Atmanand Prakash Pustak 073 Ank 08

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 7

64
‘ગુરુદેવ ! આપના આશીર્વાદ બહુ સસ્તા લાગે છે. કેઈ પ્રકારના પ્રત્યેાજન વિના પણ ધર્માચાર્યાં આશીર્વાદ આપી દેતા હશે ? મને તા એમ કે કોઇ પ્રકારની વંદન વિધિ વિના એમને એમ ધમ ગુરુએ આશીર્વાદ નહિ આપતા હાય ! ’'
આચાર્ય ભગવંતે અત્યંત શાંતિ પૂર્ણાંક કહ્યું; “ રાજન ! વંદન અને વિનયના સમ ધ માણુસની ખાદ્ય રીતભાત સાથે નહિ, પણ અંતરના ભાવે। પર આધાર રાખે છે. ભાવ વિહીન ક્રિયાને ખાસ અર્થ નથી. હાથ જોડી આપે ભલે વંદન ન કર્યાં, પણ તમારા અંતરમાં સાધુ સા માટે પ્રેમ અને આદરના સ્રોત વડી રહ્યા છે, જેની ખબર અમારી જેવા સાધુએને તા માણસની મુખાકૃતિ જોતાં જ થઇ
જાય છે. અતરમાં જો પ્રેમ અને આદરભાવ ન હાય તા, બાહ્ય રીતે સુ ંદર દેખાતી રીતભાતને કોઇ અર્થ નથી, માત્ર દંભ છે. એ રીતે અ ંત રમાં શુદ્ધ, નિળભાવ અને પ્રેમ હાયતા, માહ્ય રીતભાત ગૌણુ બની જાય છે. રાજન ! આ કારણે જ આપની મુખાકૃતિ જોઇ મેં આપને ધ લાભ આપ્યા છે. ”
"L
વિક્રમાદિત્યે સસ્મિત વદને કહ્યું: “ગુરૂદેવ! ધ લાભ આપવાનુ ગર્ભિત રહસ્ય તા મને સમજાઈ ગયું, પણ તેમ છતાં એક શકા થાય છે, જે પૂછતાં ક્ષેાભ અને સકોચ થાય છે.”
નિ`ળ હાસ્ય પૂર્ણાંક આચાર્ય ભગવંતે કહ્યું; “ રાજન ! શંકાને મનમાં ભડારી રાખ વાથી તેનું નિવારણ થતુ નથી શંકા-માનવમનની ભીતરના ઉકરડા છે, તે સાફ ન થાય
તા તેની દુર્ગંધ વધી જાય છે. આ દુધ પછી માનવદેહમાં જાતજાતના રાગેા ઉત્પન કરે છે, માટે વિના સ`કાચે આપની શંકા જણાવે. જેથી તેનું નિવારણ કરી શકાય, ક્ષેાભ અને સ ંકોચ પૂર્વક વિક્રમાદિત્યે કહ્યું,
',
જુન, ૧૯૭૬
tr
“ ગુરુદેવ ! આપે મને ધ લાભના મામુલી આશીર્વાદ આપ્યા તે ખરો, પણ આવા આશી વૃંદથી બાહ્ય દૃષ્ટિએ તે મારા હાથમાં કશુ આવતુ નથી. આવા ધર્મલાભને બદલે આપે મને આયુષ્યલાભ, ધનલાભ, પુત્રલાભ કે પત્ની લાભ આપ્યા હાત તે। પ્રત્યક્ષ રીતે તેનુ ફળ પણ હું અનુભવી શકત ને! ધમ*લાભમાં શુ
શુક્રવાર વળે ? ”
માર્મિક રીતે હસીને આચાય ધ્રુવે જવાબ આપતાં કહ્યું; “ રાજન ! જેલના કેદીને જેલમાંથી મુક્ત થવાના કોઇ આશીર્વાદ આપે,
તે
તેને તે અત્યંત સુખકર લાગે છે, કારણ કે બંધન કોઈને ગમતુ નથી આત્માની સાથે જયાં સુધી ક્રમ વળગેલું છે, ત્યાં સુધી નરક–– તિય ચ, દેવ, માનવ કે યાનિમાં તેણે ભટક્યુ પડે છે, એટલે જ્યાં સુધી નિજસ્વરૂપ અર્થાત્ મેક્ષ પ્રાપ્ત ન થાય, ત્યાં સુધી જીવે એક અગર તેા બીજા સ્વરૂપે કેદ્રી રૂપે જ રહેવું પડે છે. સ’સાર એ જેલ છે, જીવ એ જેલના કેદી છે, જીવ ધર્મનું શરણ લઇને જ આ કેંદ્રમાંથી મુક્ત બની શકે છે, તેથી જ અમે સૌને “ ધ લાભ ”ને આશીર્વાદ આપીએ છીએ આયુષ્ય લાભ, ધનલાભ, પુત્રલાભ, પત્નીલાભ, આ બધા બાહ્ય દૃષ્ટિએ આકષક અને મીઠા લાગે
છે, પણ આવા લાભા થવાથી પરિણામે તે માનવના સ ંસાર વિસ્તૃત થાય છે, તેના અંત નજીક આવવાને ખદલે દૂર દૂર થતા જાય છે. આ વાત હવે વધુ સ્પષ્ટતા પૂર્વક સમજાવુ.
“આપે આયુષ્ય લાભની વાત સૂચવી. હવે પહેલી નરકમાં પણ (નાટક) જીવનું આયુષ્ય ઓછામાં એન્ડ્રુ દશ હજાર વર્ષીનુ હાય છે. આટલું લાંબુ આયુષ્ય પ્રાપ્ત થવા છતાં, જીવા ત્યાં શું લાભ પ્રાપ્ત કરે છે? ત્યાંના જીવે એક બીજાની સામે કૂતરાની માફક અરસપરસ લડે છે, કરડે છે, ધ અને ગુસ્સાથી મળે છે એટલે, રાજન ! લાંબા આયુષ્યને શે। લાભ
: ૧૨૯