Atmanand Prakash Pustak 044 Ank 10

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 9

UEUEUEUEUSEUEUEUEUEUEUEUEU
BE ધર્મ.... કૌશય શો
[
(૨૯) પહેલો પુરૂષ એક વચન-સવનામ
અને પછી હું એના ઉપર દયા ખાઉં છું. મારા મનમાં જે અનેક ગોટાળા વળતાં હેય એને કહું છું કે એ શ્રાપિત ભાઈશ્રી તે જનમના જ તે કહેવાની શેધ કરૂં છું અને તે સાંભળે તેવા એવા છે. આવું આવું કહીને હું એને વધારે દીલમિત્રને શોધું છું, પણ જે કોઈ મિત્ર મળે છે તેને ગીર બનાવું છું અને એને પશ્ચાત્તાપને ભોગ પિતાને પોતાની અનેક ગૂંચવણે, આફત, ફરિયાદ બનાવું છું. આ સર્વે એ ભાઈ સાંભળી લે છે. અને મૂંઝવણ હેઈને એને મારી વાત સાંભળવામાં અને પછી વળી હું એને જરા ઉત્સાહિત ખરો રસ પડતું નથી.
કરું છું, એણે એકાદ સારું કામ કર્યું હોય તે એને હમણાં હમણાં મેં એક એ શ્રોતા શોધી યાદ આપું છું, કેઈ નેહીને જરૂર વખતે મદદ કાવ્યો છે કે જે મારે કાંઈ પણ કહેવું હોય ત્યારે કરી હોય તે તેના ધ્યાન પર લાવું છું. એના પિતાના કાન માંડે છે અને જો કે કોઈ કોઈ વાર જીવન સમુદ્રની ખારાશમાં રહેલી એકાદ મીઠી મહેતેને સાંભળવામાં અધીરપ આવી જાય છે, પણ તેણે રામણની લહરીઓના લક્ષ્ય પર લાવું છું. ત્યારે પણ મારું કહેવું બધું સાંભળવું જ પડે છે. હું એને જે કહું છું તે સર્વે એ સાંભળી લે છે. પછી હવે તે હું તેની પાસે ખૂબ છૂટથી વાત
અને વળી કોઇવાર એની અણુછતી નબળાકરું છું. એ પિતે અગાઉ કે મૂરખ હતા, કેટલે
ઈઓ એને ધ્યાન પર લાવું છું, એનાં કાળાં ગ હતું અને પ્રયત્ન કરે તે એ કેટલે સાફ થઈ. શકે તેવો હતો તે તેને કહું છું અને એ સર્વ હકી
ધળાં એની પાસે રજૂ કરું છું, એના સ્વભાવની કત તેને સાંભળવી પડે છે. સાંભળતાં સાંભળતાં
કલીષ્ટતા, એની ઈષ્ય, અસુયા અને અંતરના રોગો
એની પાસે ગણી બતાવું છું અને આ સર્વ વાત તે એ જરા છણકી પણ જાય છે, પણ હું જે કહું
ભાવભીના હદયે સાંભળે છે. તે સર્વે એ બરાબર સાંભળે છે.
હું એમ કહું છું કે આખા જીવનના એણે જે આવી આવી ચાખી વાત જેને કરું છું તેને હું ગોટા વાળ્યા છે, એણે જે ભાંગરાઓ વાળ્યા છે ઓળખું છું, અથવા હું માનું છું કે એને હું અને એણે જે હડિયાપાટી કરી છે એ સર્વ તેની બરાબર ઓળખું છું, હું માનતો આવ્યો છું કે પિતાની જ ખલનાઓ છે અને તેને માટે તે એકલે હું એને વર્ષોથી ઓળખું છું. આ ભાઈશ્રી જેની જ જવાબદાર છે. આવી આવી વાતે તેને સંભ- સાથે હું સ્પષ્ટતાથી ઉઘાડી રીતે આટલી બધી બાવું છું અને તે બરાબર સાંભળે છે, વિચારે છે, વાત કરું છું, તે કેણ? એ તમે જાણો છો? તમે અવધારે છે.
અનુમાન કરે, ધારે “તે હું પિતે.”
First Person, Singular
2િ8–6-88 (S. W) સૂચિત.