________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
તેને પેલી નકી જ દેખાવા લાગી. અંતે વૃત્તિઓનું સંશોધન કરી, તેને શુદ્ધ અને પેલે સાધુ જ્યારે પ્રેમની ભિક્ષા માગવા નિર્મળ બનાવવા અર્થે જ આપણને મહામઠમાં પેલી સાધવી પાસે પહોંચ્યો, ત્યારે તે મૂલ્યવાન માનવ જન્મ પ્રાપ્ત થયો છે. આ એ સાધ્વીને મૃતદેહ જ તેની નજરે પડશે. બધી કથાઓમાં આવતાં પાત્રોનાં જીવનમાણસ ખરાબ નથી, પરંતુ વૃત્તિઓ અને માંથી સ્પષ્ટ રીતે સમજી શકાય છે કે ઈન્દ્રિસંજોગે તેને ખરાબ બનાવી પતનને માગે ચાના દર્શના૫ભાગમાં આત્માનું સાર સુખ. ઘસડી જાય છે.
કે આનંદ પ્રાપ્ત થઈ શકતાં નથી. ઈન્દ્રિયનિમિત્તને આધીન થતાં જીવને વાર નથી જન્ય સુખો છેતરામણું અને ભૂતાવળ જેવાં લાગતી અને તેથી જ કહ્યું છે કે નિમિત્તા- છે, કારણ કે તમે જેમ જેમ એને પ્રાપ્ત ધીરે નીર: બ્રહ્મચર્ય પાલનના અર્થે ધમ. કરતા જાઓ તેમ તેમ તમારી કામના ઘટવાને શાઓએ જે ભારે કડક નિયમો અને વાડોની બદલે વધતી જ જવાની. એથી ઊલટું, આ રચના કરી છે, તેના સંદર્ભમાં મૂળ વાત તે ? સાધકને વાસનાને વેગ પ્રદીપ્ત થાય તેવા માર્ગે જઈ પોતાની વાસના, આસક્તિ અને નિમિત્તોથી દૂર રાખવાનો છે. ઝેરથી મરી કામનાઓ પર સંપૂર્ણ વિજય પ્રાપ્ત કરી જવાય છે કે નહીં તેની પરીક્ષા અર્થે કોઈ શકયા છે, તેઓએ મુક્તિ પ્રાપ્ત કરી છે, અખતરો કરી ઝેર ખાય તો તે જેમ મુખ અગર મુક્તિની નજીક પહોંચી શકયા છે. કહેવાય છે, તેમ બળવાન નિમિત્તો પણ મારી જીવનને સાચો આનંદ સમભાવ અને પર કશી અસર ન કરી શકે એવું અભિમાન સમતા દ્વારા પ્રાપ્ત થઈ શકે છે, પરંતુ કરનાર સિંહગુફાવાસી જેવા ધુરંધર મુનિને અસદુ વૃત્તિઓનું જ્યાં સુધી શુદ્ધીકરણ નથી પણ અંતે તો પતાવાનો જ ખત આવે થતું ત્યાં સુધી સમભાવ અને સમતા પ્રાપ્ત છે. “સ્ત્રી અને પુરુષ” વાળી કથા પણ આ ?
થવાં શકય નથી. આ જ અર્થમાં આપણું
એક મહાન કવિએ સાચું જ કહ્યું છે જ વાતનું સમર્થન કરે છે. જગતના દરેક ધર્મોએ માનવ જન્મને
કે: “જ્યાં લગી આતમાતત્વ ચિન્યો નહિ,
ત્યાં લગી સાધના સર્વ જૂઠી” આ બધી ઉત્તમોત્તમ માન્ય છે અને તેથી જ કહેવાય કથાઓની ફલશ્રુતિ પણ અસદુવૃત્તિઓનું છે કે માનવીથી અન્ય કઈ શ્રેષ્ઠ નથી. શુદ્ધીકરણ કરી તેને આત્માભિમુખ બનાવવા તેનો અર્થ એ થયો કે પતનના માર્ગે જવા માં જ છે અને એમાં જ માનવ જીવનની અર્થે નહિ, પરંતુ જીવનમાં ઊંડા ઊતરી સાર્થકતા અને સફળતા છે.* આપણી ભીતરમાં રહેલી કામ, ક્રોધ, માન, જે “શીલધર્મની કથાઓ ભા. ૧-૨' ગ્રંથ માયા, લોભ, વાર્થ, ઈર્ષા, નિંદા આદિ અસદુ લેખકના નિવેદનમાંથી સાભાર ઉવૃત.
(અનુસંધાન પાના ૧૬૩ નું ચાલુ) જૂખ્યાન દુલ વહરતી
દિવસમાં એ (મહાવીરસ્વામી ગૃહસ્થને ત્યાં આત્માનંદ પ્રકાશ” (પુ. ૬૭, અં. બેસીને પણ જમતા અને તે પણ થાળી ૫-૬)માં ઉપર્યુક્ત બાબત શ્રી રતિલાલ વાડકામાં” આ વિલક્ષણ જણાતું વિધાન મફાભાઇના લેખમાં દર્શાવાઈ છે. એમણે એ એમણે શેના આધારે કર્યું છે તે જણાવવા લેખમાં કહ્યું છે કે “સાધનાના આરંભકાળના તેઓ કૃપા કરે.
આત્માનંદ પ્રકાશ
For Private And Personal Use Only
