Bhajanpad Sangraha Part 09

Author(s): Buddhisagar
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal

Page 7

પ્રભુ મહાવીર સ્વામી દેવ ઉપદેશ આપે છે એ પ્રમાણે લખવામાં આવ્યું છે અને એમ અધ્યાત્મદષ્ટિએ આત્માને પ્રભુ મહાવીર વગેરે નામથી તથા પાત્રથી કથવાને અધ્યાત્મજ્ઞાનીઓને રીવાજ છે અને તેવા રીવાજથી અધ્યાત્મ રામાયણ વગેરે ગ્રન્થ બન્યા અને એવી દષ્ટિની અપેક્ષાએ કથવાથી વા લખવાથી કંઈ વ્યવહાર સર્વવિશ્વમાન્ય એવા તીર્થકરોના સ્વરૂપને તથા તેઓની માન્ય તાને હાનિ પહોંચતી નથી એમ અધ્યાત્મજ્ઞાની ગીતાર્થો સારી રીતે સમજે છે અને અપેક્ષાએ કથવાથી વ્યવહારધર્મને હાનિ જરા માત્ર પણ પહોંચતી નથી તેવી રીતે પ્રચલિત આધ્યાત્મિક પિંડગત આત્માને પરિભાષાએ મહાવીર-વર્ધમાન તથા સત્તાએ તીર્થકર તરીકે ભાવીને આત્મા જ પિતાનાં સદ્દગુણેનાં રૂપક સગા પાત્રોની આગળ ઉપદેશ દે છે, એ આધ્યાત્મિક દ્રષ્ટિએ ભાવ પ્રકાશિત કર્યો છે અને તે દ્રષ્ટિને ધ્યાનમાં રાખીને સુવો, સમાજ, नीतिबोध, प्रियदर्शनाप्रबोध, सुदर्शनासुबोध, जीवकबोध, નિકુવો, પ્રિયાનાકોષ, ચોરાની વિટ્ટના પુલીને ઉત. शिक्षा, पतिलक्षण बोधग्रंथ, महावीरप्रभुनो नंदिवर्धनने आत्मबोध, મહાવીર જય વગેરે પવો ગ્રંથ છે. પત્ર રર૮માં મહાવીર જોઇ પણ છે તેમાં સરમા મારી મરચા-લે-ત્રણ વિધા તે દેવાનંદા બ્રાહ્મણું–રમમાય તે મત્ત તથા રન તે સિદ્ધાર્થ રાજા તથા વિવેક તે વિઘન તથા અનુભવ ધામને ક્ષત્રિય કચ્યું છે તેમજ સમાજ ને જોવા તથા વિરાટ ને સમ્યગદષ્ટિ કથી છે, તથા સાપેક્ષાએ મદિને દેવાનંદા કથી છે, તથા ધૃતઘોષ ને માર કર્યો છે. તષ્ટિ ને કુન તથા પ્રજાના ને અનુમવષ્ટિ કથી છે. શરીરમાં રહેલ આ ત્માને પિંડમાવીર તરીકે જણાવ્યા છે, તથા આત્મામાં રહેલ કુતજ્ઞાન ને તીર્થ કર્યું છે અને એવા તીર્થને પ્રગટાવનાર આત્માને અધ્યાત્મદષ્ટિએ આત્મસત્તાએ તીર્થકર તરીકે કથીને તેની બોધ વ્યવસ્થા ગોઠવી છે તેથી તે બેધમાં-ઉપદેશ માં શ્રી વશમાતીર્થકર મહાવીર દેવના વચનેથી જે કંઇ