Bhaktamar Stotra Satikam

Author(s): Mantungasuri, Gunakarsuri
Publisher: Shravak Hiralal Hansraj

Page 58

नक्ता सटीक शः कोटिकोटिसंख्यान पुत्रान् जनयंति प्रसवते. तासुमध्ये न्याऽपरा जननी माता त्वपमं भवत्सम सुतं नंदनं न प्रमूता नाजीजनत्. त्वां पुत्रं मरुदेव्येव प्रासून. अत्रोपमा, सर्वा दिशोऽष्टौ काष्टानि तारकाणि दधति धारयंति, परं प्राच्येव पूर्वैव दिक् स्फुरदंशुजालं चंचत्करकलापं सहस्ररश्मिं सूर्य जनयति प्रसूते. यथा ऐंद्रीदिक सूरोदये हेतुस्तस्था तीर्थकृऊन्मनि मरुदेव्यादय एव हेतुरिति वृत्ता. र्थः // 12 // अथ प्रजावे कथा यथा-श्रीअार्यखपुटाचार्य-र्यदो वृटकरानिधः / / स्कंदरुदगणे शाद्यैः / सहितो दर्शितो नतः // 1 // श्रीगुमशस्त्रपत्तने वृछकरनामा बौघाचार्यो जैनैर्गदे जितो मृत्वा यदीय संघमुपद्रोतुं लमः. संवेन भक्तामरस्तववाविंशवृत्ताम्नायं जपता प्राप्तो दुष्टयददलनो. पायः. ततः संघेन सोत्साहं वृध्वयसो विद्यासिघाः श्रीआर्यखपुटाचार्या विझप्य गुमशस्त्रपत्तनमा नीताः. प्रनवोऽपि यदायतनं गत्वा तस्कर्णयोर्जीर्णपादुके निवेश्योरसि स्वाही कृत्वा वस्त्रेणांगमावृ. त्य सुषुपुः. यदार्चकः समेत्योऽवाच, रे दुर्विनीत ! शीघमुत्तीष्ट? मरिष्यस्यन्यथा. ते तु कपटनिडया स्थिताः, राजादयो यदं नंतु प्रातरागताः, राजझाया राजपुरुषास्तं हेतुं लमाः, परं ते कशाघाता राझोंतःपुरेऽलगन , पूरकारकातरा राज्यस्तत्रायाताः. एतस्य सिम्स्य प्रजावोऽसाविति मत्वा राजा