Atmanand Prakash Pustak 052 Ank 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

સતત કલહ
લેખક-સાહિત્યચંદ્ર બાલચંદ હીરાચંદ—માલેગામ, ચંદનપૂર એક નાનું સરખું ગામ હતું. ત્યાં રહે જ શી રીતે ? આપણા કપડાને મેલ લાગે ખરે ઘેલાશેઠ જાણે ગામના ધણીધોરી હેય એમ ગણતા. પણ ધોઈ નાખવાથી એ નિકળી ન જાય? હું તે તેમની કમાણી ગમે તેવા માર્ગની હોય છતાં તેઓએ સાચું જ કહું છું કે, મારી પાસે પાપ સિલકમાં પિતાનું વજન ગામમાં ખૂબ જમાવ્યું હતું. પિતાને છે જ નહીં. હું તે કરો સ્વરછ જ છું. વધારામાં તેઓ ઘણા ઉદાર અને પરગજુ ગણાવતા. ગામડી મારી પાસે જો હેય તે થોડું ઘણું પુણ્ય જ છે, આઓને જરૂરના પ્રસંગે તેઓ તેમને ઉપયોગી થઈ કારણ કે મેં એકાદ બે પૂજાએ પણ ભણવી છે. પડતા. તેઓ નાણા ધીરતા. તેથી તેઓએ પિતાની આંગીઓ પણ રચાવી છે. જીવદયાવાળા આવે ત્યારે ખૂબ કીતિ ફેલાવી હતી. ભેળાશેઠ તેમના એક મિત્ર રકઝક કરતા પણ મેં એકાદ રૂપીઓ આપે ૫ણ હતા. અને તેમની સાથે તેઓ ખાનગીમાં ખુલા છે. કોઈ વધેડ નિકળે તેમાં હું સામેલ પણ થતા દિલે કોઈ કોઈ વાર વાત કરતા.
રહ્યો છું. આપણે સમાજમાં રહેવું પડે ત્યારે શું ઘેલાશેઠ પોતાની કમાણીની ચાવી કેવી છે એ નથી કરવું પડતું? કાઈના દાણથી કે કોઈની જ્યારે ભેળાભાઈને સમજાવતા ત્યારે ભોળાભાઈ બીકથી આગળનો લાભ વિચારી કે દેખાદેખીથી પણ કમકમાટી અનુભવતા. અને ઘેલાશેઠના અઘટિત કાંઈ ને કોઈ દાન પુણ્ય તે કરવું જ પડે છે. કોઈ માર્ગો માટે તેમને ઠપકો આપતા, તેમજ આવા વખત મારું નામ પ્રગટ થાય અને હું દાન પુણ્ય જાઠા ચોપડા અને ખોટા હિસાબે કરવા માટે તેમને કરનારે ગાઉં તે માટે પણ કયાં આપવું નથી બંધ આપતા, બેટા કામોથી મેટું કર્મ બંધન થાય પડતું ? એમ મારે પુય તે કેટલું ય જમે થઈ છે, એમ એમને સમજાવતા. એટલું જ નહીં પણ ગયું હશે. ત્યારે કહે ભોળાભાઈ મારામાં ખામી શું ગુરુમુખે સાંભળેલ શાસ્ત્ર પ્રમાણ પણ તેઓ કહી છે ? અને મારી પાસે પાપ કયાં સિલકમાં રહ્યું છે? સંભળાવતા. ઘેલાશેઠને એની સામે એ જવાબ
પાપ કરવું પડે ખરું પણ આયા લીધા પછી હતું કે, પાપ એ કાંઈ પુણ્ય કહી શકાય નહીં. એ
5તે થોડું જ રહે કાનું હતું, આપણે તે સરળ સીધા હું સારી પેઠે સમજુ છું; પણ આપણે તે વેપારી માગી છીએ. લેવું અને દેવું સિલકમાં ઝાઝું રાખવું રહ્યા. વેપારીઓએ તે જમે નમે મેળ જોઇ જ શું કામ ? હવે ક ભેળાભાઈ મારી ભૂલ હિસાબ મેળવી લેવું જોઈએ. હું ક્યાં કહું છું કે :
ક્યાં થાય છે? મારે હાથે પાપ નથી જ થતું. પણ પાપ જેમ
| ભેળભાઈ તો ઘેલાભાઈની દલીલે 4 આભા જ ઉધાર બાજુ ગણાય તેમ પુ એ જમે બાજી બની ગયા. તેમને તે ઘેલાશેઠ સામે બોલવાની ગણાવવી જ જોઈએ. હું તે રોજ સામાયિક કરું છું. હીંમત ન ચાલી આવા પાકા માણસ સામે બેસવું તેમ બને રંક પડિકામણું પણ કરી લઉં છું. પડિ. પણ શું ? તેથી ભેળા ભાઈ તે નિરાર જ થઈ ગયા. કમણું એટલે પાપની આલેણું. દિવસભરમાં પાપ આ પ્રસંગ બની ગયા પછી ઘેલાશેઠને તે તો થતું જ રહે અગર કરવું પણ પડે ત્યારે સાંજની વિજય થયો એમ લાગ્યું, પણ ઘેલાશેઠના મનમાં પડિઝમણામાં તે બધું ધોવાઈ જવાનું અને રાતે એ વિચાર હમેશ ખટકયા જ કરે. પ્રસંગોપાત એક જે પાપ થાય તે સવારમાં ૫ડિક મણું કરી ઈ રાતે એમને કેમે ઉંધ ન આવે. વિચારો વમળમાં નાખવાનું હવે કહે કે કયાં રહ્યું પાપ ? એમ તો તેઓ એટલા ફસાઈ ગયા કે બાંખ મળે જ નહીં. નિત્યક્રમ ચાલુ જ રહ્યા કરે. હવે બતાવો કે, મને એમના મનથી શાંતિ દેડી ગઈ. ઘડીમાં એક વિચાર પાપ લાગે જ શી રીતે ? અને લાગે તો તે સિલકમાં આવે ત્યારે ઘડીમાં તેની સામેના વિચાર મગજ ઉપર
= ૧૭૦ ]લું