર કાણુ ?
સિપાહીઃ અમારા બાદશાહ.
સાધુઃ જે તેણે ઇંદ્રિયાને જીતી હાય તેા એ સાચે રાજા, નહિતર એ ગુલામ.
• સિકંદર પેાતે સાધુ પાસે આવે છે અને વિચારે છેઃ મારી પાસે આવવા માટે લેાકેા તરફડે છે, જ્યારે આ સાધુ આવવા ના પાડે છે.
,
સિકંદર સાધુને કહે છે: ‘આપ અમારે ત્યાં આવે. ઘણા ઉપકાર થશે. સાધુ કહે છે : ‘ ઉપકાર તા જ્યાં શુ ત્યાં થશે. આંખા જ્યાં હશે ત્યાં ઉપકાર કરશે, ફૂલ જ્યાં હશે ત્યાં સુવાસ ફેલાવશે.' સાધુનું આવું કહેવુ