Atmanand Prakash Pustak 039 Ank 11

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 4

s
--
-
----- -----
----
-- + +
+ + 1 +- - મારા જાન ન
[૨૪૬].
શ્રી આત્માનંદ પી. વિશla.
સાક્ષારિ,
વસંતતિ વૃત્ત. fજં જ્ઞાતોડ વાષ્પથે ઘના છાંડસિ f છાયા, छन्नश्चेत्फलितोऽसि किं फलभरैराड्योऽसि कि संनतः । ૨. સક્ષ સહસ્ત્ર સંગ્રતિ સરવે ! શાહરણર્ષા
क्षोभामौटनभंजनानि जनतः स्वैरैव दुश्चेष्टितः ॥ १ ॥ હત્યામૃતના રસાસ્વાદુ વહાલા વાચકબધુએ !
પુણ્યપ્રભાવ અને પરમાર્થની સાક્ષાત્ મત્તિ સમાન વૃક્ષાધિરાજ આમ્રવૃક્ષ (આંબાને સંબોધા કેઈ પથિક અન્યક્તિથી કહે છે કે –
ભે ! આમ્રવૃક્ષ !! તારી અમીરાતભરી ખુદ ખાનદાની જેઈ બ્રીષ્મના આ ભીષ્મ તાપને હું વીસરી જાઉં છું. વાહ! શી તારી તાપહર શીતળ છાયા ! આ પ્રમાણે શાંત અને પ્રસન્ન મુખથી તે મુસાફર આ વૃક્ષની પ્રશંસા કહેવા લાગે ત્યાં વૃક્ષ પોતે જ પોતાની આપવીતી કહેવા લાગ્યું કે એ ગુણગ્રાહક ભલા મુસાફર! તું ભલે આવ્યા. મારું આત્મકથન સાંભળવા તું ખરેખર લાયક છો. સજજન વિના હૃદયપટ આજ સુધી હું ખાલી શકયું જ નથી, ભાઈ પાન્થ! હવે મારું હૃદયવૃત્તાંત જરા સાંભળી !
હમેશાં જ સૂર્યોદયથી તે ઠેઠ સૂર્યાસ્ત સુધીમાં મારે કેટકેટલું અંગદુઃખ સહેવું પડે છે, મુસાફરી મને કેટલી કનડગત કર છે તેનું યથાર્થ વર્ણન તે હું નથી કહેતું, પણ વિવિધ પ્રકૃતિના વિવિધ મુસાફરો પૈકી કઈ માાં પાદડાંઓ તોડે છે કોઈ વળી આખી ડાળીઓ કાપી નાખે છે, કોઈ પત્થર મારો ફળ તોડે છે તો કઈ મારું આખુંય આંગણું છિન્નભિન્ન કરી ચાલ્યા જાય છે. આ બધી પજવણી હું છેક મૂંગે મોઢે સહન જ ક્યાં કરું છું-આ પ્રમાણે વૃક્ષરાજ પિતાની વાત મુસાફરને કહી બતાવે છે એટલામાં એક થાકેલા કવિ પણ તે જ સ્થળે વિસામે લેવા આવેલ, તે આ બધી વાત સાંભળતાં જ તત્કાળ બેલી ઊઠે કે એ વૃક્ષશરોમણ! આ બધું તું જે કહે છે તે તારી પજવણી-કનડગત છે કે તારા જીવનની કાંતિકથા છે ? જે તું એને પજવણું કહેતા હો તો હું જ તને પૂછું છું કે હે ભાઈ ! પ્રથમ તે તું આ પ્રસિદ્ધ ચારે તરફના એકત્ર થતાં ધરી રસ્તા પર ઊગ્યે જ શા માટે? ભલે
અહીં તું ઊગ્યા પણ તુ રૂપાળાં ચળકતાં માંગલિક પાંદડાંધી ઘનઘટાવાળા શા માટે ઝ થયે? કદાચ શીતળ છાયાવાળો થયા તે ભલે પણ અમૃત જેવાં સ્વાદિષ્ટ ફળવાળો 5 DINGGUIA OY
AWAOC