________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
134 ]
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ
વિદ્યાના તથા ગૃહસ્થાના પત્રોમાંથી
Dy. H. L. Jain: The News of expiry of Aganaprabhakara Muni Punya-Vijayaji Maharaj has come to me as a terrible lock, 14 was a torch-bearer of Jaina learning and literary renaissance in the modern age. The gap caused by his sudden departure is very difficult to be filled. I still recall the glow of spiritual light and wisdom on his face when I met him in Bombay only three months back when we assembled there to celebrate the publication of his critical edition of Pannavara Satta Vol II. The made he was giving to us, the more and more was our thurst for his literary contributions. He has now attained the light of divinity and we are plunged in the darkness of sorrow, I however hope that the literary walth lef behind by him will continue to inspire us and illuminate our path. May his soul continue to enjoy spiritual peace and glory of inner lelf.
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
( Balaghat, 16–6–'71 )
श्री केदारनाथजी ( नाथजी ) : मुनि श्री पुण्यविजयजी महाराजके देहांतकी खबर मिलते ही मेरे मन पर आघात सा लगा। वे पुण्य पुरुष सज्जन थे । मेरा उनका संबंध सन १९३८ साल से मैं पाटण गया था उस वक्त आया । वे दो-तीन बार मुझे मिले । उनके साथ बात करने से मुझे उनकी सज्जनता और विद्वत्ता मालूम हुई असे श्रेष्ठ पुरुष जानेसे मन पर बहुत आधान हो जाता है । परमात्मा उनकी आत्माको जरूर शांति दे। (बम्बई )
શ્રી આપાલાલ ગ. વૈદ્ય ! આ જ મુનિ શ્રી પૃથિંગજન: ૫'ચત્તના સમાચાર કોંગી ઘડીભર તા રસ્તબ્ધ બની જવાયું. એએશ્રી આમાર : કે ન તેનાં મતે ાર ન હતા ગેટવે આ સમાચાર વજ્રપાત જેવા લાગ્યા. સરસ્વતીના ઉપાધાએ તો સરસ્વતી ઉત્તમ તક ગૃર છે. ગુજરાતે એક પનાના પુત્ર ગુમાવ્યો છે. દેશ એમના જેવાના જવાથી વિદ્ધ ન્યો છે. એક જીવતી હતી વિદ્યાપારી ગઈ કહીએ તો ચાલે. કરાતમુખ મૃત્યુએ એના જેવાને કઈ ને સ્પાય કરી લીધું છે. સ્વસ્થ તો કૃ શું થઈ ગયા છે. હુ કીમતી સાહિત્ય તેમાં વ્યાપી ય છે. મન સા પરિશ્રમી વિદ્વાન આ યુગમાં બહુ એછા પરો. વધુ શું લખું! હું સુરત: તા. ૨૧-૯-91 )
Prof, Dr, L. Alsdorf : The sal news of nimaharaj Junyavijaya's untimely death has greatly moved me. I have met him only a very few times, but he made a deep impression on me as a man, a monk and a devoted scholar The services he rendered to his community and to Indology can never be forgotten I owe him a personal debt of gratitude, particularly for his hospitality at Jaisalmere-one of the most remarkable and impressive experiences I have had in India-, but also for subsequent help and unfailing friendship. I do hope that those numerous manuscripts he had to leave unpublished will soon be edited and made available to Jainologists and Indologists in general, (Hanburg, dep; 27-10-1971
For Private And Personal Use Only
