Atmanand Prakash Pustak 101 Ank 06

Author(s): Pramodkant K Shah
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

૬ ]
નગરજનો પ્રભુને પગે
[ શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ વર્ષ : ૪ અંક ૬, ૧૬ એપ્રિલ ૨૦૦૪ વિનવવા | વિશાળ ચોકમાં આવ્યા. ત્યાં તો ત્રણ જગતના નાથ અને નગરજનો ત્યાં જ આવી પહોંચ્યાં. શ્રેયાંસકુમાર તો પ્રભુના શરણમાં નમી પડ્યા. હર્ષાશ્રુથી પ્રભુના ચરણ પખાલ્યા પુનઃ પુનઃ નમસ્કાર કર્યા. પૂર્ણચન્દ્રના તેજસ્વી શીતળ પ્રભાયુક્ત શાંત અને ધ્યાનમગ્ન પ્રભુમુખનું દર્શન કરી પોતાની જાતને ધન્ય માનવા લાગ્યા.
“
અશ્રુભીની આંખે કોઈ કહે છે : પ્રભુ, સ્નાન કરવા જળ, પહેરવા વસ્ત્રો અને શયન માટે શય્યા તૈયાર છે, પધારો ! પધારો !
લાગ્યા :–
પ્રભુ ! પધારો ! અમારાં આંગણાં પાવન કરો ! આપના આ દૃશદેહને જોઈને અમને દુઃખ
થાય છે. અન્ન-જળ લઈ આરામ કરો.
!
કોઈ તો કહે છે : અમારાં ભાગ્ય જાગ્યાં આપ પધાર્યા ! મારે ત્યાં પધારો ! મારી રૂપરૂપનાં
રાશિ સમાન કન્યારત્નને ગ્રહણ કરો.
કોઈ તો હાથી, કોઈ અશ્વ, કોઈ રથ અને કોઈ પાલખીને માટે પ્રાર્થના કરે છે.
પ્રભુ તો જાણે કશું સાંભળતાં જ ન હોય તેમ એક ધ્યાને મૌન-શાંતિચિત્તે રાજમાર્ગ પર
ચાલ્યા જ જાય છે, અરે, તે શું સમજવું ? પ્રભુ કેમ કશું બોલતા નથી ? અર્ધમિયેલાં નયને પ્રભુને ચાલ્યા જતા જોઈ નગરજનો નિરાશ વદને ઊભા ઊભા સજળ નયને વિચારે છે ઃ નાથને શું જોઈતું હશે કેમ જાણી શકાય પ્રભુની ભાવના ? અરે, સર્વસ્વ સમર્પણ કરતાં પણ પ્રભુની વાંછના પૂરી શકાય તો કેવું સારૂં !
નગરજનોનો આ કોલાહલ રાજમહેલમાં
પહોંચ્યો. મહારાજા ભરતના પૌત્ર અને રાજા સોમપ્રભના પાટવીકુમાર, શ્રેયાંસકુમા૨ રાજસભામાંથી બહાર આવ્યા. તપાસ કરતાં જાણ્યું કે ત્રણ જગતના પૂજ્ય એવા પોતાના જ પ્રપિતામહ પૃથ્વીનાથ શ્રી ઋષભદેવ ગામેગામ વિચરતા અત્રે પધાર્યા છે. ભગવાનનું નામ સાંભળી ભરી સભાને છોડી ચાલી નીકળ્યાં, ભગવાનનાં દર્શને. ન લીધુ છત્ર, ન પહેર્યા ઉપાહન, ઉઘાડે માથે ને અડવાણે પગે ઉત્સુકતા અને આનંદની ભાવના ભાવતા રાજમહેલના
પ્રભુના મુખચંદ્રનું દર્શન કરતાં શ્રેયાંસકુમારનું હૃદય કમળ ખીલી ઊઠ્યું. એ હૃદયમાં પ્રકાશ પથરાયો. જન્મ જન્માન્તરમાં
સ્મરણો જાગી ઊઠ્યાં.
ઓહો ! આ તો પ્રભુ-હું તેમનો પૂર્વનો સારથી ! આજે તમે અમારા પ્રપિતામહ, એ જ તીર્થંકર-અરિહંત ત્રણ જગતના નાથ !
શ્રેયાંસકુમા૨નો આત્મા આનંદથી નાચી
ઊઠ્યો. આત્મામાં લાખ લાખ દીવડા પ્રગટ્યા અને પ્રભુને જોઈને વિચાર આવ્યો : અહા ! પ્રભુએ તો વર્ષ દિવસથી પારણું નથી કર્યું. મારાં ધન્ય ભાગ્ય, ધન્ય જીવન, ધન્ય ઘડી કે પ્રભુ મારું આંગણિયે પારણું ક૨શે !
બરાબર એ જ સમયે ખેતરોના કોલૂમાં તૈયાર થયલા ઇક્ષુરસના ઘડાઓ આવી પહોંચ્યાં, શ્રેયાંસકુમારે જાણ્યું, કે બેંતાલીસ દોષથી મુક્ત આ નિર્દોષ શેરડીનો રસ પ્રભુના પારણા માટે યોગ્ય છે.
દેવાધિદેવ ! પ્રભો ! જગવત્સલ ! કરૂણાનિધિ ! દીર્ઘ તપસ્વી ભગવાન્ ! આ રસ સ્વીકારો !
પ્રભુએ કરપાત્ર લંબાવ્યું. શ્રેયાંસકુમાર આનંદને ઉલ્લાસથી શેરડીના રસના ઘડા ઠાલવવા લાગ્યાં. શ્રેયાંસકુમારના હર્ષનો પાર નથી. હસ્તીનાપુરના પૌરજનોનાં હૈયાં આનંદસરોવરમાં ઝુલવા લાગ્યાં છે.