Atmanand Prakash Pustak 087 Ank 09 10

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 11

પૂછ્યાં. અરસપરસ વિચારાની આપલે કર્યો પછી સ્વપ્નવેત્તાએ કહ્યું : રાજન્ ! તમે પરમ ભાગ્યવત છે. દેવીએ જોયેલાં સ્વપ્ના અદ્ભુત છે એનુ ફળ પણ એવું જ અદ્દભુત છે. રાજા સિદ્ધાર્થ ! તમને ધન-ધાન્ય-રાજ્ય સમૃદ્ધિ-કીર્તિ વગેરે દુન્યવી ચીજોના વિપુલ લાભ સાથે એક મહાન પુત્રરત્નના લાભ થશે. એ પુત્રરત્ન કાં તો ચક્રવતી રાન્ત થશે, કાં ધર્મચક્રવતી'તી કર. જય હૈા સતકુલને
તે
આ સાંભળી રાજા-રાણી પુલકિત બન્યાં. સ્વપ્નશાસ્ત્રીઓને બહુમાનપુર્ણાંક અખુટ દક્ષિણા
આપી વિદાય કર્યાં.
રાણી ત્રિશલાન દિવસે રહ્યાં છે શરીરમાં ધાક કે ખિન્નતા નથી નિત્ય નવી જ
છતાં
સ્કૃતિ'ના અનુભવ થાય છે. તે રે ! આપણાં કુલ-આંગણે આવેલાં આત્માના જ આ પ્રભાવ હશે ને ! અને આનંદ સાગર હિલેાળાં લેવા માંડે છે.
વિચારે છે કે:
પનાતાં
એમના
જીવ
જોઇએ.
બીજી તરફ ગભમાં રહેલા નાની વિચારે છે ; મારા હલનચલનથી માતાને પરિપત્ર થતે। હશે માટે મારે હલચલ ન કરવી આ વિચારને તેમણે તત્કાળ અમલમાં મૂકયે. પણ એથી તા ભારે અનય સાથે. માતા ત્રિશલા માની બેઠાં કે · મારા ગ'નું` ' અનિષ્ટ એ કાં તા મળી ગયા, કાં તો મરી ગયા.' અને એ શાકાકુલ થઇ ગયાં. એમની આખા આંસુઓના મેઘ વરસાવી રહી. સમગ્ર રાજકુળ ને પ્રજા પણ શાકાત બન્યાં. આનંદ ગાન અંધ થયાં. વાતાવરણમાં સ્મશાનની શાંતિ
થઈ
ગયું .
પથરાદ.
આનંદ ગાન બંધ થયાં જોઇને પેલા જ્ઞાની જીવને થયું : અરે ! ઘડી પહેલાંનેા ખાનંદ કહ્લાલ એકાએક કેમ અટકી ગયા ? તરત એમણે જ્ઞાન હૃષ્ટિના ઉપયાગ કર્યાં. તે પરિસ્થિતિ ભારે વણસી ગઈ લાગી, એમના મનમાં થયું :
જુલાઇ-ઓગષ્ટ-૯૦]
રે ! હળાહળ કળિકાળના આ અગમ એધાણુ છે. મે' માતાના સુખ માટે કર્યું. એ એમને દુ:ખદાયક નીવડ્યુ', હવે લાગે છે કે ગુણ પણ અવગુણુ લાગશે, ને ઉપકારીની ગણુના અપકારીમાં થશે.
અને-એક ઉડાન:શ્વાસ નાખીને માતૃ ભક્તિપ્રેર્યાં એ જ્ઞાની જીવે પેાતાનુ' 'ગ રહેજ હલાવ્યું. એમનું અંગ હૅલ્યુ કે ત્રિશલામાતા હરખી ઉઠયાં, એમનું મ્લાન મુખ પાછું હસી રહ્યુ. પાતાની ઉતાવળ માટે એમને પસ્તાવે થયા. ગર્ભની કુશળતાના સમાચાર એમણે સૌને જણાવ્યાં, ને આનંદ ગાન ખમણા ઉત્સાહથી શરૂ થઈ ગયાં.
મધ્યરાત્રિએ તેવી ત્રિશલાએ પનાતા પુત્રરત્નને આ પછી પુરે માસે, ચૈત્ર શુદિ તેરશની જન્મ આપ્યા. આ પુત્રરત્ન એ જ ભગવાન મહાવીર, દેવ-દાનવ-માનવાએ એમના જન્મા સવ કર્યો. આ મહામાંગલિક પ્રસંગનું ખયાન આજે કલ્પસૂત્રના પ્રવચનમાં વવાશે. એકે એક જૈન એ હાથે દાંશે સાંભળશે ને આજના દિવસને ભગવાનના જન્મ દિવસની જેમ ઉજવશે.
રે ! વ્હાલાના જીવષ્ણુ પ્રસ'ગનું' શ્રવણ પણ ભક્તના પાપ સંતાપને અવશ્ય નાશ કરે છે.
+
‘અભિમનનાં ફળ મીઠાં પણ હાય છે' એ ભાતના ‘જૂની આંખે નવુ જેવા' જેવે અનુભવ એ દહાડે ઇન્દ્રભૂતિ ગૌતમે લેાકેાને કરાવ્યેા.
વાત આમની : ભગવાન મહાવીર કેવળજ્ઞાન પ્રાપ્ત કરીને પાવાપુરીના આંગણે પધાર્યાં હતાં. દેવાએ એમની નિરૂપમ ધર્મસભા રચી હતી એમાં બેસીને ભગવાન ધ દેશના સ`ભળાવી રહ્યાં હતાં. જે સાંભળવા નગરના સેકડા લાકા જીન માગે, અને અસ'ખ્ય દેવા આકાશ માર્ગે તિગતિએ જઈ રહ્યા હતાં.
[૧૩૧