Atmanand Prakash Pustak 040 Ank 01

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

છે
.
US
છે નૂતન વર્ષનું મંગલમય વિધાન
UCUZUCUCUSUC
USUEUEUEUEUE
בתבונתברבתכול
בחכתנתברכתב את
વિશ્વનું તિમિરાચ્છાદિત ભાવિ ઉઠે છે. “વિશ્વના આવા મંગળમય વિધાનમાં
નવા વર્ષના મંગલમય વિધાનનો વિચાર આ અવ્યવસ્થા, આ નિર્દયતા, આ પશુતા અને કરતાં જ આજે એટલે કે ૪૦ મા વર્ષમાં પગ ભયંકરતા ક્યાંથી ઉતરી આવી? મૂકતાં જ, મેર વ્યાપી રહેલી સંહાર અને જ્યારે અંધાર-પડદા ઊતરતા હતા– પાયમાલી, શાહીવાદ અને સરમુખત્યારશાહીની એકાએક તે એ નથી જ ઊતરી આવી. ભયંકર ભૂતાવળ આપણી આંખ આગળ ખડી આવા વ્યવસ્થિત સંહાર, ત્રણ-ચાર વર્ષ લગી થાય છે. એવા પણ ભાગ્યશાળીઓ હશે કે જેને સતત્ રાત દિવસ લડતા રાષ્ટ્ર અને સાત આજના વિશ્વવ્યાપી સંગ્રામની જવાલા નહિ સમુદ્રને વીંધીને આવતી જવાળાઓને અકસ્માત સ્પશી હોય તેમ એવા મહાભાગ આશાવાદીઓ કોણ કહે ? વષ આવતા પહેલાં આકાશમાં જે પણ હશે કે જેમને આજના રકત અને આંસુમાં આંધીઓ ચડે છે અને તોફાની વાયુ જે વાવા
લાનિ અને વિષાદમાં કે ગૂઢ–અગમ્ય મંગલની ઝોડા જન્માવે છે તે પણ અકસ્માત તે નથી. ઝાંખી થતી હશે. અલબત્ત રાત્રિનો અંધકાર જ-એની છુપી તૈયારીઓ ઘણા કાળથી ચાલતી ચિરસ્થાયી તો નથી જ હોતઅંધકાર ઓગ- હોય છે. આપણે એનું રહસ્ય નથી જાણતા ળવાન અને પ્રકાશનો પ્રવાહ નિઝરવાને એ એટલે એને સગવડની ખાતર અકસ્માત માની જેમ સનાતન સત્ય છે તેમ વિશ્વ રચનાના લઈએ છીએ. વિશ્વના સુધરેલો ગણાતા રાષ્ટ્રોએ મંગલમય વિધાનમાં પણ ઘણીવાર કાજળકાળાં જ્યારથી ભેગ-ઉપભોગની ઉપાસના આદરી અને ધાળાં ધસી આવતા દેખાય છે–મંગળ કિરણોને સત્તા, સંપત્તિ, વ્યાપાર, વિજ્ઞાન અને રાક્ષસી ઘડીભર આવરી લે છે. ભૂલો પડેલો-વિકટ કી-કારખાનાં એજ માત્ર સાચી શક્તિ છે, અટવીમાં આવી ચડેલો માનવી એ વખતે એવો આત્મા, પુણ્ય-પાપ, પરલોક અને ઈશ્વરનીભયત્રસ્ત બને છે કે પ્રકાશ–વધુ પ્રકાશ સિવાય અવગણના કરીને, શક્તિની જ સોળ પ્રકારની એના અંતરમાંથી બીજી એકે યાચના બહાર પૂજા કરવા માંડી ત્યારથી સાધુ પુરુષ, મુનિ નથી પડતી. આખું ચે વિશ્વ આજે જાણે કે પંગો અને ચિંતનશીલ વિચારકે એ વિશ્વ અનિશ્ચિત ભાવીની અંધકાર–રજનીથી ઘેરાઈ ઉપર અંધાર પડદા ઊતરતા હોવાની કલ્પના ગયું છે. બુદ્ધિ અને તર્ક પણ આવતી કાલની કરી લીધી હતી. આ શક્તિની ઉપાસના ભારે કલ્પના કરતાં ચકાવે ચડી જાય છે. આખે પ્રલય મચાવવાની, એ વિષે એમના અંતરમાં અંગે રકતથી ખરડાયેલું યુરોપ, એશીઆ અને લેશમાત્ર શંકા નહોતી. પણ એમણે આપેલી આર્યાવર્તને કઈ દિશામાં ખેંચી જશે તેની સાવચેતીની, શક્તિના ઘેનમાં ચકચૂર બનેલા કલ્પના થઈ શકતી નથી. વિહળ અંતર પિકારી માનવીઓએ મુદલ પરવા ન કરી.