Atmanand Prakash Pustak 059 Ank 10

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

૧૩૨
ભવિતવ્યતા
એટલામાં વિજળીને કડોકે થે. બન્ને બળદે મૃત્યુ ફળની અપેક્ષા રાખી કરેલું પુણ્યકાર્ય પણ કેવું પામ્યા. અને પેલે ખેડુત મૂર્ણિત થઈ પડ્યો. પણ નિષ્ફળ જેવું નિવડે છે એની જરાએ દરકાર હતી ભવિતવ્યતાની મદદથી કાળના મોંમાંથી પાછા ફર્યો ! નથી. એ તે એમજ સમજે છે કે, આપણે એનું નામ નિયતિ !
બજારમાં જઈએ, સાથે થોડા પૈસા હોય, ત્યારે
શાકભાજી ખરીદી ઘેરે લાવી શકાય. તેવી જ રીતે એ ઉપરથી આપણે શું બોધ તારવવાના ?
દાન પુણ્યના નામે આમતેમ પૈસા ખરચી નાખીએ જે થવાનું હશે તે થશે. આપણે એ ફેરવી શકીએ
ત્યારે તેનું ફળ તે મળવું જ જોઈએ. અને આવું તેમ નથી, માટે છાનામાના બેસી રહેવું ? અને એક
ફળ હાથમાં નહી આવે ત્યારે એવી જાતનું પુણ્ય પ્રેક્ષકની માફક ટમર ટગર જોયા કરવું? ના. એમ
કરવામાં કઈ અર્થ નહી એવી બુદ્ધિ મનમાં સ્થિર કહીને નહીં ચાલે. આપણે તે સમજણ પૂર્વક અને
થઈ જાય. માટે જ ફળ મેળવવાની આકાંક્ષા રાખ્યા જ્ઞાનીઓએ બતાવેલ માર્ગે કાર્ય કરે જ જવું
વગર નિવાર્થ બુદ્ધિ રાખી, કર્તવ્ય સમજી કરેલું જોઇએ. પુરૂષાર્થ ફેરવેજ જવું યોગ્ય છે. કારણકે હોય તેવા પ્રશ્ય જ કલ આપનારૂ નિવડે. અને એ બધી સિદ્ધિઓ પુરૂષાર્થથી જ થઈ શકે છે. જે
ફલ ૫ણ તેનાં નિયમને અનુસરી તે પરિપાક બિત થઈ બેસી રહે. કરમ પર હાથ મૂકી બેશી
થાય ત્યારે જ મળવાનું ! આપણી અજ્ઞાન જન્મ રહે, તેના મોંમાં કાળીઓ શી રીતે આવી પડે?
ઉતાવળથી નહીં! કદાચ એવું ફળ ભવિષ્યના તેના હદય મંદિરમાં અજવાળ કયાંથી પ્રગટે ?
જન્મોમાં પણ મળે, પણ કર્મના આઘાતો અને આપણે તે કાર્યસિદ્ધિ માટેના બધા જ કારણે
9 પ્રત્યાઘાતે નિષ્ફળ તો જાય જ નહીં. અનુકૂલ કરી લેવા પ્રયત્નશીલ રહેવાનું છે. સાવચેત રહેવું જોઈએ. અને ત્યાર પછી ભવિતવ્યતા જે કરે ભગવદ્ગીતામાં પણ કહ્યું છે કે, તમારે અધિકાર તેની રાહ જોઈ શકાય. ત્યાં સુધી નહીં. કદાચિત કર્મ કરવા પુરતો જ છે. ફળની અપેક્ષાને નહીં, ભવિતવ્ય આપણી અનકુલ પ્રવૃત્તિની રાહ જોતું હોય. તેનું ફળ તા થયા કાળ મળી જ જવાનું છે, અને આપણી યત્કિંચિત ભૂલ કે પ્રમાદથી તે ફરી માટે તમારે સત્કર્મ કરે જ જવું જોઈએ. ભવિતજવાનો પણ સંભવ હોય! ભવિષ્યના અંધારામાં વ્યતાના રૂપમાં તમારા આત્મા સાથે તે નિગડિત શું છુપાએલું છે તે આપણે જાણતા નથી. તે માટે થઈ ગયેલું જ હોય છે. જ આપણે પુરુષાર્થ ફેરવતા જ રહેવાનું છે. કોઈ પણ સારું કે માઠું કર્મ જેવા હેતુથી અને પ્રમાદથી કેઈનું હિત થએલું આપણું જાણવામાં નથી. જેવી ભાવનાથી કરેલું હોય છે તેવા રૂપમાં બીજા
ઘણું લોકે કાંઈક પુણ્ય સમજીને કાર્ય કરે છે કારણે સાથે ભવિતવ્યતાનું જોર વધતા ફળીભૂત અને બીજે જ દિવસે તેના ફળની અપેક્ષા રાખે થયા વગર રહેતું નથી. છે, એ કેવું સુસંગત હોય? પુણ્ય સમજીને જે હસતા કરેલાં કર્મો રોઈને પણ ભેગવવાનાં કાર્ય કરવામાં આવે છે તેમાં પિતાની તન્મયતા હોય છે. કર્તવ્ય અને નિઃસ્વાર્થ બુદ્ધિથી બનેલાં કેટલી છે અને પોતાના ત્યાગની માત્રા એમાં કેટલી કમેં પુણ્યરૂપે પરિણમી આત્માને ઉચે ચઢાવે છે, છે, એને જરાએ એ વિચાર કરતો નથી, તેમજ
ઇત્યમ્