Book Title: Char Sadhan
Author(s): Chitrabhanu
Publisher: Divyagyan Sangh

View full book text
Previous | Next

Page 150
________________ વૈશને વફાદાર રહે તે જ સાચે સાધુ [૩૧] નથી. સટ્ટાના ભાવે આપનારા કે પૈસા માટે હાથ જોઈ આપવાનું કહેનારા ગુરુઓનું મોઢું જોવામાં પણ પાપ છે. ગુરુ પાસે તે આત્મશાંતિ માટે જ આવવાનું છે. શિષ્ય પૂછયું મોટામાં મોટો રોગ કો? તેના ઉત્તરમાં ગુરુએ કહ્યું: “આ ભવ.” ' સંસાર એ જ માટે રેગ છે. સંસારમાં રખડવું એ જ મેટો રોગ છે. ટી. બી. ને રેગ થયે હોય અને તરત જ ડોક્ટર પાસે જાય. એ ડૉકટરના વચન ઉપર કેટલે વિશ્વાસ? એટલો વિશ્વાસ ગુરુ ઉપર ખરે? ડોકટર કહે તે પ્રમાણે ટ્રિટમેન્ટ કરે, અને અમે કહીએ તો? કદાચ એમ પણ માને કે એવા રોગ તો થોડાક જોઈએ ! આ બધી સંસારના પદાર્થોની આસક્તિ એ રોગ છે તેમ તમે જાણે છે, પણ તે દૂર કરવા માટે પ્રયત્ન કરતા નથી. મુંબઈ શહેરમાં એક ટેળામાંથી કોઈની રૂપિયા ૧૦૦ની નેટ પડી ગઈ. તે એક ગુરખાના જોવામાં આવી. એણે એકદમ ઉપાડી ખીસામાં મૂકી દીધી અને ટ્રેનમાં બેઠે. પણ રસ્તામાં જોયું તે ખીસું કપાઈ ગયેલું. તેનું મોઢું એકદમ ફિકકું પડી ગયું. મુસાફરોએ પૂછ્યું: “શું થયું ?” ગુર ખાએ કહ્યું: “૧૦૦ રૂપિયાની નોટ ગઈ.” મુસાફરેએ કહ્યું: આવી રીતે બહારના ખિસ્સામાં રખાય?” ગુરખ કહે: “મને રસ્તામાંથી મળેલી. ઉતાવળમાં બહારના ખીસામાં મૂકી દીધેલી.” • એ વખતે પેસેંજરમાંના એક ચિંતકે કહ્યું: “તમે એમ માની લો કે તમને રૂપિયા ૧૦૦ મન્યા જ નથી. તે રૂપિયા તમારા હતા જ નહિ. અમને મળ્યા નથી તેથી

Loading...

Page Navigation
1 ... 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168