Atmanand Prakash Pustak 072 Ank 03

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

પિતાજી ! મારા નિમિત્ત અગર કોઈ અન્ય કારણે લલચામણું છે, પણ તે મેઘધનુષ્ય જેવું ક્ષણિક અને તમારે યુદ્ધ લડવું પડે એમ હું નથી ઈચ્છતી, તમે પળ માત્રમાં પરિવર્તન પામવાના સ્વભાવવાળું છે. છએ રાજવીઓને આપણા મહેલમાં આવવા આમંત્રણ છે. એને વળી મોહ છે ?" આપે. હું તેઓની સાથે ચર્ચા કરીશ અને વગર યુધે અગ્નિની સામે જેમ મિણ ઓગળી જાય, તેમ આ વાતને નિવેડે આવી જાય એવી મેં યોજના મલિ સામે એ રાજાના મનનું પરિવર્તન થવા લાગ્યું. પછી રાજકુમારીએ તેઓને કહ્યું, “મહાનુભાવો ! કારણ કુંભરાજાએ આવી વ્યવસ્થા ગોઠવી એટલે વિના કોઈ કાર્ય બનતું નથી. આજે આપણે સૌ અહિં છએ રાજાઓ બનીઠનીને મકિને મળવા મહેલમાં મળીએ છીએ તેમાં પણ પૂર્વને ઋણાનુંબંધ-કારણ ગયા. છએ રાજાઓને મલિની સુવર્ણ મૂર્તાિવાળા અને કાર્યની સંકલના રહેલી જ છે. પૂર્વે વીતશેકા ઓરડામાં લઈ જવામાં આવ્યા. રાજાએ તે મલિન નગરીમાં મહાબળ નામે રાજા હતા. બાલ્યાવસ્થાથી રૂપ જોઈ વધુ લુબ્ધ થયા. તેઓએ તો મૂર્તિને સાક્ષાત્ જ તેને અચલક, ધર, પૂરણ, વસુ, વૈશ્રમણ મલિજ માની લીધી, પણ ત્યાં તે મલ્લિકુમારીએ અને અભિચંદ્ર નામના છ મિત્ર હતા. હતા. પાછળના ભાગમાંથી ઓરડામાં પ્રવેશ કર્યો. ક્ષણભર મહાબળે પોતાના પુત્રને રાજગાદી પર સ્થાપન તે બે મહિલકુમારીઓને જોઈ સૌ સ્તબ્ધ થઈ ગયા. કરી છએ મિ સાથે વરધર્મમુનિની પાસે દીક્ષા રાજકુમારીએ આવી પેલી મૂર્તિ ઉપરનું ઢાંકણ ખોલ્યું. લીધી. સાતે વચ્ચે એવી સમજુતિ હતી કે તેઓ પૈકી ત્યાં તો અંદરથી ભારે દુર્ગધ બહાર આવી અને બધા કોઈ એક જણ જે તપ કરે તે તપ બીજા સર્વેએ રાજાઓએ વસ્ત્રના છેડા વડે નાક ઢાંકયું. એ વખતે પણ કરે. " " આજે મને મસ્તકમાં પીડા છે.” મહિલકુમારીએ રાજાઓને કહ્યું, “હે રાજાઓ ! વિવિધ " આજે ઉદરમાં ઠીક નથી,' “આજે સુધા લાગી પ્રકારના મણિઓથી જડેલી આ સુવર્ણમૂર્તિ છે. તેમાં નથી” આ પ્રમાણે માયા કરીને વંચના કરતે મહાપણ આહારને પિંડ નાખવાથી આવી દુર્ગધ નીકળે બળ સાધુ સી કરતાં અધિક તપ કરતે હતો. સાતે છે, તે જે દેહ શુક્ર અને શણિતથી ઉત્પન્ન થાય છે મિત્રો મૃત્યુ બાદ વૈવંત નામના વિમાનમાં દેવ તેવા દેહને માટે શું કહેવું ? મૂર્તિ માંથી આવતી થયા અને ત્યાંથી ચ્યવને આપણે સૌ અહિં ભરતદુર્ગધના કારણે તમે ત્રાસ પામી ગયા, પણ એવા જ ક્ષેત્રમાં આજે પાછા ભેગા થયા છીએ. દુર્ગ ધી પદાર્થોનું મારું શરીર બનેલું છે અને છતાં - આછા સ્મિતપૂર્વક રાજકુમારીએ આગળ કહ્યું, મારા દેહ પર આપ સૌ મહી પડ્યાં છે. જેટલા પ્રમાણમાં દેહાસકિત તેટલા પ્રમાણમાં દુઃખ. દેહવાસના મહાનુભાવો ! વર્તમાનના પ્રતિબદ્ધ રાજા એજ થાય ત્યારે દેહના બાહ્યસ્વરૂપનો વિચાર કરવાને બદલે અચલકનો જીવ. ચંદ્રછાય રાજાએ ધરણને જીવ. ભીતરના સ્વરૂપનો વિચાર કરવો જોઈએ. માનવદેહ-સ્ત્રી કિમ રાજા એ પૂરને જીવ. શંખ રાજા એ વસુને તેમજ પુરૂષને પણ અશુચિથી જ ભરેલું છે. દેહ - જીવ. અદીનશત્રુ રાજવી એ વૈશ્રમણને જીવ અને જે પારદર્શક હોય તે તેના પ્રત્યે આકર્ષણ થવાની જિતશત્રુ રાજા એ અભિચંદ્રને જીવ. એ વખતે હું વાત તે એક બાજુએ રહી, પણ તેની સામે જોવાનું પોતે જ અર્થાત મારો જીવ મહાબળ હતો અને મન પણ ન થાય. દેહમાં વાળ. લેમ, નખ, દાંત, જ આપણે સાતેયે સાથે તપ કર્યું હતું. પછી દેવલોકમાં ચામડી, માંસ, સ્નાયુ, હાડકાં, અસ્થિ, મજજા, પરુ, વાસ કરી આ જન્મ આપણે સૌ પાછો આજે આ લેહી, સ્વેદ, મેદ, ચૂંક, નાકમાં મેલ, સાંધામાં રહેલે ત્ય ક્ષેત્રમાં ભેગા છીએ.” ચીકણો પદાર્થ અને મૂત્ર ઈત્યાદિ ગંદા પદાર્થો રહેલા મલ્લિકુમારીની વાત સાંભળી છએ રાજાઓને છે. દેહની ભીતરમાં જોતાં શીખે, બાહ્ય સ્વરૂપ તે (અનુસંધાન પાના 40 ઉપર જુઓ ) માન પ્રકાશ For Private And Personal Use Only