Atmanand Prakash Pustak 069 Ank 07

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

વાદવિવાદ કરશુ. આપના જે વિજય થશે તો મ`ડનમિશ્ર તમારા શિષ્ય બનશે અને શરત મુજબ સન્યાસીને ઝભ્ભો પણ હું તેને મારા હાથે જ આપીશ !
વિજય
શંકરાચાર્યના મંડનમિશ્ર પરના આ રીતે ભારતી દેવીની ચતુરાઇથી દૂર રહી
ગયા. સ'સારમાંથી સન્યાસના માર્ગે જવાય છે, પણ શકરાચાય ને તા સન્યાસમાંથી સંસા રને માર્ગે જવાનો વખત આવ્યેા. ભારતી દેવી પાસે એક માસની મુદ્દત માગી અને ગૃડસ્થાશ્રમના અનુભવ પ્રાપ્ત કરવા સંન્યાસીજી બનારસ ગયા. સન્યાસ ધર્મના ત્યાગ કરી દાંપત્ય જીવનના અનુભવ લેવાનુ તેના માટે શકય ન હતું, પણ પરકાયા પ્રવેશની યેગ વિદ્યા દ્વારા મૃત માનવીના શરીરમાં પેાતાના આત્માના પ્રવેશ કરાવી, ગૃડસ્થાશ્રમના અનુભવ લેવાને નિશ્ચય કર્યા.
બનારસ જઈ સ્મશાનમાં પહેાંચ્યા. તે વખતે ત્યાં પામેલા અમરુ રાજાના શમના અગ્નિ મૃત્યુ સંસ્કારની તૈયારી એ થઈ રહી હતી. શકરાચાયે પેાતાની યાગ તિથી સ્થૂળ શરીરમાંથી સૂક્ષ્મ શરીરને છૂટું પાડી, સ્થૂળ શરીરની સભાળ રાખવા ના શિષ્યા ને આદેશ આપી મૃત રાજવીના દેહમાં પેાતાના આત્મા દાખલ કર્યાં. શંકરાચાય ના આત્માવાળા અમરુ રાજાના દેડુ પાછો ચેતનરૂપ બની ગયા. આ ચમત્કાર જોઈ રાજ કુટુંબના સભ્યા, રાણીએ અને પ્રજાના આનંદના કોઇ પાર ન રહ્યો. અમરુ રાજા મહેલમાં આવ્યા અને કદી ન અનુભવેલી એવી વૈભવ વિલાસની મેજ માણવા લાગ્યા. ઇંદ્રિયા તપેાતાના વિષયે ગ્રહણ કરે છે કારણકે આવે જ તેના સ્વભાવ છે. દેષ વસ્તુને નથી તેમજ ષ્ટિના પણ નથી, પરંતુ દેષ દૃષ્ટિપર પડેલાં આવરણાના છે. સ્વભાવિક રીતે જ્યારે
અર્ધાંગના
વ્યક્તિની દૃષ્ટિ પુદ્ગલેા તરફ અર્થાત્ ખામ પદાર્થો પર હાય, ત્યારે તેની ગતિ નીચાણુ તરફ જ હાય છે, અમરુ રાજાની રાણીઓને રાજાની મૂલભૂત પ્રકૃતિના થયેલા પરિવર્તનના ભેદની વાત જાણવામાં આવી ગઈ, પણ ખાળને બદલે અનાયાસે હાથ આવી ગયેલા ગોળને જતા કરે એવી મૂર્ખ નારીએ તેઓ ન હતી.
અમરુ રાજાને બદલે અમરુ રાજાના સ્વરૂપે કોઇ સિધ્ધ પુરુષ આવી ચડયા છે, એ સમજતાં રાણીએએ અવનવા રામાંચ અનુભબ્યા અને કાયમ માટે આ પુરુષના સડુચાર ચાલુ રહે એ માટે, પેાતાના ગુપ્તચરાને ગુડ્ડા અને જંગલમાં તપાસ કરી કેઇનું પણ શખ સચવાયેલું જોવામાં આવે તેા વિના વિલંબે તેને અગ્નિ સંસ્કાર કરી નાખવાની આજ્ઞા કરી. રાણીએ એ વિચાયું કે રાજાના મૂળ દેહના નાશ કરી નાખ્યા પછી આપણને છેડી એ જશે પણ કાં?
માયામાં લપટાયેલે માનવી પશુથી પણ કેટલીક વાર અધમ બની જાય છે. સ્ત્રીએના સડુવાસના ભાર નીચે, અમરુ રાજાના દેહમાં રહેલા શંકરના આત્મા તેના મૂળ સ્વરૂપને વીસરી ગયા. દિવસે પર દિવસે પસાર થવા લાગ્યા છતાં ગુરુદેવ પાછા ન ફર્યાં, એટલે શિષ્યાને ચિંતા થવા લાગી. શાષિત અપ્સરાના મેહમાં મત્સ્યેન્દ્રનાથને જેમ પેાતાની જાતનું વિસ્મરણ થઇ ગયેલું અને શિષ્ય ગારખનાથને છૂપા વેષે તેને જાગ્રત કરવા આવવું પડેલું, તેવું જ શંકરાચાયની ખાખતમાં પણ બન્યું
અમરુ રાજા સજીવન અન્યા ત્યારથી જ શકરના શિષ્યા જાણતા હતા કે, ગુરુ દેવે પેાતાના આત્માને મૃત રાજાના ખાળિયામાં દાખલ કર્યાં છે, વધુ સમય પસાર થયા છતાં શકરાચાય પાછા ન ફર્યાં, એટલે શિષ્યા રાજાને આશીર્વાદ
Ins