Atmanand Prakash Pustak 035 Ank 01

Author(s): Jain Atmanand Sabha Bhavnagar
Publisher: Jain Atmanand Sabha Bhavnagar

Page 8

નૂતન વર્ષનું મંગળમય વિધાન, નથી દેખાતી, ઉઠવાની અભિલાષા છે પણ પ્રયત્ન કરવાનું જાણે કે મન નથી થતું ” આ શબ્દો સાહિત્યવિષયક શિથિલતા માટે વિચારીને જેનસમાજે જાગૃત થવાની સવિશેષ જરૂર છે, તેમજ સર્વધર્મપરિષદોમાં અન્યદર્શનના મુકાબલે જૈનદર્શનને સત્યસ્વરૂપમાં રજૂ કરી શકે તેવા વિદ્વાનો ઉત્પન્ન કરવાની અભિલાષાઓ પાર પડે તે જેનદર્શનની વાસ્તવિક પ્રભાવના કરી શકાય. હાલમાં ધારાસભામાં પ્રજાકીય પ્રધાનમંડળની ચુંટણીમાં એક પણ શ્વેતાંબર જૈન અગ્રપદે નથી એ સૂચવે છે કે જેની રાજકીય દૃષ્ટિએ કેટલી અલ્પ પ્રગતિ છે? લોકશક્તિની આરાધના હોય તો પ્રજાવર્ગ અંતરના અકૃત્રિમ સદ્દભાવથી સન્માને, એકાદ દિગંબર જૈનનું અસ્તિત્વ પ્રધાનમંડળમાં છે એ જેન તરીકે ગૌરવ લેવા જેવું ખરું !
જૈન કોન્ફરન્સના આરંભના અધિવેશને અને તેમાં ઉભરાતો જૈન સમાજને ઉલ્લાસ એ ગઈ કાલનો વિષય બની ગયો છે; સમાજ નકામા લેહી-ઉકાળાથી કંટાળી ગયો છે; જેન કોન્ફરન્સ વ્યાવહારિક રીતે અમલમાં આવી શકે એવી નક્કર (Solid ) યોજના ધરી શકે અને એની સફળતા માટે જોઈતો ભોગ દઈ શકે તો સમાજને માટે ભાગ તેની પડખે રહેવા આતુર છે; જો સર્વમાન્ય બેય કેન્ફરન્સ રજુ કરે તો સર્વવર્ગ એકદિલ સંગઠિત બની જાય અને કોન્ફરન્સના સંદેશા ઝીલ્યા વગર ન રહે: વાણી વચન અને ઠરાના ઉભરા પાલવે તેવું નથી, જૈન કોન્ફરન્સને પુનરૂદ્ધાર ઉપરોક્ત રીતે શકય બની શકશે એમ અમે માનીએ છીએ. હાલમાં એક ઉત્સાહી બંધુ રાંધનપુર નિવાસી શેઠ કાન્તિલાલભાઈએ સમય વિચારી રૂ. પચીશ હજાર રૂપીઆ જેવી રકમ ધાર્મિક કેળવણીના ઉદ્ધાર નિમિતે કોન્ફરન્સને આપી પોતાની સેવા ઉત્સાહપૂર્વક આપી છે તે ખુશી થવા જેવું છે
તદુપરાંત ખેદજનક બિના નયા સિવાય રહી શકાતું નથી, કેમકે હાલમાં પણ પર્વની શરૂઆત ચાલુ મહિનામાં થશે. આ ધાર્મિક આરાધનાનું માંગલિક પર્વ છે; પર્યુંપણ પર્વની પવિત્રતા અને સંવત્સરીની આત્મશુદ્ધિ સહુને સમજાય છે; પરંતુ નથી સમજાતો બુધવાર અને ગુરૂવારને સાંવત્સરિક ઝઘડો. આ ઝઘડાએ ઉગ્ર સ્વરૂપ લીધું છે, પેપરમાં કોલમોના કલમો પરસ્પર ખંડનમંડનના ભરાઈ ગયા છે. મુનિ મહારાજાઓ અને ગૃહસ્થોએ પણ પરસ્પર પુષ્કળ દલીલપૂર્વક તેમજ આક્ષેપોપૂર્વક અહંમન્યતા સ્થાપના કરેલી છે. આમાંથી જે આચાર્યોએ એકત્ર મળીને પ્રથમથી નિચોડ કાઢી સમાજને માટે સંવત્સરી સંબંધી ગમે તે નિર્ણય કર્યો હોત તો સમાજ શાંતિપૂર્વક પધન કરી શકત; પરંતુ સમાજનું દુર્ભાગ્ય છે કે આવા પ્રકારની એકત્રતા સંભવિત બની નથી અને જેનેતર દૃષ્ટિએ પણ ધર્મ નાયકેમાં નિર્ણાયકપણું દેખાઈ આવ્યું છે. જેને શાસન સંઘશાસન છે; સંધ શક્તિના વિકાસ અર્થે જ પર્વો અને તિથિઓ દરમ્યાન એવાક્યતા જણાય એવી પ્રાચીન મુનિવરોએ સંધટના યેજી છે, હવે જ્યારે આચાર્યોએ પરસપર મળી સંવત્સરીને એક જ દિવસ જૈન સંધ માટે જાહેર કર્યો નથી ત્યારે જેન સંઘેએ આગ્રહને તિલાંજલિ આપી એના શાસ્ત્ર પ્રમાણ, પરંપરા અને બહુમતિની