________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
શ્રમણ એક વ્યાખ્યા
ભાવાર્થ-બાદિષ્ટ, મિથ્યાત્વભાવ, અસદ- (૯) દ્રવ્ય અભિગ્રહ પામવા, ગુરૂની નિશ્રા અને સકામવૃત્તિ ( પીગલિક સુખની ઔષધ પ્રમુખને દાને રે; ભાવના થી કરેલ યમ–નિયમાદિ સાધનો પણ આદર આગમ આસરી, જીવાત્માને બંધનરૂપ થઈને સંસાર પરિભ્રમણ કરા- લિખનાદિક બહુ માને છે. વીર વનાર જ થાય છે. જયારે અંતરદષ્ટિ, અંતર ભાવાર્થ – સમ્યકત્વપૂર્વક જે વત–નિયમ, જીજ્ઞાસા, સદગુરૂની આજ્ઞા, અને નિષ્કામ વૃત્તિથી અભિગ્રહાદિક આચારોનું સેવન થાય છે, તેને સેવેલાં યમ– નિયમાદિ સાધન સાધનરૂપ થાય છે; ભાવાચાર જ કહે છે. અને સાચી જીજ્ઞાસા પૂર્વક સંસારની ક્ષીણતા કરાવનાર થાય છે તેથી માથી
સદગુરૂને અંતરદૃષ્ટિથી ઓળખીને તેમની આજ્ઞાજીવને આ મિત્રા દષ્ટિમાં યમ ( અહિં સા–સ ત્ય- પૂર્વક જે સદાચારનું સેવન થાય. તેને વ્યાપાર અસ્તેય, બ્રહ્મચર્ય અને અપરિગ્રહ) આ પાંચ જ કહે છે. તેવા અભિગ્રહાદિક આચારોનું યમની સાથે સગુરૂ, સદેવ અને સધર્મની પાલન કરે. પૂજ્ય મુનિમહારાજાદિને નિર્દોષ ઉપાસના કરવામાં જરા પણ ખેદ, અરૂચિ કે આળસ વસ્ત્ર, પાત્ર, ઔષધ, આહારાદિનું દાન કરે. ન લાવતાં, ઉત્સાહ, સદભાવના, અને શ્રદ્ધાથી
પરમ જ્ઞાનીપ્રણીત ધર્મશાસ્ત્રોના આપે અનુસરીને સદ્ભાધનોનું સેવન કરે છે. અર્થાત્ સર્ગુણ તરફ શાસ્ત્રોની ઉપાસના કરે, લખવે અથવા શાસ્ત્રો પ્રવૃત્તિ અને સદગુણો તરફ નિવૃત્તિ થાય છે.
રહસ્યને લિખ એટલે જાણે તેથી માર્ગને આર. (૮ કેગના બીજ કહાં ગ્રહે, ધક બને છે.
છનવર શુદ્ધ પ્રણામે રે, (૧૦) લેખન, પૂજન આપવું, ભાવા ચાર જ સેવના,
મૃત વાચના ઉદાહ રે; ભવ ઉદ્વેગ સુકામે રે. વીર
ભાવ, વિસ્તાર ભાવાર્થ - અહીં એટલે મનવચન–
સઝાયથી,
ચિંતન ભાવના કાયા અને તેનું બીજ એટલે કાર્માણ શરીર તેને
ચાહ રે. વીર જીવાત્માએ અનાદિકાળથી ગ્રહણ કરેલું છે તે ભાવાર્થ– સિદ્ધાંત લખવામાં, વા સિદ્ધાંતન પછી બીજું વળી કયું બીજ ગ્રહણ કરવાનું રહે રહસ્યને જાણવામાં તથા સગુરુ, સદેવ અને સ છે ? આનો ખુલાસો દર્શાવે છે –ોગ એટલે ગ્યતા, ધર્મની પુજા કરવામાં દ્રવ્યાદિ સામગ્રીને સંદ્ય લાયકાત, પાત્રતા યથા પ્રવૃત્તિકરણમાંથી નીકળીને કરવામાં, પ્રયત્નશીલ બનીને સમાગ પ્રકાશક અપૂર્વકરણ નજીક આવવાની જે લાયકાત તેને યોગનું સિદ્ધાંતનો સદુધ આપનાર સદગુરૂનો ઉદયાહી બીજ કહે છે, એટલે પરમાર્થ ભાર્ગ પામવાની જે બનવામાં સમાગમ સાધવામાં ) પ્રબલ ઉત્સાહી પાત્રતા તે પ્રાપ્ત થવાથી અનવર એટલે વીતરાગભાવ બને તેમજ વાંચના, પૃછતા, ચાયણા, પ્રતિચાયણ તે તરફ આદર કરે, નિષ્કામપણે પ્રભુ ભક્તિમાં અને ધર્મકથારૂપ પાંચ પ્રકારે સ્વાધ્યાયમાં સ્થિર ઉલ્લસિત ભાવે લીન થાય, તે વ્યવહારાભાસની થાય. અથવા સ્વ એટલે આત્માના ધ્યાન અને અશુદ્ધ ક્ષિાઓને ત્યાગ કરીને સદ્દગુરુની આજ્ઞાએ ચિંતવનમાં સ્થિર થઇ જાય. અને તેથી ભાવવર્તવાથી, અને શુદ્ધ વ્યાવહારને ઉપાસક થવાથી વિસ્તારની વૃદ્ધિ કરે– અર્થાત પિતાના સસ્વરૂપનું ભાવ આચારનો ( સદ્વ્યવહારને ) સેવનાર બનીને ધ્યાન, ચિંતવન, ચાહના અને ભાવનાથી જાગૃત સંસારભાવથી ઉદાસીન થઈને યોગ્ય સ્થાને સ્થિર કરીને આત્માને વિશુદ્ધ બનાવીને પોતાના સ્વભાવમાં થાય, અર્થાત પરમાર્થ માર્ગની નજીક આવે છે. સ્થિરતા કરે.
For Private And Personal Use Only
