Atmanand Prakash Pustak 087 Ank 09 10

Author(s): Kantilal J Doshi, Prafulla R Vora
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 22

ભાવનગરમાં ટ-ઉનહેાલમાં દર રવિવારે પ. પૂ. ૫. પ્રધ્યુમ્નવિજયજી મહારાજ સાહેખ અને ૫, પૂ. મુનિશ્રી રત્નસુંદરવિજયજી મહારાજ સાહેબ જાહેર પ્રવચન આપે છે. હજારા જૈન જૈનેતર જિજ્ઞાસુએ પ્રવચન સાંભળવા ભેગા થાય છે. તે અંગેનુ' પ. પૂ. મુનિશ્રી રત્નસુંદરવિજયજી મહારાજ સાહેબનું લખાણ અહી રજુ કર્યુ છે.
વ્યાખ્યાતા :- ૫, પૂ. શ્રી રત્નસુદજી મહાનાટ સાહેબ કહે: પુણ્ય જ જીતે ?
સંસારના ચક્રમાં અવિરત ગતિએ પરિભ્રમણ કરતા આત્મા જે ગતિમાં ગયા તે ગતિમાં પેાતાના જીવનને ટકાવવાની જ ગડમથલમાં તે પડ્યા. માનવગતિમાં ખાવાની, રહેવાના મકાનની, પત્નીની, પરિવારની ચિંતા તેણે કરી. મનગમતા ઇન્દ્રિયના
એક વખત ફરતાં ફરતાં જ'ગલમાં જઈ ચડયા ખન્ને થાકેલા હતા. અચાનક એક ધ શાળા દેખાઇ, ને તેમાં પ્રવેશ્યા બન્નેને ભારે ભુખ લાગેલી. પેલેા પુણ્યવાદી તા ધમશાળાની એડી
માની લીધી ! પરંતુ આ પરિપુર્ણ'તા એ કની દીધેલ છે. આ વાત તે ભુલી ગયા આ એક જ ભુલે નવી સેકંડા ભુલેાને જન્મ આપવાનુ` કામ કર્યું . કારણ કે-પુણ્ તા માની તેણે ખાદ્ય સામગ્રીઆની પ્રાપ્તિમાં, અપુર્ણતા માની માથું સામગ્રીઓના અભાવમાં! માદ્ય સામગ્રીઓની આછાશમાં! આ માન્યતાએ તેને બાહ્યમાં જ દાહાવ્યા.... સામગ્રીઓના ખડકલાને એકઠા કરવામાં ટકાવવામાં જ તેણે પાતાના જીવનની કૃતિ કન્યતા માની લીધી.
વિષયા મળી જતાં પેાતાની જાતને તેણે ‘પરિપુર્ણ’ખાલીને તેમાં ખાલી પડેલા પલગ પર સૂઈ ગયે।, પેલા પુરૂષાર્થવાદી ભારે થાકેલા છતાં ભેજની તપાસ કરવા ધર્મશાળાની આરડીઆમાં ફરવા લાગ્યા. ત્રીજે માળે પહુંચ્યા. એક ખાલી આરડી જોઈ, ખુલ્લા કબાટ જોયા, કબાટમાં એક ડબ્બે પડેલા જોયા, ડબ્બા ખાળ્યા, તેમા ૨૪ પેડા હતા. પેડા જોતાવેંત ખુશ થઇ ગયા. ભૂખ સખત લાગલી એટલે એક સાથે ૧૨ પેડાં ખાઈ ગયા, પછી તેના મનમાં થયું કે મારા મિત્ર ભૂખ્યા તરસ્યા નીચે સૂતો છે. તા લાવ. તેને બાકીના ૧૨ પ'ડા `ખવડાવુ’!
નીચે આવ્યો આરડીમાં પ્રવેશીને જોયુ તા પેલા પુણ્યવાદી તો ઘસઘસાટ ઉઘતા હતા! આને ચીડ ચડી.... લાા મારી દીધા! મુરખ ! ઉભા થા! ધ્યા કરે છે?
પેલે તે આંખે રાતે ચાળતા ઉભા થયે કેમ શુ છે?
મેં
પાગલ ! પુણ્ય પુણ્ય કહીને સુઈ ગયા પશુ જે આ પુરુષાર્થ ન કર્યાં હાત તા તારા બાપ તને પેડા પહોંચાડવાના હતા? આ તા ધમ શાળામાં હું કર્યાં, કબાટ ખાળ્યે, ડબ્બા શેાધી કાઢયા.... ત્યારે તેમાં રહેલા પે'ડા મળ્યા ! ૧૨ પેડા મે ખાધા અને ૧૨ પેડા તારા માટે રાખ્યા. લે આ પેડા અને હવે તા કબૂલ કરીશ ને કે પુણ્ય કરતાં પુરુષાર્થ વધુ બળવાન છે...?'
આત્માનંદ પ્રકાર
શાસ્ત્રકાર ભગવંતે। આ સામગ્રીઆને લગ્ન સમયે પડારીનાં ઉછીનાં લાવેલાં ઘરેણાં જેવી ગણાવે છે, લગ્નના પ્રસગ પુરા થતાં જેમ પડાશીને તેનાં ઘરેણાં પાછાં આપી દેવાં પડે, તેમ પુણ્યકર્મના ય પુરા થતાં જ આ સામગ્રીઓને કસતા આંચકી લે. જીવને પાછા ભિખારી બનાવી દે !
એકવાત ખાસ સમજી રાખો કે આ દુનિયામાં તમારી સઘળીય અનુકુળતાઓ પુણ્યકમને આધીન છે, એ જ્યા સુધી સલામત ત્યાં સુધી તમે સલા મત! જે દિવસે એ પરવારે તે દિવસે તમારે નાહી નાખવાનું!
એ મિત્રા એકવાર વાદવિવાદમાં ચડી ગયા, એક કહે : આ દુનિયામાં પુરુષાર્થ જ જીતે! બીજો
૧૪૨