Atmanand Prakash Pustak 035 Ank 03

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 6

પર
શ્રી આત્માનંદ પ્રકાશ. બધા ધર્મોના પવિત્ર ગ્રંથમાં શ્રદ્ધાને અદ્વિતીય મહત્વ આપવામાં આવેલું છે. શ્રદ્ધાથી જ ઈહલૌકિક તેમજ પારલૌકિક કલ્યાણ ઉપલબ્ધ થાય છે. દરેક કાર્યમાં સાફલ્ય માટે શ્રદ્ધા અત્યંત આવશ્યક છે. ગુરુ શિષ્યમાં
ગ્ય શ્રદ્ધાને અભાવ હોય તે શિષ્યને સ્વીકાર નહિ કરે. આનું મુખ્ય કારણ એ છે કે, શ્રદ્ધા હોય તેને માનસિક સંભ ન હોય. શ્રદ્ધાથી માનસિક સંક્ષેનું નિવારણ થાય છે. શ્રદ્ધાથી ચિત્તની વિશુદ્ધતા અને સમતોલવૃત્તિ પ્રવર્તે છે. ચિત્તની વિશુદ્ધતા હોય ત્યાં શ્રદ્ધા હોય. શ્રદ્ધામાં ઊણપ જેવું લાગે એટલે કેઈ ને કોઈ ઉપાયે શ્રદ્ધા દ્રઢ કરવાની ખાસ જરૂર રહે છે. શ્રદ્ધા ન હોય ત્યાં પામ અને દુછતા વૃદ્ધિગત થાય છે. શ્રદ્ધા હોય ત્યાં પુણ્યવૃત્તિ, પવિત્રતા અને દિવ્યતા વિલસી રહે છે.
મેઝીઝનાં પ્રથમ પુસ્તક “જેનીસીસ 'માં આમાનાં અધ:પતન સંબંધી સુંદર નિરૂપણ કરેલું છે. પ્રભુની આજ્ઞાને પ્રત્યક્ષ રીતે સ્વ૫ ભંગ કરવા માટે આદમને શિક્ષા થઈ, એ આદમનાં જીવનનું એક કરુણ પ્રકરણ એ પુસ્તકમાં દષ્ટિગોચર થાય છે; પણ આદમની વાર્તાનું ખરું રહસ્ય. “પ્રભુઆજ્ઞાના ભંગ માટે શિક્ષા” એ નથી. આ ચોર્યાસીના ફેરારૂપ અનંત જણાતા કુંડાળામાં કેઈ દ્વાર તે હોવું જ જોઈએ એ વસ્તુ ખાસ યાદ રાખવાની છે.
પ્રભુએ આદમના આજ્ઞા–ભંગ માટે બહુ જ સખત વલણ લીધું. સ્વલ્પ આજ્ઞા-ભંગ માટે પ્રભુએ સમસ્ત માનવ-જાતિને શિક્ષા કરી. પ્રભુનું આ વલણ દેખીતી રીતે એવું છે કે, તે સત્ય કે યથાર્થ હોવાનું ન જ માની શકાય. એક મનુષ્યના સ્વલ્પ દોષ માટે સમસ્ત મનુષ્ય જાતિને શાશ્વત દુઃખ અને શેકની પ્રાપ્તિરૂપ શિક્ષા કરવી એમાં ઉપલક દૃષ્ટિએ વિચાર કરતાં પ્રભુનો ઘોર અન્યાય જ લાગે. આથી પ્રભુની શિક્ષાનું રહસ્ય યથાર્થ સ્વરૂપમાં સમજવું ઘટે છે. આદમનું અધઃપતન એ મનુષ્ય-જાતિની પાપ અને દુષ્ટતામય સ્થિતિનું ગુપ્ત કારણ હતું એમ બરોબર રીતે ન સમજાયાથી જ સત્યના આવિષ્કારમાં આટલો બધો વિલંબ થ છે. સુખને બદલે દુઃખની જ વૃદ્ધિ નિરંતર થયા કરે છે. મનુષ્ય અને સુખ વચ્ચેનું અંતર અહર્નિશ વધ્યા કરે છે. સુખ દુનિયામાં પ્રાયઃ નામશેષ થયું છે.
જીવન-વૃક્ષ અને જ્ઞાન–વૃક્ષની નિકટમાં પત્ની હવા(ઈવ) સાથે સ્વર્ગમાં રહેતા આદમે પ્રભુ-આજ્ઞાને માન્ય રાખી અમુક કાળ સુધી જીવન-વૃક્ષનાં ફળને જ આસ્વાદ કર્યો. એ સ્થિતિ જ્યાં સુધી ચાલુ રહી ત્યાં સુધી નગ્ન